หน้าแรก ตรวจหวย เว็บบอร์ด ควิซ Pic Post แชร์ลิ้ง หาเพื่อน Chat หาเพื่อน Line หาเพื่อน Skype Page อัลบั้ม คำคม Glitter เกมถอดรหัสภาพ คำนวณ การเงิน
ติดต่อเว็บไซต์ลงโฆษณาลงข่าวประชาสัมพันธ์แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสมเงื่อนไขการให้บริการ
เว็บบอร์ด บอร์ดต่างๆค้นหาตั้งกระทู้

Chapter 5.2 : KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

เนื้อหาโดย neptheduck

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต

นามปากกา : Neptheduck

 

Chapter 5.2

ย้อนวันวาน

 

        ณ อีกฟากของบานประตู

        ตึกตึก ตึกตึก!

        ฝีเท้าภายใต้รองเท้าหนังคู่ใหญ่ ก้าวไปตามทางเดินภายในคฤหาสน์ด้วยความรีบร้อน เมื่อคิมูระเกิดลืมทิ้งของสำคัญไว้ในที่ประชุม จึงต้องรีบกลับมาที่นี่กับมิวะอีกครั้ง

        "อีก 20 นาทีกว่าจะถึงเวลานัดสำคัญนะครับลูกพี่ ไม่ต้องรีบร้อน..."

        "แต่ถ้านายไม่เลินเล่อเราก็คงไม่ต้องตีรถกลับมาที่นี่ใช่ไหม"

        คำพูดตำหนิจากปากของคิมูระ ทำให้มิวะถึงกับหน้าเจื่อน ทำได้เพียงสงบปากและก้มหน้าเดินตามลูกพี่ต่อไป

        "อ้าว!?"

        จู่ๆ ร่างสูงของคิมูระก็หยุดชะงักลง ทำให้มิวะต้องหยุดฝีเท้าก่อนที่จะชนกับแผ่นหลังกว้าง

 

        ตึกตึก ตึกตึก!

        ก่อนจะเห็นร่างสูงบางคุ้นตาของริวจิ มือขวาของโยจิโร่ที่เดินสวนมาท่าทางดูหงุดหงิดแบบสุดๆ จนมิวะยังไม่กล้าเอ่ยปากทักทายตามมารยาท

        "มองอะไรไอ้พวกสวะ!"

        ไม่ใช่เพียงประโยคแรกที่ริวจิพ่นออกมา แต่ตามด้วยวาจาถากถางทั้งสองคนอย่างไร้มารยาท

        "ที่พวกมึงมายืนเสนอหน้าใส่สูทเดินร่อนไปทั่วสมาคมนี้ได้ เพราะแอบเลียแข้งนายท่านโยจิโร่ท่าไหนกันมาล่ะ!?"

        "วะ...ว่าไงนะ"

        "หรือว่าท่าหมา"

        "นี่ คุณริวจิกรุณาระวังคำพูดของคุณ..."

        แต่เสียงของมิวะก็ขาดห้วงลง เพราะคิมูระยกมือขึ้นปรามด้วยท่าทีสงบนิ่ง และได้แต่หลีกทางให้อีกฝ่ายผ่านทางไปแต่โดยดี

        "แต่ไม่นานหรอกเดี๋ยวท่านโยจิโร่จะต้องเบื่อ และเขี่ยพวกมึงกับนังแพศยานั่นทิ้งเหมือนขยะ!!!"

        "..."

        "และกูจะจัดการกับศพของพวกมึงให้ไม่เหลือแม้แต่เศษเล็บ!!"

        เสียงที่เปล่งออกมาด้วยแรงโทสะจนเส้นเลือดขมับปูดโปน จ้องเขม็งใบหน้าของคิมูระอยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ตอบโต้ริวจิจึงล่าถอยไป โดยทิ้งไฟกองใหญ่ให้แผดเผาภายในอกของมิวะจนแทบเป็นจุณ

        ท่าทีโอหังของริวจิสร้างความขุ่นเคืองใจให้กับมิวะเป็นอย่างยิ่ง แต่คิมูระกลับทำเพียงแค่มองตามแผ่นหลังกว้าง ของชายโรคจิตผู้นั้นด้วยแววตาเรียบเฉย

        "..."

