ทักษะการสนด้าย จำเป็นไหมในยุคศตวรรษที่ 21

หากเราจะมองดูว่า การเย็บปักถักร้อยไม่ใช่เรื่องจำเป็นเท่าไหร่ เพราะโลกทุกวันนี้...อะไร อะไร...มันดูเป็นเรื่องง่ายไปเสียหมด แค่ใช้เงินทุกอย่างก็สำเร็จรูปมาวางตรงหน้าแล้ว...

ครั้งหนึ่งในอดีตวิชาการเรือน เด็กผู้ชายมองแล้วหัวเราะ กลับบ้านไปให้แม่ทำก็ได้...จริงไหม ในยุคศตวรรษที่ 21 ยุคที่อะไรไวไปหมด ใครจะมาสนใจเรื่องการสนด้ายเข้ารูเข็ม ประเด็นคือ เราสอนอะไรนอกจากการสอนเรื่องการแหย่ด้ายให้เข้ารูเข็ม ซึ่งน่ามีอะไรมากกว่านั้น

อยากเก็บมาเล่าประสบการณ์เรื่องนี้...

วันหนึ่งลูกชายเดินเข้ามาหา

ลูกชาย : แม่ ผมอยากเย็บกางเกงในที่ขาด 

แม่ : ทำไม ไม่เอาไปให้ร้านซ่อมผ้าล่ะ

ลูกชาย : ผมอยากทำเป็น 

แม่ : มาแปลกนะ...เธอ 

ลูกชาย : ผมเคยไปสัมภาษณ์งาน กรรมการถามผมว่า เคยเย็บผ้าเป็นไหม

แม่ : แล้วเราตอบว่า ไง ล่ะ

ลูกชาย : ไม่เป็นครับ เพราะแม่ทำให้

แม่ : กรรมการตอบว่ายังไง

ลูกชาย : เขาบอกว่า เรื่องพวกนี้ควรทำให้ได้ เพราะงานที่จะรับเข้าไปทำ มันมีรายละเอียด

แม่ : มันเกี่ยวอะไรกับการเย็บปักถักร้อย...แม่ งง

ลูกชาย : เขาบอกว่า เด็กรุ่นใหม่ เป็นคนไม่รอบคอบ ไม่สังเกตในรายละเอียด 

แม่ : เลยไม่ได้รับเลือกเข้าทำงานล่ะสิเรา...ฮ่า ฮ่า ฮ่า

นี่คือบริบทแห่งความเป็นจริงในสังคมของเด็กยุคใหม่ ยุคที่โลกเปลี่ยนแปลงเร็ว ทำไมเรื่องสนด้ายเข้ารูเข็ม สอนอะไรบ้าง 

การเรียนรู้ มี 2 แบบ คือ

1. hard skill ทักษะการปฏิบัติเห็นจริง รู้จริง ได้จากการกระทำ

2. soft skill ทักษะด้านอารมณ์ สังคม ทัศนคติ การปรับตัว นี่คือประเด็นสำคัญว่า ทำไมกรรมการจึงสอบสัมภาษณ์เลือกคนเข้าทำงาน เพราะอะไร

เพราะทักษะจำเป็นของการทำงานอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงในโลกปัจจุบัน เน้นเรื่อง service mind หัวใจการบริการ ไม่ว่าจะขายสินค้าหรือบริการ ต้องมีหัวใจหลักตัวนี้ 

การสนด้าย ต้องใช้ความอดทน ใจเย็น นิ่ง มีสมาธิจดจ่อ ต้องใช้สมองในการสังเกตก่อนการสนด้ายเข้าไป ดูว่าผ้าที่ต้องการจะซ่อมนั้นมีขนาดเท่าไหร่ ใช้ด้ายยาวเท่าไหร่ และต้องใช้วิธีเย็บอย่างไรก่อนลงมือ ดังนั้นก่อนสนด้ายเข้าไป ต้องมีการสังเกต จึงทำให้เป็นคนละเอียดรอบคอบ 

ดังนั้น หากคนที่เติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ในวันข้างหน้า ได้ฝึกฝนทักษะ soft skill ให้กลายเป็นสันดาน คือมีบุคลิกเหล่านี้อยู่ในพื้นอารมณ์ เขาจะกลายเป็นคนอดทน นิ่ง ไม่หวั่นไหวต่อความแปรปรวนที่กระทบจากทุกด้าน

ไม่เชื่อ...เอาทักษะตรงนี้ไปสอนลูก สอนหลานดู แล้ววันหนึ่งจะรู้ว่าพวกเขาจะกลายเป็นคนที่เราแอบชื่นชมไปตลอด