ฝั่งตรงข้าม(เรื่องสั้น-สั้น)

                                                                     ฝั่งตรงข้าม

     บ้านปู่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน หนุ่มจำได้ว่าแค่ส่งเสียงทักทายเบาๆ ก็ได้ยิน แม่เคยให้หนุ่มข้ามถนนเอาแกงขี้เหล็กไปให้ปู่หลายครั้งคราว แม้จะมีถนนมาขวางกั้นการไปมาหาสู่ของเครือญาติ แต่สายสัมพันธ์ก็ไม่เคยจืดจาง จนกระทั่งรถไฟฟ้าสายสีแดงเดินทางมาถึง เสียงแสบแก้วหูก็ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง บ้านของหนุ่มเหมือนอยู่กันคนละโลกกับบ้านของปู่ บ้านของปู่ถูกสิ่งแปลกปลอมบดบังไปเสียสิ้นแล้ว ทั้งอาคารที่พักผู้โดยสาร ทั้งรางรถไฟที่ทอดยาวไม่สิ้นสุด ทั้งแนวรั้วตาข่ายที่ห้ามผู้คนเข้าใกล้ วันที่ปู่ล้มป่วย แม่ได้รับโทรศัพท์จากญาติฝั่งโน้นตั้งแต่รุ่งเช้า แต่กว่าจะขับรถอ้อมไปข้ามถนนไปฝั่งตรงข้ามซึ่งมีระยะทางเกือบยี่สิบกิโลเมตรเพื่อไปรับปู่ไปโรงพยาบาลได้ ก็ทำให้เสียเวลานาน ไปถึงปู่ก็สิ้นลมแล้ว ความเจริญและความทันสมัยกลายเป็นความล้าหลังไปเสียแล้ว