เรื่องเล่าจากมหาลัย

ก็อก..ครืดดดดดด..

ทุกๆมหาลัย ล้วนมีเรื่องเล่า...

  เรื่องที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้ เป็นเรื่องที่เล่าสืบทอดกันมายาวนาน ของมหาวิทยาลัยดังในจังหวัดเชียงใหม่...จนมีคนนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์ และเป็นตอนหนึ่ง ในภาพยนตร์เรื่องมหาลัยสยองขวัญ

  มีการเล่าเรื่องนี้มาหลากหลายรูปแบบ ตอนที่ผมได้ดูภาพยนตร์ ก็ได้ถูกเรียบเรียงมาอีกรูปแบบหนึ่ง เพราะฉะนั้นผมจะเขียนเรื่องนี้ ตามแบบที่ผมเคยได้ยินมาก็แล้วกันนะครับ 

  เรื่องก็มีอยู่ว่า...

  มีนักศึกษาสาวอยู่ 2 คน ผมจะใช้ชื่อนามสมมุติว่า แอม กับ บี นะครับ  แอมกับบี เป็นเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่เรียนมัธยม จนสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ทั้งคู่ แถมได้เรียนเอกเดียวกันอีกด้วย ทั้งสองคนมีความมุ่งมั่นในการเรียนเป็นอย่างมาก 

  ช่วงนั้นเป็นช่วงของการสอบ กิจวัตรของแอมกับบีในช่วงนั้น ก็คือหลังจากกลับไปถึงบ้านพัก แอมกับบีก็จะนั่งอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบ...บ้านพักที่แอมกับบีพักอาศัยอยู่นั้น เป็นบ้านไม้ยกพื้น มีบันไดไม้ขึ้นจากด้านหน้าประมาณ 5-6 ขั้น เดินจากปากซอยเข้าไปประมาณ 150 เมตร ซึ่งตรงกลางระหว่างทางเดินจะมีโรงไฟฟ้าเก่าที่ปิดตัวมานานแล้ว

  วันนั้นแอมกับบี อ่านหนังสือกันเพลินจนตกดึก ทั้งสองคนเริ่มหิว...แอมจึงเป็นคนอาสาที่จะออกไปซื้อผัดไทยหน้าปากซอย โดยที่บีอ่านหนังสือรออยู่ที่บ้านพัก 

  จนเวลาล่วงเลยไป นานพอที่จะทำให้บี มีความเป็นห่วงแอม..เพื่อนที่อาสาออกไปซื้อผัดไทยที่หน้าปากซอย มันทำให้บีไม่มีสมาธิในการอ่านหนังสือ...

  อยู่ๆไฟในห้องก็ดับ บีนั่งเงียบอยู่ในห้อง..และเริ่มมีเสียงดังจากนอกห้อง ด้านหน้า ก๊อก..ครืดดดดด ก๊อก..ครืดดดดด

  เสียงนี้ดังอยู่ที่บันไดหน้าบ้านพัก และเสียงมาหยุดอยู่ที่หน้าประตู...

  บีนึกในใจ อาจจะเป็นแอมก็ได้...

ก๊อกๆๆ..เสียงเคาะประตูดังขึ้น บีจึงพูดถามออกไปว่า "แอม แอมรึเปล่า" ไม่มีเสียงตอบใดๆทั้งสิ้น.....

บีรวบรวมความกล้าและเดินไปที่ประตู มือจับลูกบิดไว้แน่น บีหมุนลูกบิดและเปิดประตูออกไป...ไม่มีใครอยู่ที่หน้าบริเวณบ้านพักทั้งสิ้น....

แต่ที่ลูกบิดประตูด้านนอก มีถุงผัดไทยห่อนึงห้อยอยู่...บีเรียกชื่อแอมอีกครั้ง พร้อมกับเดินลงบันไดไป และไปดูที่ใต้ถุนบ้าน...แต่ไร้ซึ่งวี่แววของแอม..

  บีเดินกลับขึ้นไปบนบ้านพัก เพื่อที่จะหยิบโทรศัพท์และโทรหาแอม แต่ในขณะที่ไปถึงบริเวณหน้าประตูก่อนเข้าบ้าน..

ภาพที่บีเห็นตรงหน้า บนพื้นห้อง...นั่นก็คือภาพแอมเพื่อนรักของบี ที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงไปหมด ใบหน้าเต็มไปด้วยดินโคลนและเลือด ปากคาบถุงผัดไทยอยู่ 1 ถุง ที่สำคัญบริเวณร่างกายส่วนล่างตั้งแต่เอวลงไป มันหายไปหมด เห็นเพียงไส้ที่ถูกลากออกมาจากท้อง ภาพน่าสยดสยองนี้ มันทำให้บีล้มพับและหมดสติไป...

  บีสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้งด้วยเสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้น ตอนนี้สภาพในห้องกลับกลายเป็นปกติ...บีรีบไปรับโทรศัพท์ แต่ปลายสายไม่ใช่แอมที่โทรมา แต่กลับกลายเป็นคนจากมูลนิธิปอเต็กตึ้ง พี่โทรมาแจ้งว่า 

แอมถูกฆาตกรรม โดยสภาพศพคือ โดนสายไฟในโรงไฟฟ้าเก่า ตัดบริเวณท้องจนขาดออกจากกันเป็น 2 ท่อน...

  จากการสันนิษฐานของคนที่ฟังเรื่องเล่านี้ แอมที่ไปหาบีเมื่อคืน คงเป็นห่วงเพื่อน ที่กำลังหิวข้าวอยู่ จึงพยายามเอาถุงผัดไทยไปส่ง แต่ด้วยความที่เหลือเพียงครึ่งท่อน แอมจึงลากตัวเองขึ้นบันได ด้วยมือเพียง 2 ข้าง ปากคาบถุงผัดไทย...จึงเป็นที่มาของเรื่องนี้.....ก็อก...ครืดดดดดดด...

  หากคุณชอบเรื่องนี้ ส่งกำลังใจมานะครับ ด้วยการกดติดตาม กด 5 ดาว และ comment อย่างสร้างสรรค์นะครับ...

  ผมจะสร้างสรรค์ และเขียนบทความสนุกๆแบบนี้ให้ทุกคนได้อ่านอีกนะครับ...

  ขอบคุณมากๆครับ