อย่าดีใจหรือเสียใจกับอะไร? นานจนเกินไป

แต่ละวินาที

ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ล้วนมีความสำคัญ

เพราะมันจะไม่ผ่านมาอีกแล้ว

แต่เราไม่รู้สึกว่ามัน "ใหม่"

เพราะใจของเรา

ยังจดจ่ออยู่กับ

"วินาทีเก่า"

เราเรียกร้อง “อดีตที่สวยงาม” ให้กลับคืนมาไม่ได้  มันเป็นได้แค่ “ความทรงจำ”

หลายคน “โลกสวย” กับสิ่งที่ “เคยมี เคยเป็น”

เราพากันหลอกตัวเองว่า อยากให้มันสวยงามเหมือนเดิม

เรากลับไปแก้ไข “อดีตที่เลวร้าย” ให้ดีขึ้นไม่ได้ มันเป็นได้แค่ “บทเรียน”

หลายคน “จมจ่อม” อยู่กับชีวิตแย่ๆ ที่เราเคยประสบพบเจอ

เราพากัน “หมกมุ่น” กับอะไรร้ายๆ คนร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามาเมื่อวันวาน

        แต่พอกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง  เราต่างรู้ดีว่า “อดีตแก้ไขไม่ได้”  เราต่างรู้ดีว่า  “สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา”  คนที่แวดล้อมตัวเรา สังคมที่เราใช้ชีวิตอยู่ ล้วนเป็นปัจจัยภายนอกที่เรากำหนดให้มันเป็นไปตามใจเราไม่ได้

        เมื่อผู้เขียนเรียนจบมหาวิทยาลัยใหม่ๆ จาก “สาขาวิชาปรัชญา”  ตอนเรียนชอบมาก มีความสุข และเมื่อเรียนจบก็มีความภาคภูมิใจในตัวเองและครอบครัว  แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันสิ้นสุดลงนะคะ  เพราะพอหันมามองดูโลกแห่งความเป็นจริง “สาขาวิชาปรัชญา” จะหาเลี้ยงชีพอย่างไร  เราจะมัวดีใจกับความสำเร็จนั้นนานๆ ไม่ได้

        หากผู้เขียนมัว “โลกสวย”  แล้วก็นั่งรองานที่เหมาะสมกับ “สาขาวิชาปรัชญา”  เพื่อนๆ ว่าผู้เขียนจะมีงานทำเพื่อหาเลี้ยงชีวิตตัวเองมั้ยคะ  ในขณะนั้น มีงานรออยู่ข้างหน้ามากมายเลยค่ะ  แต่จะหางานที่ไหนตรงกับ “สาขาวิชาปรัชญา” ที่เรียนจบกัน!!!   งานทุกอย่างล้วนแล้วแต่ทำให้เรามีประสบการณ์ มีทักษะในการดำรงชีวิตเพิ่มขึ้นทั้งนั้น   จนกระทั่ง.... ผู้เขียน “หาตัวเองเจอ” กับงานด้านการฝึกอบรม เป็นงานพัฒนาความคิด จิตใจ ให้กับตัวเองและผู้คนรอบข้าง ในที่สุด....

เพื่อจะให้ ใช้ชีวิต...อย่างไร? ให้ไปต่อได้....  อย่าดีใจ... หรือเสียใจกับอะไร??? นานจนเกินไปนะคะ  อย่าไปยึดติดกับอดีต ไม่ว่ามันจะน่าจดจำเพียงใด หรือมันจะเลวร้ายสำหรับเราขนาดไหน  เพราะอดีตก็คืออดีต  และถ้าเราอยากมีความทรงจำดีๆ อยากมีอดีตที่สวยงามในอนาคต  เราต้องใส่ใจกับปัจจุบันขณะของเราค่ะ 

เพื่อนๆ ที่สนใจ ใช้ชีวิต...อย่างไร? ให้ไปต่อได้....  ต้องการแรงบันดาลใจ กำลังใจ  ติดตามและมีส่วนร่วมกับผู้เขียนตามลิ้งค์บอร์ดนี้ได้เลยนะคะ

https://board.postjung.com/board-4306