รุ่งอรุณแห่งความหวัง (ภาพวาดเอง+กลอนแต่งเอง) ขอคำติชมด้วยครับ

อ่ะ มาแนวใหม่มั่ง ดราม่ามาเยอะแล้ว 

"เรไรแสงแรก"

ยามเมื่อแสง แห่งความหวัง กำลังฉาย

เป็นประกาย พรายตา น่าหลงใหล

ข้ารำพึง ถึงทุกข์ สุขใดใด

เรื่องปวดใจ ได้โปรด โลดเล่นพลัน

ชีวิตนี้ มีค่า มากกว่าคิด

อย่าหลงผิด คิดลบ จบหุนหัน

วันพรุ่งนี้ มีหวัง ยังสำคัญ

อย่าโรงยรัน พลันคิด บิดเบือนตน

ปล่อยน้ำตา ลาไหล ไปจนหมด

แล้วจงจด- จำเถิด เกิดกี่หน

ให้น้ำตา เจ้าคอย ปลอบใจตน

แล้วดิ้นรน สู่ต่อไป ให้ยาวนาน

หยาดน้ำค้าง กระซิบ ริบข้างหู

เจ้าจงดู ยังมีวัน อันแสนหวาน

ตัวตนนี้ เป็นของเจ้า ตลอดกาล

จงพบพาน ความสุข รุกโปรยปราย

"แสงอรุณ"

เจ้ายังมี ชีวิต อย่าปิดกั้น-

ดวงใจนั้น วันนี้ ยังมีหวัง

จงยิ้มสู้ ให้เจ้า มีพลัง

จงกล่าวดัง "ข้ายัง สู้ต่อไป"

เขาจากไป ไม่หวน อย่าทวบทบ

แต่จงจบ ความคิด อันผิดไผล

ยิ้มให้ตน จนน้ำตา เหือดแห้งไป

ฟ้าวันใหม่ สดใส ในไม่นาน

เจ้ายังมี กลอนบทนี้ คอยเป็นเพื่อน

เจ้ายังมี ดาวเดือน เตื่อนขับขาน

เจ้ายังมี ความหวัง ตลอดกาล

เจ้ายังมี สายธาร ผ่านดวงใจ

หลับตาเถิด นอนหลับ แล้วจับจิต

เจ้าจงคิด ชีวิตนี้ น่าหลงใหล

เจ้าจงคิด สักนิด เปิดดวงใจ

เจ้าจงคิด ว่ามีใคร ให้กำลัง

แล้วก็กลอนนี้ ผมลองแต่งให้มันดูใหม่ๆหน่อย 5555555555 แป้กมั้ยไม่รู้ สาระไม่มี สัมผัสเพี้ยน เอาฮาอย่างเดียวครับ

"เจงเจงนะ"

เค้ารักเตง เจงเจง นะจิบอก

เค้าม่ายหลอก บอกไป ให้ความหวัง

เค้าจาร้าก แค่เตง บอกดังดัง

เอาให้ปัง! แคปเจ่อะ! เหอะ!สตรวอง!

ถ้าเตงมา กะเค้า รับรองปริ่ม

จะนั่งจิ้ม มันฝรั่ง กังแค่สอง

จะร้ากกาน นานนาน และสตรวอง!

เตงจะลอง มากะเค้า เร้าใจพอ

บ่องตงตง ช็อตนี้ กูตายว่ะ

แมนเทอร์คะ! จะแรง แข่งกันหรอ

ดูthe face นึกว่าดู ตลกนอกจอ

เอาให้พอ ขอบอกเลย เม้ยฮ๊าฮา

อันthe face ไม่ใช่ หนังตลก

แค่โดนฉก ล้อเลียน เขียนเต็มฝา

ลูกเกดบอก ว่ากู ไม่เอาฮา

แต่แมร้งมา ล้อเลียน เนียนเนียนไป

โรงอาหาร ยังตาม มาสตรวอง!

ถามว่าน้อง ประจำเดือน มาหรือไม่

ตื่นค่ะตื่น คืนนี้ มีอีกไกล

บอกแล้วไง! ไม่ใช่ หนังเอาฮา....

ผมยังอ่อนหัดครับ ข้อผิดพลาดก็มาก ยังไงก็ช่วยแนะนำและติชมด้วยนะครับ