อาณาจักรพระสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก
หากใครที่ติดตามข่าวสารวงการพระพุทธศาสนาในบ้านเรามาโดยตลอดอาจจะพอทราบดีว่าวัดพระธรรมกายนั้นพยายามที่จะพัฒนาวัดของตนเองให้เป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนาเป็นศูนย์รวมพระสงฆ์และแม่ชีที่ใหญ่ที่สุดในโลกแต่ทว่าใครก็ตามที่ได้อ่านข่าวนี้แล้วจะรู้เลยครับว่าสิ่งที่วัดดังที่ว่านี้จะทำยังห่างไกลจากความเป็นจริงอีกเยอะเพราะบัดนี้มีอาณาจักรพระสงฆ์ที่มใหญ่ที่สุดในโลกเกิดขึ้นแล้วที่สถาบันสงฆ์ลารุง การ์ ที่ตั้งอยู่ในประเทศจีน โดยสถานที่แห่งนี้เป็นวัดหรือสถาบันสงฆ์ที่มีพระจำพรรษาและทำกิจของสงฆ์จริงรวมไปถึงแม่ชีรวมแล้วกว่า 40,000 คนโดยพระและแม่ชีที่พำนักอยู่ที่นี่จะอยู่เพื่อปฏิบัติธรรม ศึกษาธรรมะและฝึกฝนจริงไม่มีโทรทัศน์ วิทยุหรือเครื่องอำนวยความสะดวกใดๆ ทั้งสิ้นซึ่งเป็นที่น่าศรัทธาแก่ผู้พบเห็นยิ่งนักซึ่งเราเองได้นำภาพบรรยากาศมาฝากทุกคนครับ
เอ๊ะ! หลายๆ คนคงสงสัยว่า สถานที่ปฏิบัตธรรมของสงฆ์ที่นี่ แตกต่างไม่เหมือนที่ไหนอย่างไร เพราะโรงเรียนแห่งนี้มีขนาดใหญ่มากๆ และนักเรียนส่วนใหญ่ก็ล้วนแล้วแต่เป็นนักบวช รองลงมาก็เป็นแม่ชี และอื่นๆ จนได้ชื่อว่า อาณาจักรของพระ กันเลยทีเดียว!
โรงเรียนสงฆ์ขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ในเมือง เซอต๋า (Sertar) เมืองเล็กๆ ในเขตปกครองตนเองชนชาติทิเบตกานจือ (Garze Tibetan Autonomous Prefecture) ของมณฑลเสฉวน ทางตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีนโดยเมือง เซอต๋า เต็มไปด้วยทรัพยากรทางด้านการท่องเที่ยวที่มีความหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นภูมิทัศน์ทางธรรมชาติ และวัฒนธรรมที่อุดมสมบูรณ์ เช่น ทุ่งหญ้าอัน แสนกว้างใหญ่ ภูเขาหิมะ ทะเลสาบ ธารน้ำแข็ง เป็นต้น แต่ที่น่าสนใจไม่น้อยไปกว่ากันก็คงจะเป็น “สถาบันสงฆ์ลารุงกา” หรือ “สถาบันสงฆ์เซอต๋า“(Serthar Buddhist Institute) ในหุบเขาลารุง (Larung Valley) โดยอยู่ห่างจากถนนหลักประมาณ 4 กิโลเมตร และอยู่ห่างจากตัวเมืองเซอต๋าประมาณ 15 กิโลเมตร
สถาบันสงฆ์ลารุงกา เป็นสถาบันพุทธศาสนาแบบทิเบตที่ถูกก่อตั้งขึ้นในปี 1980 โดยเกนโป จิกมี พูนสก (Khenpo Jigme Phuntsok) ลามะนิกายญิงมาปะ (Nyingmapa) หรือ นิกายหมวกแดงซึ่งมีอิทธิพลมากที่สุดในทิเบต ปัจจุบันสถาบันสงฆ์ ลารุงกา นั้นถือว่าเป็นศูนย์กลางของพุทธศาสนาแบบทิเบตที่ใหญ่ที่สุดในโลกอีกด้วย โดยภายใน หุบเขาลารุง นั้นส่วนใหญ่จะเป็นที่ตั้งของกลุ่มอาคารที่พักของลามะ และวัดทิเบตซึ่งนับประมาณได้ว่าราวๆ 40,000-50,000 หลัง โดยอาคารแต่ละหลังก็ล้วนแล้วแต่ถูกสร้างอยู่เบียดเสียดแน่นชิดกันไป และไล่ลดหลั่นลงมาตามความลาดชันของภูเขา โดยจุดสูงสุดนั้นมีความสูงประมาณ 4,000-5,000 เมตร จากระดับน้ำทะเล
มหาวิทยาลัยสงฆ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก
โดยภายในสถาบันสงฆ์ เซอต๋า ก็จะมีการแบ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ ส่วนของพระภิกษุสงฆ์ และแม่ชี ซึ่งจะไม่ได้รับอนุญาตให้ออกจากพื้นที่ของตนเอง แต่ถึงอย่างไรก็ยังมีพื้นที่ส่วนกลางที่เปิดให้ทั้งพระ และแม่ชีสามารถพบกัน ได้ในลานด้านหน้าของอาคารหลักของสถาบัน แต่ส่วนใหญ่ก็ล้วนแล้วแต่ปฏิบัตรกิจวัตรทางธรรมกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นการสวดมนต์ ทำวัตร เดินจงกลม เดินก้มกราบ และอื่นๆ
สำหรับการเข้าชมภายในสถาบันสงฆ์ เซอต๋า นั้น เนื่องจากในบางช่วงก็ไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าชม (โดยเฉพาะนักท่องเที่ยวต่างชาติอาจต้องลุ้นกันหน่อย เพราะบางครั้งก็ไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าไปเลย) โดยช่วงเวลาที่น่ามาเยือนมากที่สุด ก็น่าจะเป็นช่วงฤดูร้อน เนื่องจากในช่วงฤดูหนาวอากาศจะหนาวเย็นมาก ซึ่งในบางช่วงอาจติดลบถึง -25C (-13F) และส่วนใหญ่ในช่วงฤดูหนาวจะเป็นช่วงเวลาของเหล่านักแสวงบุญ ที่เดินทางมาจากทั่วทิเบต มาเยือนสถาบันสงฆ์แห่งนี้นับพันคนในทุกๆ ปี…