        ก่อนจะหันหน้าไปยังต้นเสียงที่ครางแว่วอยู่ไม่ไกล ก็ทำได้เพียงแต่ทอดถอนหายใจออกมาเบาๆ

 

        'ถ้าวันนั้นฉันยังอยู่ที่นั่นต่ออีกสักหน่อย'

        'มันจะสามารถเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของเธอ ให้แตกต่างไปจากนี้ได้หรือเปล่านะ?'

        .

        .

        'นายูกิ'

 

        งานเลี้ยงต้อนรับน้องใหม่ เมื่อครึ่งปีก่อน

        ขณะที่ทุกคนกำลังดื่มด่ำกับเสียงเพลง อาหาร สาวงาม และเครื่องดื่มรสเลิศ คิมูระก็กำลังนั่งคุยกับหัวหน้าช่างเทคนิค ถึงการปรับแต่งเครื่องยนต์รถรุ่นเก่า ที่ได้มาจากการประมูลกว่า 20 คัน เพื่อใช้สำหรับสับเปลี่ยนในการฝึกซ้อมบนสนามจริง และสามารถปล่อยให้พังได้โดยไม่ต้องเสียดาย

        "ผมขอให้นายูกิสัก 2 คัน เพราะแข่งทางขึ้นเขาผ้าเบรกชอบไหม้ เราจะได้มีเปลี่ยนคันใหม่ซ้อมได้ทันที"

        "เข้าใจแล้ว ไม่ต้องห่วงนะ"

        "แล้วที่ไปดูการขนส่งที่ท่าเรือใหม่เป็นไงบ้าง?"

        "ก็ดี ราบรื่นไม่มีปัญหา"

        "ฉันก็คุยกับชิโร่ซังอยู่ว่าถ้าขนส่งด้วยท่าเรือใหม่มันจะสะดวกกว่า แต่ก็ต้องระวังพวกคนจีนด้วยไอ้พวกสีเทามันหน้าเนื้อใจเสือ.."

 

        ~♫♪ ~♫♪

        แต่การสนทนาของทั้งสองก็ต้องหยุดชะงักลง เมื่อเสียงโทรศัพท์ของคิมูระดังขึ้น ซึ่งเป็นสายเรียกเข้าจากยูคิโนะน้องชายฝาแฝดของเขานั่นเอง

        "ว่าไง...จริงด้วยสิฉันลืมไปซะสนิทเลย"

        .

        .

        "ตอนนี้เลยเหรอ?"

        คิมูระรีบปลีกตัวออกมาจากห้องมืดสลัว ที่อื้ออึงไปด้วยเสียงเพลง และเสียงหัวเราะพูดคุยของกลุ่มคนนับร้อย

        "ได้ๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

 

        ติ๊ด!

        คิมูระกดวางสายด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก เมื่อยังคุยธุระสำคัญเรื่องการแข่งไม่เสร็จสิ้น แต่ต้องไปช่วยน้องชายขนของออกมาจากหอพักชาย เพื่อกลับไปที่บ้านนอกเมืองโตเกียว

        "รุ่น...พี่...คิมูระ~"

        เสียงหวานที่อ้อแอ้ด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้ชายหนุ่มชะงักฝีเท้าที่กำลังจะเดินกลับเข้าไปในงาน

        "จา...กลับแล้ว...เหรอค้า? ~"

        "ใช่ มีธุระด่วน"

        "แล้วเธอล่ะ เมาขนาดนี้จะกลับบ้านไหวหรือเปล่า?"

        "ช้าน...นอน...นี่อยู่แล้ว~"

        "งั้นก็รีบกลับเข้าไปได้แล้ว ถ้าไม่ไหวก็รีบกลับขึ้นห้องไปนอนซะ และพยายามเกาะกลุ่มกับพวกผู้หญิงไว้ ห้ามออกมาเดินคนเดียวแบบนี้อีกเข้าใจไหม?"

        "รุ่นพี่..."

        "ฉันถามว่าเข้าใจไหม?"

