หน้าแรก ตรวจหวย เว็บบอร์ด ควิซ Pic Post แชร์ลิ้ง หาเพื่อน Chat หาเพื่อน Line หาเพื่อน Skype Page อัลบั้ม คำคม Glitter เกมถอดรหัสภาพ คำนวณ การเงิน
ติดต่อเว็บไซต์ลงโฆษณาลงข่าวประชาสัมพันธ์แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสมเงื่อนไขการให้บริการ
เว็บบอร์ด บอร์ดต่างๆค้นหาตั้งกระทู้

Chapter 5.2 : KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

เนื้อหาโดย neptheduck

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

นามปากกา : Neptheduck

 

Chapter 5.2

ย้อนวันวาน

 

        ณ อีกฟากของบานประตู

        ตึกตึก ตึกตึก!

        ฝีเท้าภายใต้รองเท้าหนังคู่ใหญ่ ก้าวไปตามทางเดินภายในคฤหาสน์ด้วยความรีบร้อน เมื่อคิมูระเกิดลืมทิ้งของสำคัญไว้ในที่ประชุม จึงต้องรีบกลับมาที่นี่กับมิวะอีกครั้ง

        "อีก 20 นาทีกว่าจะถึงเวลานัดสำคัญนะครับลูกพี่ ไม่ต้องรีบร้อน..."

        "แต่ถ้านายไม่เลินเล่อเราก็คงไม่ต้องตีรถกลับมาที่นี่ใช่ไหม"

        คำพูดตำหนิจากปากของคิมูระ ทำให้มิวะถึงกับหน้าเจื่อน ทำได้เพียงสงบปากและก้มหน้าเดินตามลูกพี่ต่อไป

        "อ้าว!?"

        จู่ๆ ร่างสูงของคิมูระก็หยุดชะงักลง ทำให้มิวะต้องหยุดฝีเท้าก่อนที่จะชนกับแผ่นหลังกว้าง

 

        ตึกตึก ตึกตึก!

        ก่อนจะเห็นร่างสูงบางคุ้นตาของริวจิ มือขวาของโยจิโร่ที่เดินสวนมาท่าทางดูหงุดหงิดแบบสุดๆ จนมิวะยังไม่กล้าเอ่ยปากทักทายตามมารยาท

        "มองอะไรไอ้พวกสวะ!"

        ไม่ใช่เพียงประโยคแรกที่ริวจิพ่นออกมา แต่ตามด้วยวาจาถากถางทั้งสองคนอย่างไร้มารยาท

        "ที่พวกมึงมายืนเสนอหน้าใส่สูทเดินร่อนไปทั่วสมาคมนี้ได้ เพราะแอบเลียแข้งนายท่านโยจิโร่ท่าไหนกันมาล่ะ!?"

        "วะ...ว่าไงนะ"

        "หรือว่าท่าหมา"

        "นี่ คุณริวจิกรุณาระวังคำพูดของคุณ..."

        แต่เสียงของมิวะก็ขาดห้วงลง เพราะคิมูระยกมือขึ้นปรามด้วยท่าทีสงบนิ่ง และได้แต่หลีกทางให้อีกฝ่ายผ่านทางไปแต่โดยดี

        "แต่ไม่นานหรอกเดี๋ยวท่านโยจิโร่จะต้องเบื่อ และเขี่ยพวกมึงกับนังแพศยานั่นทิ้งเหมือนขยะ!!!"

        "..."

        "และกูจะจัดการกับศพของพวกมึงให้ไม่เหลือแม้แต่เศษเล็บ!!"

        เสียงที่เปล่งออกมาด้วยแรงโทสะจนเส้นเลือดขมับปูดโปน จ้องเขม็งใบหน้าของคิมูระอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบโต้ริวจิจึงล่าถอยไป โดยทิ้งไฟกองใหญ่ให้แผดเผาภายในอกของมิวะจนแทบเป็นจุณ

        ท่าทีโอหังของริวจิสร้างความขุ่นเคืองใจให้กับมิวะเป็นอย่างยิ่ง แต่คิมูระกลับทำเพียงแค่มองตามแผ่นหลังกว้าง ของชายโรคจิตผู้นั้นด้วยแววตาเรียบเฉย

        "..."

        ก่อนจะหันหน้าไปยังต้นเสียงที่ครางแว่วอยู่ไม่ไกล ก็ทำได้เพียงแต่ทอดถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

        'ถ้าวันนั้นฉันยังอยู่ที่นั่นต่ออีกสักหน่อย'

        'มันจะสามารถเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของเธอ ให้แตกต่างไปจากนี้ได้หรือเปล่านะ?'

        .

        .

