ผีแก้วแดง

**นิทานสั้น: ผีแก้วแดง**

เมื่อนานมาแล้วในหมู่บ้านเล็กๆ อยู่ที่หนึ่งมุมของป่าใหญ่ มีนางสาวชื่อลิลลี่ที่มีเสน่ห์และความงามเป็นที่ชื่นชอบของคนในหมู่บ้าน นางสาวลิลลี่มีผมยาวสีเทาและสามารถร้องเพลงเพราะจนคนที่ฟังจะต้องหลงใหลในเสียงเพลงของเธอ.

ในวันหนึ่ง เธอได้รับข่าวว่ามีชาวบ้านจากหมู่บ้านอื่นมาหาเธอและขอให้เธอมาที่หมู่บ้านของพวกเขาเพื่อร้องเพลงในงานเทศกาลใหญ่ ลิลลี่ยินดีตอบรับคำเชิญและเริ่มเดินทางไปที่หมู่บ้านนั้น แต่ในระหว่างทาง นางสาวลิลลี่กลับมองเห็นคนร้ายที่กำลังสำรวจป่าใกล้เข้ามาที่หมู่บ้านของเธอ ลิลลี่จึงหนีไปที่ป่าใหญ่.

ลิลลี่เดินอย่างเร่งรีบไปในป่า แต่เมื่อค่ำคืนเข้า นางสาวลิลลี่ต้องหาที่ที่จะก้มหน้าพักผ่อนและค้นหาเส้นทางใหม่ที่จะไป. เธอพบกับต้นไม้ใหญ่ที่ ปกคลุมไปด้วยแสงสว่างที่เปรียบเสมือนไข่มุกแดงที่แสนงดงาม ลิลลี่จึงเดินเข้าไปดู

เมื่อเธอเดินเข้าไป เธอกลับมองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่ที่ต้นไม้ที่ใหญ่ ผู้หญิงคนนั้นมีผมยาวสีแดงและสวยงามเหมือนลิลลี่ ผู้หญิงคนนี้กล่าวคำทักทายอย่างอบอุ่นและจากนั้นขอให้ลิลลี่เข้ามานั่งใกล้ๆ เธอ.

"ฉันคือผีแก้วแดง ผู้ที่รักการร้องเพลงและสวยงามเหมือนคุณ," ผีแก้วแดงกล่าว. "เราสองคนสามารถร้องเพลงร่วมกันและแบ่งปันความรู้สึกด้วยกันได้."

ลิลลี่รู้สึกถึงความอบอุ่นและปลอดภัยเมื่ออยู่ใกล้กับผีแก้วแดง นางสองคนกลับมาร้องเพลงในป่าใหญ่ สำหรับครั้งแรก เธอรู้สึกว่าเพลงของเธอมีพลังที่น่ามหัศจรรย์ และเธอรับรู้ความสามารถในการเชื่อมต่อทางดนตรีกับผีแก้วแดง.

เมื่อมืดลง แสงสว่างที่ปกคลุมเริ่มสว่างขึ้น และเสียงเพลงของลิลลี่และผีแก้วแดงก้องกังวาลในป่าใหญ่ ผู้หญิงคนอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในป่าก็มาฟังเพลงและชมความสวยงามจากทั้งสองคน.

ลิลลี่อยู่กับผีแก้วแดงในป่าใหญ่เป็นเวลานาน และถึงแม้เธอจะไม่ได้ออกไปเดินทางไปหมู่บ้านใหม่ แต่เธอพบความสุขและความสมหวังจากการร้องเพลงและแบ่งปันความรู้สึกด้วยกัน ผีแก้วแดงเป็นเพื่อนที่น่ารักและที่ช่วยให้ลิลลี่รู้ว่าความสวยงามไม่ได้อยู่แค่ในรูปร่าง แต่อยู่ในการร่วมกันและสร้างความสุขในชีวิต.

แล้วใครจะเคยคิดว่าผีก็สามารถเป็นเพื่อนที่ดีและมีความรู้สึกได้เช่นกัน? นี่คือตัวอย่างของเรื่องราวที่เติบโตและความมิตรภาพที่เป็นไปได้ในทุกสถานการณ์.