        "ค่า...ค่า เข้า...จายแล้ว...ค่า~"

        "ไป ฉันจะเข้าไปส่ง"

 

        คิมูระดึงสายตาออกมาจากประตูเลื่อนบานใหญ่ด้วยแววตาเวทนา เมื่อภาพความทรงจำในหัวหลายเดือนก่อน มันกำลังหลั่งไหลเข้ามาในหัวของเขาเป็นฉากๆ ถ้าหากเขาไม่รีบกลับไปหายูคิโนะ และรอส่งเธอกลับห้องด้วยตัวเองเสียก่อน

        เรื่องราวของเด็กผู้หญิงคนนั้น มันอาจจะไม่ต้องทนทุกข์ทรมานราวกับตกนรกทั้งเป็นแบบนี้ก็ได้

 

        แฮ่ก แฮ่ก

        "พอ...ได้แล้ว"

        ความอ่อนล้าสิ้นไร้เรี่ยวแรง ทำให้นายูกิเพ้อออกมาเสียงแผ่วเบา ทั้งที่ดวงตาบอบช้ำกำลังจะปิดแน่น ในคืนนี้ตกเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้นั้นอีกครั้ง และอีกครั้งจนผล็อยหลับไปทั้งน้ำตา ที่ไหลรินออกมาด้วยความคับแค้นใจ

 

        'ไม่เอาอีกแล้ว...'

        .

        .

        'ใครก็ได้...'

        'ช่วยพาฉันออกไปจากที่นี่ที'

 

        วูมมมม~

        เสียงภาวนาที่ดังก้องสะท้อนอยู่ภายในเบื้องลึกของจิตใจ กำลังพาดวงจิตของเธอให้แหวกว่าย ลงไปในห้วงมหาสมุทรที่ลึกจนเกินหยั่งถึง ราวกับเป็นเงือกน้อยที่ถูกห้อมล้อมไปด้วยสัตว์ทะเลแปลกตา และวาฬตัวใหญ่ที่เคลื่อนไหวผ่านผิวกายไป

        ก่อนที่มันจะอ้าปากกว้าง ดูดกลืนทุกสรรพสิ่งรอบกายให้หายเข้าไปในอุโมงค์ที่ดำมืด

 

        ครื้นนนนน~

        จนเกิดเป็นมวลน้ำมหาศาลที่หอบเอาร่างของเธอ ให้เข้าไปภายในตัวของมัน รวมไปถึงแสงสว่างจากแสงแดดที่ทอประกายบนผิวน้ำให้พลันมืดดับสนิท

 

        'มะ...มืดเหลือเกิน...'

        .

        .

        'แล้วนั่นใครกัน?'

        'คนที่ยืนอยู่ใต้แสงจันทร์ ท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นแบบนั้น'

 

        และเป็นอีกครั้งที่ 'ผู้หญิงปริศนาผู้นั้น' ได้ผุดขึ้นมาในเสี้ยวหนึ่งของความฝันอันยุ่งเหยิงของนายูกิ

 

        ...หญิงสาวผู้มีชีวิตอันงดงาม และเป็นอิสระ ผู้เปรียบเสมือนแสงสว่างเพียงน้อยนิด ที่ทำให้จิตใจอันสับสนและเศร้าหมองของนายูกิได้โลดแล่น และหลุดพ้นจากความทุกข์ที่มี แม้เพียงแค่หลับตาฝันไม่กี่ชั่วยาม เพื่อแลกกับการได้ดำดิ่งลงไปหาหญิงสาวผู้นั้น

 

        'แม่นางเฟิง หลิวหยาง'

 

โปรดติดตามตอนต่อไป...
หากชื่นชอบโปรดคอมเม้น กดแชร์ให้เพื่อนๆ มาอ่านเรื่องนี้กันเยอะๆ นะคะ
ขอบคุณสำหรับการติดตามค่ะ
 
___________________________

 


E-BOOK มาแล้วค่า
สื่งที่ได้รับใน E-BOOK
- เนื้อหาที่ผ่านการรีไรท์แล้ว
- เนื้อหาตอนปกติ +1 ตอน และตอนพิเศษบทสรุปความรัก +7 ตอน จบบริบูรณ์ค่ะ

 

KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต
Neptheduck
www.mebmarket.com
นิยายซีรีส์ชุด : ตำนานรักสองชาติสองภพ ซึ่งมี 2 เรื่องได้แก่ KILL เมื่อฉันต้องฆ่าสามีจอมอำมหิต (เล่ม 1) ด้ายแดงแห่งรัก ท่านจอมทัพลวงใจ (เล่ม 2) เร็...