        'นายูกิ'

 

        งานเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ เมื่อครึ่งปีก่อน

        ขณะที่ทุกคนกำลังดื่มด่ำกับเสียงเพลง อาหาร สาวงาม และเครื่องดื่มรสเลิศ คิมูระก็กำลังนั่งคุยกับหัวหน้าช่างเทคนิค ถึงการปรับแต่งเครื่องยนต์รถรุ่นเก่า ที่ได้มาจากการประมูลกว่า 20 คัน เพื่อใช้สำหรับสับเปลี่ยนในการฝึกซ้อมบนสนามจริง และสามารถปล่อยให้พังได้โดยไม่ต้องเสียดาย

        "ผมขอให้นายูกิสัก 2 คัน เพราะแข่งทางขึ้นเขาผ้าเบรกชอบไหม้ เราจะได้มีเปลี่ยนคันใหม่ซ้อมได้ทันที"

        "เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ"

        "แล้วที่ไปดูการขนส่งที่ท่าเรือใหม่เป็นไงบ้าง?"

        "ก็ดี ราบรื่นไม่มีปัญหา"

        "ฉันก็คุยกับชิโร่ซังอยู่ว่าถ้าขนส่งด้วยท่าเรือใหม่มันจะสะดวกกว่า แต่ก็ต้องระวังพวกคนจีนด้วยไอ้พวกสีเทามันหน้าเนื้อใจเสือ.."

 

        ~♫♪ ~♫♪

        แต่การสนทนาของทั้งสองก็ต้องหยุดชะงักลง เมื่อเสียงโทรศัพท์ของคิมูระดังขึ้น ซึ่งเป็นสายเรียกเข้าจากยูคิโนะน้องชายฝาแฝดของเขานั่นเอง

        "ว่าไง...จริงด้วยสิฉันลืมไปซะสนิทเลย"

        .

        .

        "ตอนนี้เลยเหรอ?"

        คิมูระรีบปลีกตัวออกมาจากห้องมืดสลัว ที่อื้ออึงไปด้วยเสียงเพลง และเสียงหัวเราะพูดคุยของกลุ่มคนนับร้อย

        "ได้ๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

 

        ติ๊ด!

        คิมูระกดวางสายด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก เมื่อยังคุยธุระสำคัญเรื่องการแข่งไม่เสร็จสิ้น แต่ต้องไปช่วยน้องชายขนของออกมาจากหอพักชาย เพื่อกลับไปที่บ้านนอกเมืองโตเกียว

        "รุ่น...พี่...คิมูระ~"

        เสียงหวานที่อ้อแอ้ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ชายหนุ่มชะงักฝีเท้าที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปในงาน

        "จา...กลับแล้ว...เหรอค้า? ~"

        "ใช่ มีธุระด่วน"

        "แล้วเธอล่ะ เมาขนาดนี้จะกลับบ้านไหวหรือเปล่า?"

        "ช้าน...นอน...นี่อยู่แล้ว~"

        "งั้นก็รีบกลับเข้าไปได้แล้ว ถ้าไม่ไหวก็รีบกลับขึ้นห้องไปนอนซะ และพยายามเกาะกลุ่มกับพวกผู้หญิงไว้ ห้ามออกมาเดินคนเดียวแบบนี้อีกเข้าใจไหม?"

        "รุ่นพี่..."

        "ฉันถามว่าเข้าใจไหม?"

        "ค่า...ค่า เข้า...จายแล้ว...ค่า~"

        "ไป ฉันจะเข้าไปส่ง"

 

        คิมูระดึงสายตาออกมาจากประตูเลื่อนบานใหญ่ด้วยแววตาเวทนา เมื่อภาพความทรงจำในหัวหลายเดือนก่อน มันกำลังหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเขาเป็นฉากๆ ถ้าหากเขาไม่รีบกลับไปหายูคิโนะ และรอส่งเธอกลับห้องด้วยตัวเองเสียก่อน

        เรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนนั้น มันอาจจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานราวกับตกนรกทั้งเป็นแบบนี้ก็ได้

 

        แฮ่ก แฮ่ก

        "พอ...ได้แล้ว"

        ความอ่อนล้าสิ้นไร้เรี่ยวแรง ทำให้นายูกิเพ้อออกมาเสียงแผ่วเบา ทั้งที่ดวงตาบอบช้ำกำลังจะปิดแน่น ในคืนนี้ตกเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้นั้นอีกครั้ง และอีกครั้งจนผล็อยหลับไปทั้งน้ำตา ที่ไหลรินออกมาด้วยความคับแค้นใจ

 

        'ไม่เอาอีกแล้ว...'

        .

        .

        'ใครก็ได้...'

