Punkah: พัดลมเพดานแบบใช้มือของอาณานิคมอินเดีย

เมื่อชาวอังกฤษเข้ามาในอินเดียเป็นครั้งแรกพวกเขาต้องปรับตัวให้เข้ากับสิ่งที่ไม่คุ้นเคยเช่น สภาพอากาศ ยุงดูดเลือด อาหารรสเผ็ด ภาษา แต่สิ่งหนึ่งที่พวกเขาไม่เคยชินคือ ความร้อน

ฤดูร้อนในอินเดียเริ่มตั้งแต่เดือนเมษายนจนถึงเดือนตุลาคม ทางตอนเหนือและทางตะวันตกฤดูร้อนมาถึงเร็ว ในส่วนนี้ของอินเดียเดือนเมษายนและพฤษภาคมมักเป็นเดือนที่ร้อนที่สุดหลังจากนั้นมรสุมจะช่วยให้อุณหภูมิลดลง ในอินเดียตะวันออกและบริเวณชายฝั่งฝนจะชะลอการเริ่มต้นของฤดูร้อน แต่เมื่อฝนตกน้อยลงความร้อนก็เริ่มก่อตัวขึ้นซึ่งความชื้นจากทะเลทวีความรุนแรงขึ้นทำให้เกิดประสบการณ์ที่หายใจไม่ออก

ผู้หญิงอ่านหนังสือใต้พังกาที่บ้านของเธอในเบอร์ฮัมปอร์ปี 2406

ก่อนการมาถึงของไฟฟ้าไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้คนจะนอนนอกบ้านใต้ร่มไม้ในที่ที่อากาศเย็นกว่าหรือในระเบียงที่มีพัดลมมือถือ ผู้ที่สามารถซื้อได้มีพังกาหรือพัดลมเพดานที่เหวี่ยงด้วยสายยาวเพื่อสร้างร่างระบายความร้อน

พังกามักมีรูปร่างเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าและทำจากไม้เท้าหรือโครงไม้แบนที่คลุมด้วยผ้า มันห้อยลงมาจากเพดานห้องและดึงด้วยเชือกและรอกโดยคนรับใช้หรือทาสที่เรียกว่า punkah-wallah การเคลื่อนไหวอย่างเป็นจังหวะของพังกาทำให้เกิดสายลมอ่อน ๆ ซึ่งทำให้ชาวต่างชาติอังกฤษและชาวอินเดียที่ร่ำรวยสามารถทำงานและนอนหลับได้อย่างสบาย

Punkahs เป็นสิ่งหรูหราที่พบได้เฉพาะในบ้านที่หรูหราและบังกะโลและสำนักงานของรัฐบาล ดังที่ผู้อยู่อาศัยในอังกฤษคนหนึ่งอธิบายว่า “ คุณมีพังกาอยู่เหนือเตียงอีกตัวหนึ่งวางบนอ่างอาบน้ำอีกอันอยู่ที่สำนักงานแต่งตัวของคุณอีกคนวางบนโต๊ะอาหารของคุณและอีกอันอยู่เหนือโต๊ะทำงานของคุณ ผู้รับใช้ร่างกายของคุณโทรหาพังกา - วัลลาห์ของคุณและให้เขาเปลี่ยนจากสายหนึ่งไปอีกสายหนึ่งเมื่อคุณย้ายห้องของคุณหรือไปจากห้องหนึ่งไปอีกห้องหนึ่ง คุณมีพังกาที่เคลื่อนไหวตลอดทั้งวันทั้งคืนและเพื่อจุดประสงค์นี้คุณต้องมีผู้ชายสองคนเพื่อบรรเทาทุกข์ซึ่งกันและกัน เมื่อคุณเข้านอน ... คุณกำลังจะหลับ”

Punkahs ถูกใช้ทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ภาพถ่ายนี้แสดงศาลเวียดนามที่มีพังกาบนเพดานประมาณปี พ.ศ. 2428 เครดิตภาพ: Alinari Archives

พังคา - วัลลาห์ นั่งอยู่ที่มุมห้องและดึงเชือกเพื่อให้พัดลมเคลื่อนไหว เนื่องจากเขาเป็นคนที่ชอบฟังหูไว้หูอยู่เสมอนายจ้างหลายคนจึงชอบพวกพังคา - วัลลาห์ที่หูหนวกเพื่อที่พวกเขาจะได้พูดคุยเรื่องส่วนตัวและเป็นความลับโดยไม่ถูกดักฟัง บางครั้งเชือกจะผ่านรูเล็ก ๆ ในผนังใกล้กับเพดานเพื่อให้พังกา - วัลลาห์สามารถนั่งบนผนังอีกด้านนอกห้องหรือแม้แต่นอกบ้าน

งานของ punkah-wallah นั้นไม่ยาก แต่มันน่าเบื่ออย่างแน่นอน ในThe Complete Indian Housekeeper and Cookผู้เขียน Steel และ Gardiner แนะนำว่า punkah-wallahs ค่อนข้างขี้เกียจ:

ในแง่ของพังกาในความเห็นของนักเขียนพวกเขาค่อนข้างใช้ประโยชน์ได้เล็กน้อยยกเว้นเพื่อกันยุงหรือเมื่อนอนบนหลังคา ในเวลารับประทานอาหารเป็นสิ่งจำเป็น แต่พวกเขาไม่ต่อเนื่องมากเกินไปที่จะประคับประคองให้เป็นที่น่าพอใจ การมีเชือกพังคาห์อยู่ในมือของคูลี่ดูเหมือนจะส่งผลดีต่อเขา ...

punkah-wallah หลับไปในงานของเขา

Punkah coolies มักมาจากกลุ่มที่ยากจนที่สุดในสังคม พวกเขาได้รับเงินก้อนเล็ก ๆ น้อย ๆ สำหรับบริการของพวกเขา แต่พวกเขาก็ขาดไม่ได้ในสภาพอากาศร้อนชื้นของอินเดีย

ในที่สุด Punkahs ก็เริ่มปรากฏตัวในหลาย ๆ แห่งนอกชมพูทวีป พวกเขากลายเป็นสถานที่ที่โดดเด่นในบ้านของเจ้าของสวนหลายแห่งในรัฐทางใต้ของอเมริกาซึ่งไม่มีปัญหาการขาดแคลน punkah-pullers อย่างแน่นอน

การถือกำเนิดของไฟฟ้าและการพัฒนาของพัดลมเพดานไฟฟ้าในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 เป็นสัญญาณการสิ้นสุดของคนสำหรับผู้ที่เกี่ยวข้องในอาชีพนี้

สามพังกา - วัลลาห์บนระเบียงดึงสายพังคาประมาณปีพ. ศ. 2500 เครดิตภาพ: Royal Society for Asian Affairs, London / Bridgeman Images

การจัดเรียงพังกาอย่างประณีตใน Kanpur Memorial Church ประมาณปี 1880 เครดิตภาพ: www.columbia.edu

"อุบัติเหตุเล็กน้อยเกิดขึ้นกับ Punka" จาก Harper's, 1875 เครดิตภาพ: www.columbia.edu