Get it now

 

เนื้อหาโดย: neptheduck
⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม 
neptheduck's profile


โพสท์โดย: neptheduck
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
5 VOTES (5/5 จาก 1 คน)
VOTED: neptheduck
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
เงินดิจิทัล 10,000 บาท เฟส 3 มาแน่! คนทั่วไปรับผ่านดิจิทัลวอลเล็ต กระตุ้นเศรษฐกิจปี 2568คนดูยังท้อ!! หนุ่มทำคอนเทนต์ตามล่า “ ช็อกโกแลตดูไบ” ในเซเว่น หาทั้งจังหวัด 23 สาขา ก็ยังไม่มี แต่สุดท้ายได้ลองสมใจเพจดังเปิดภาพพระสงฆ์ ควงแขนผู้ชาย ชาว เน็ตวิจารณ์ยับชั่วขณะสุดท้ายของชีวิต หากถูกประหารด้วยกิโยติน เราจะรู้สึกอย่างไร?คลิปไวรัล คุณยายวัย 95 ปี หัวเราะจนหงายหลัง ชาวเน็ตเเห่ถามคุณยายเป็นอะไรเชน ธนา การเงินวิกฤตหนัก ตัดใจประกาศขายออฟฟิศ 3 ตึก ราคารวมเกือบร้อยล้านฮือฮาเหนือท้องฟ้าประเทศไทยหลายพื้นที่! แห่สงสัย มนุษย์ต่างดาว?รู้หรือยัง? ภู ภูริวัจน์ นักแสดงรุ่นใหญ่ มีอีกบทบาทคือเจ้าหน้าที่ตำรวจยศไม่ธรรมดาเฮ! มาแล้ว! "เงินดิจิทัลวอลเล็ต" กลับมาแน่! รัฐบาลจัดหนัก ลงงบฯ ปี 69 เตรียมรับทรัพย์กันได้เลย!เจ้าหนี้วัย 62 ปี ผูกคoเสียชีวิต ประชด หลังลูกหนี้ที่ทำงานราชการอยู่เทศบาลกินหรูอยู่สบาย ลั่น“ชีวิตกูพังเพราะมึงสั่งพักงานยกชุด! 18 ตำรวจจราจร ปมตั้งโต๊ะจับปรับ 'เจอจ่ายจบ'"Baby V.O.X เกิร์ลกรุ๊ประดับตำนานของเกาหลี คัมแบ๊กในรอบ 14 ปี นำโดย 'ยุนอึนเฮ'
Hot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
สั่งพักงานยกชุด! 18 ตำรวจจราจร ปมตั้งโต๊ะจับปรับ 'เจอจ่ายจบ'"Baby V.O.X เกิร์ลกรุ๊ประดับตำนานของเกาหลี คัมแบ๊กในรอบ 14 ปี นำโดย 'ยุนอึนเฮ'คลิปไวรัล คุณยายวัย 95 ปี หัวเราะจนหงายหลัง ชาวเน็ตเเห่ถามคุณยายเป็นอะไรน้ำจิ้มซีฟู้ดแบบสำเร็จรูปทำไมใช้แต่พริกสีเขียว
กระทู้อื่นๆในบอร์ด นิยาย เรื่องเล่า
โบราณสถานอายุกว่า 1,300 ปี แห่งไซบีเรีย ซึ่งเต็มไปด้วยปริศนาที่รอคำตอบโบสถ์เซนต์แมรี่แห่งไซออน, เอธิโอเปียเขาพระวิหาร: สัญลักษณ์แห่งความงดงามและความขัดแย้งภาพสุดท้าย
ตั้งกระทู้ใหม่