พรานกินเนื้อคน

พรานกินเนื้อคน

เรื่องจริงสยองใจที่เคยทำให้พรานใหญ่ระดับโลกท่านหนึ่งถึงกับผะอืดผะอมกับสิ่งที่ได้สัมผัสก็คือการได้กินเนื้อมนุษย์เข้าไปโดยที่ตัวเองไม่เคยได้รับรู้มาก่อนว่าสิ่งที่ขยอกเข้าไปนั้นเป็นมวลสารอันประกอบกันเป็นตัวตนแห่งมนุษยชาติ เข้าใจเพียงว่ามันเป็นเนื้อที่อร่อยมากและน่าจะเป็นเนื้อสัตว์ชนิดหนึ่งในดินแดนที่กำลังลาดตระเวนล่าสัตว์อยู่

เรื่องราวไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด มีเหตุให้ล่าสัตว์ไม่ได้เพราะไม่มีสิ่งมีชีวิตหน้าโง่ที่ไหนโผล่มาเข้าทางปืน คณะเดินทางมีอะไรก็กินอย่างนั้น แต่พวกลูกหาบที่ต้องกินโปรตีนเนื้อสัตว์คิดอีกอย่าง และคิดเลยเถิดว่าถ้าหาอะไรไม่ได้จริงๆบางทีการ “กินเนื้อกันเอง” น่าจะเกิดขึ้นในไม่ช้า และสิ่งนั้นทำให้หัวหน้าคุมการเดินทางต้องคิดหนักยกเว้นพรานใหญ่ที่ยังคงคิดไม่ถึง

“ไม่ได้ไปหาที่ไหนไกลหรอกครับ เพื่อนเก่าร่วมเผ่าของผมเดินทางเฉียดมาใกล้กลางดึกคืนก่อน แล้ววางเนื้อท่อนบนของสิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งให้กับผม โดยที่ผมเองก็เอาหนังสิงโตแลกมันไป เพื่อนผมมันพอใจมากมันว่าให้ท่อนบนผมมาแล้วท่อนล่างมันยังเอาไปกินกันต่อที่หมู่บ้านของมันได้ จริงๆแล้วเรื่องราวการขาย “ทาส” ที่หมดคุณค่าแล้วเอาเนื้อมาขายให้คนกินเนื้อเป็นเรื่องปกติของชนเผ่าเรา ทาสเป้าหมายจะถูกขีดเนื้อส่วนที่ถูกจองเอาไว้ด้วยผงฝุ่นสีขาวชนิดพิเศษที่ติดทนนาน บางทีกว่าจะขายได้หมดตัวก็กินเวลาราวสัปดาห์ เนื้อตัวทาสจะมีฝุ่นจับเปรอะไปทั่วตัว ก่อนจะถูกสังหารเอาเนื้อมาขายให้คนที่จองไว้” พ่อครัวพูดเนิบๆ