        'ช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ที'

 

        วูมมมม~

        เสียงภาวนาที่ดังก้องสะท้อนอยู่ภายในเบื้องลึกของจิตใจ กำลังพาดวงจิตของเธอให้แหวกว่าย ลงไปในห้วงมหาสมุทรที่ลึกจนเกินหยั่งถึง ราวกับเป็นเงือกน้อยที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยสัตว์ทะเลแปลกตา และวาฬตัวใหญ่ที่เคลื่อนไหวผ่านผิวกายไป

        ก่อนที่มันจะอ้าปากกว้าง ดูดกลืนทุกสรรพสิ่งรอบกายให้หายเข้าไปในอุโมงค์ที่ดำมืด

 

        ครื้นนนนน~

        จนเกิดเป็นมวลน้ำมหาศาลที่หอบเอาร่างของเธอ ให้เข้าไปภายในตัวของมัน รวมไปถึงแสงสว่างจากแสงแดดที่ทอประกายบนผิวน้ำให้พลันมืดดับสนิท

 

        'มะ...มืดเหลือเกิน...'

        .

        .

        'แล้วนั่นใครกัน?'

        'คนที่ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์ ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นแบบนั้น'

 

        และเป็นอีกครั้งที่ 'ผู้หญิงปริศนาผู้นั้น' ได้ผุดขึ้นมาในเสี้ยวหนึ่งของความฝันอันยุ่งเหยิงของนายูกิ

 

        ...หญิงสาวผู้มีชีวิตอันงดงาม และเป็นอิสระ ผู้เปรียบเสมือนแสงสว่างเพียงน้อยนิด ที่ทำให้จิตใจอันสับสนและเศร้าหมองของนายูกิได้โลดแล่น และหลุดพ้นจากความทุกข์ที่มี แม้เพียงแค่หลับตาฝันไม่กี่ชั่วยาม เพื่อแลกกับการได้ดำดิ่งลงไปหาหญิงสาวผู้นั้น

 

        'แม่นางเฟิง หลิวหยาง'

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...
หากชื่นชอบโปรดคอมเม้น กดแชร์ให้เพื่อนๆ มาอ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
 
___________________________

 


E-BOOK มาแล้วค่า
สื่งที่ได้รับใน E-BOOK
- เนื้อหาที่ผ่านการรีไรท์แล้ว
- เนื้อหาตอนปกติ +1 ตอน และตอนพิเศษบทสรุปความรัก +7 ตอน จบบริบูรณ์ค่ะ

 

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต
Neptheduck
www.mebmarket.com
นิยายซีรีส์ชุด : ตำนานรักสองชาติสองภพ ซึ่งมี 2 เรื่องได้แก่ KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต (เล่ม 1) ด้ายแดงแห่งรัก ท่านจอมทัพลวงใจ (เล่ม 2) เร็...

Get it now

 

เนื้อหาโดย: neptheduck
⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม 
neptheduck's profile


โพสท์โดย: neptheduck
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
5 VOTES (5/5 จาก 1 คน)
VOTED: neptheduck
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
นางเอกดังสุดเศร้า กับการสูญเสียครั้งใหญ่ โพสต์อาลัยรักสุดหัวใจ😉 ชวนมาร่วมหาคำตอบของวัตถุปริศนากับผู้คนในโลกโซเชียลกัน 😆5 เทคนิคเพิ่ม Productivity ที่ช่วยให้คุณทำงานสำเร็จเร็วขึ้น1 ใน 8 ของนักเรียนร.ร.รัฐในนิวยอร์ก'ไร้บ้าน'!ตำรวจ ตามรวบจนครบ 3 โจ๋เหิมเกริม ใช้มีดฟันคู่อริ กลางสถานี BTS
Hot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
"ลิลลี่ เหงียน" สวนกลับ "ปู มัณฑนา"..อย่าลืมเอาเงินมาคืนกะxsี่ผู้มีพระคุณด้วยเงินดิจิทัลเฟส 3 คนทั่วไป เงินเข้าเมื่อไหร่ ได้เงินสดไหม วิธีเช็กสถานะทางรัฐอีกมุมของ "ยายสา" ตำนานแม่มดแห่งสมิหลา กับความลึกลับที่ไม่มีใครกล้าท้าทาย"หวังเซียนเฉา นักการทูตผู้ยิ่งใหญ่ของราชวงศ์ถัง‘ขนม ศศิกานต์’ เลิก ‘ครูเต้ย อภิวัฒน์’ ทั้งที่เพิ่งคลอดลูก คนที่ 2 จากกันด้วยดี ไม่มีมือที่ 3
กระทู้อื่นๆในบอร์ด นิยาย เรื่องเล่า
ล่าแม่มดทริบูร์: ความกลัวที่ทำให้ชีวิตกลายเป็นเพียงเงาในประวัติศาสตร์"นิยายวาย : เดิมพันรักนักพนันแจ็คเดอะริปเปอร์: ฆาตกรที่โหดที่สุดในประวัติศาสตร์อีกมุมของ "ยายสา" ตำนานแม่มดแห่งสมิหลา กับความลึกลับที่ไม่มีใครกล้าท้าทาย"
ตั้งกระทู้ใหม่