พ่อปีหมา(เรื่องสั้น-สั้น)

พ่อปีหมา
     หนูชอบเดินตามหลังพ่อ เคยได้ยินมาว่าเดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด ตอนเดินออกจากซอยเพื่อไปออกกำลังกายที่สนามกีฬา หรือออกไปตลาดสดใกล้บ้าน จะต้องผ่านฝูงหมาหลายตัว พวกมันทั้งเห่าและกรรโชก อีกทั้งยังขี้เรี่ยราดตลอดซอย แต่ก็แปลกเมื่อพ่อเดินผ่านมาพวกมันเงียบกริบ ซ้ำยังกระดิกหางประจบอีกด้วย หนูจึงเดินตามหลังพ่ออย่างสบายใจ หากหนูเดินคนเดียวพวกมันคงเห่าและมะรุมมะตุ้มให้เสียวน่องเล่น หนูเคยถามพ่ออยู่เหมือนกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ "พ่อเกิดปีหมา พ่อเป็นพวกเดียวกับมัน เกิดมาไม่เคยถูกหมากัด เคยโดนเห่าบ้าง แต่พอพ่อทำปากจิ๊กจั๊ก พวกมันก็วิ่งเข้าหาอย่างนอบน้อม" หนูเชื่อบ้างไม่เชื่อบ้าง "พ่อมีข้อเสียอยู่เหมือนกันลูก พ่อจะไม่ถูกกับเจ้านายที่ทำงาน จะโดนโขกโดนสับ และกัดอยู่เสมอ เจ้านายไม่ชอบขี้หน้า หน้าที่การงานไม่ก้าวหน้า เหตุก็เพราะพ่อไม่เป็นพวกเดียวกับเจ้านาย พ่อเป็นพวกเดียวกับหมา" พ่อว่าอย่างนั้น                      แต่หนูไม่ค่อยเข้าใจหรอก โดยเฉพาะประโยคหลัง