ไม่ร้อยลิ้นกะลาวนก็กินได้

***สำนวนไทยเกี่ยวกับลิ้นมีมากมาย ส่วนใหญ่เกี่ยวกับการพูดจา คนที่ชอบพูดกลับกลอกไปมา จึงไ้ด้ชื่อว่า พลิกลิ้น หรือร้อยลิ้นกะลาวน แต่มีวาทะหนึ่งที่ตรงกับเมนูนี้คือ"ลิ้นไม่มีกระดูก"
ลิ้นไม่มีกระดูกจริงๆ มีแต่เนื้อทั้งลิ้นวัวและลิ้นหมู คนที่ชอบกินบอกว่า มันเหนียวแต่มีความหนึบและกรุบๆเวลาเคี้ยว บางคนก็เมินหน้าหนีเมื่อเห็นชิ้นส่วนของลิ้นที่ยังไม่ได้ปรุงแต่งเป็นอาหาร
การนำลิ้นมารังสรรค์เมนูที่นิยมชมชอบกันมากคือ สตู(ไม่ใช่สตูว์) ซึ่งเป็นซุปข้น ด้วยเจลลาตินที่เกิดจากการเคี่ยวเนื้อสัตว์ต่างๆด้วยไฟอ่อน มีผักประเภท. มันฝรั่งแครอท ถั่วลันเตาหอมหัวใหญ่ เห็ดกระดุม หรือแชมปิญอง มะเขือเทศ เป็นหลัก
เริ่มจากการหมักลิ้นด้วยซอสปรุงรส
น้ำมันมะกอก เกลือ และพริกไทย
ผัดผักแต่ละชนิดให้สุกก่อนนำไปเคี่ยวตุ๋นจะได้ไม่เละ
สตู จะต้องมีความข้น ได้เนื้อสัมผัสที่ดี มีความอร่อย แต่การปรุงให้ข้นพอดี ก็เป็นเรื่องยากพอควร ซึ่งมีเคล็ดลับถ้าสตูเหลวไป ก็ไม่ต้องเครียดให้ทำดังนี้
1. ละลายแป้งมันหรือแป้งข้าวโพด เติมลงไป
2.ต้มเคี่ยวให้น้ำส่วนเกินระเหยไป แต่อาจได้รสเค็มเพิ่มขึ้นแทน
3.โรยด้วยขนมปังป่น หรือขนมปังชิ้นเล็กๆ ข้อดี คือขนมปังมีรสอ่อน จึงไม่ทำให้สตูเปลี่ยนรส แต่ต้องไม่ใส่มากไป
4.ผสมมันบด เป็นซุปครีมเข้มข้นจนได้เนื้อสัมผัสตามต้องการ
ข้อควรจำคิอ การตุ๋นเคี่ยวสตู ควรใช้ไฟแรงปานกลาง เป็นการทำให้สุกอย่างช้าๆ
คนไม่กินเนื้อก็ลองใช้ลิ้นหมูแทน รับรองความอร่อยที่มีครบรส เค็ม เปรี้ยวนิดๆ หวานติดปลายลิ้น มันหน่อยๆอร่อยถึงใจ
รับรองว่า ลิ้นไม่มีกระดูกจริงๆ

ขอบคุณภาพ:ธนภัทร เล็กผลา