ขำๆ วันละนิด จิตแจ่มใส no.4

เซียนไวน์

กระทาชายนายหนึ่งเดินเข้าไปสั่งไวน์ในร้านอาหารระดับสูง

ชาย: "บ๋อย ขอไวน์ที่แพงสุดของร้านแก้วนึง"

หลังจากจิบไวน์ เค้าก็พูดขึ้นว่า 

ชาย: "นี่มัน Garnmonte ปี 74 นี่"

คนในร้านก็เริ่มหันมามอง

ชาย: "ผมเป็นเซียนไวน์ แค่ชิมก็บอกได้ว่าเป็นอะไร? ผลิตปีไหน?"

จากนั้นผู้คนก็เริ่มเอาไวน์หลายแก้วมาให้เค้าทดสอบ

ซึ่งเค้าสามารถตอบถูกได้หมดทุกแก้ว

จนมีขี้เมานายหนึ่งยื่นแก้วมาให้เค้าลองชิม

พอเค้าจิบปุ๊ป ก็บ้วนทิ้งออกมาทันที

ชาย: "เฮ๊ย ...เอาเยี่ยวมาให้กูกินเหรอ?"

ขี้เมา: "เยี่ยวน่ะถูกต้อง แต่ที่ผมอยากรู้ก็คือผมเกิดปีไหน?"  

ไข่อะไรแพงที่สุด

เด็กป. 3: ไข่อะไรแพงที่สุด

สมหญิง: ไข่ไก่

เด็กป. 3: ผิด

สมหญิง: ไข่เป็ด

เด็กป. 3. ผิด

สมหญิง: ไข่ปลาจาระเม็ด

เด็กป. 3: ผิด

สมหญิง: ไข่ปู

เด็กป. 3: ผิด

สมหญิง: โอ๊ย ไม่ทายละ บอกมา

เด็กป. 3: ไข่เ...้ย

สมหญิง: จะบ้าเรอะ มีด้วยไข่เ...้ยไร

เด็กป. 3: ไม่รู้สิ ไปตลาดทีไร คนบ่นว่าไข่เ...้ยไร แพงฉิบหาย

สมหญิง: ?!!!!

ใครผิด 

ชายสามคน ได้เสียชีวิตลง

วิญญาณพวกเขาก็ล่องลอยไปสู่ประตูสวรรค์

พวกเขาก็ได้พบกับเซนต์ ปีเตอร์

ซึ่งได้แจ้งให้ทราบว่ามีที่ว่างเพียงที่เดียวเท่านั้น

เซนต์ ปีเตอร์ก็ได้ถามถึงสาเหตุที่ทำให้พวกเขาเสียชีวิต

ชายคนแรก:"วันนั้น ผมกลับมาบ้าน

ก็เห็นภรรยาผม นอนเปลือยกายอยู่บนเตียง

ผมก็ตรวจดูรอบๆบ้านจนมาถึงระเบียง

ผมก็เห็นนิ้วมือมือคนเกาะอยู่ ผมคว้าได้ฆ้อน

ก็หวดลงไปทีหนึ่ง เขาร่วงลงไปบนพุ่มไม้

ผมก็ดันตู้เย็นแล้วก็ผลักลงไปทับหัวมัน

ผมรู้สึกแย่มากที่ได้ฆ่าคนตาย ผมก็เลยฆ่าตัวตาย"

ชายคนที่สอง:"ผมกำลังทาสีอยู่บนตึกชั้นที่37 เกิดเหยียบพลาด

พลัดตกลงมา ผมคว้าราวระเบียงได้ แล้วใครก็ไม่รู้

เอาฆ้อนมาทุบที่มือผมจนผมร่วงลงมา แล้วยังผลักตู้เย็นลงมาทับผมจนเละ"

ชายคนที่สาม:"ผมก็แค่แอบอยู่ในตู้เย็น ไม่รู้เรื่องอะไรเลย"

คำสั่งเสีย

มีผู้ชายคนหนึ่ง เขาป่วยหนักมาก

นอนใกล้ตายอยู่ในโรงพยาบาล

ญาติๆ จึงเรียกพระมา เมื่อพระมาถึงก็มายืนอยู่ข้างๆเขา

เขาขยับมือเพื่อต้องการเขียนอะไรบางอย่าง..?

พระจึงรีบส่งปากกากับเศษกระดาษให้ เขาใช้แรงที่เหลือทั้งหมด

เขียนข้อความได้เพียงประโยคเดียวก็สิ้นลม

พระจึงเก็บกระดาษไว้ในกระเป๋าพร้อมกับเสียงร้องไห้เสียใจของญาติๆ...

ต่อมา..

ในพิธีฝังศพ หลังจากที่พระรูปเดิม ได้ทำพิธีเสร็จเรียบร้อยแล้ว

เขาก็นึกถึงเศษกระดาษที่ผู้ตายเคยเขียนไว้

เขาจึงประกาศกับบรรดาญาติๆว่า "ก่อนสิ้นลม ผู้ตายได้ฝากข้อความไว้ให้พวกเรา

ฉันมั่นใจว่่าจะเป็นคำพูดที่ให้กำลังใจพวกเราได้ดี"

แล้วพระก็ล้วงเอากระดาษออกมาแล้วอ่าน

"...ยืนเหยียบสายออกซิเจนกูทำไม..?"