ดาวศุกร์ (Venus)
ดาวศุกร์
ดาวศุกร์ (Venus) เป็นดาวเคราะห์ที่ตั้งอยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุดในระบบสุริยะ มีลำดับที่ 2 จากดวงอาทิตย์ ชื่อของดาวศุกร์มาจากเทพีแห่งความรักของโรมัน ดาวศุกร์มีลักษณะพื้นผิวเป็นดาวเคราะห์หิน มีขนาดใกล้เคียงกับโลก บางครั้งมักเรียกดาวศุกร์ว่า "น้องสาว" ของโลก เนื่องจากมีขนาดใกล้เคียงกัน วงโคจรของดาวศุกร์จัดเป็นวงรี แต่มีความเยื้องศูนย์กลาง (ความรี) น้อยที่สุดในระบบสุริยะ สำหรับวัตถุในธรรมชาติ ดาวศุกร์เป็นดาวศุกร์ที่สว่างที่สุดเมื่อมองจากโลก มีลำดับที่ 3 ในความสว่าง รองจากดวงอาทิตย์และดวงจันทร์เท่านั้น
ดาวศุกร์มีวงโคจรใกล้ดวงอาทิตย์มาก ดังนั้นมีมุมห่างจากดวงอาทิตย์ไม่เกิน 47.8° นอกจากนี้ เราสามารถมองเห็นดาวศุกร์ได้เฉพาะในช่วงเวลาเช้ามืดหรือหัวค่ำเท่านั้น ขณะที่ปรากฏในท้องฟ้าเวลาหัวค่ำทางทิศตะวันตะวันตก เรียกดาวศุกร์ว่า "ดาวประจำเมือง" และเมื่อปรากฏในท้องฟ้าเวลาเช้ามืดทางทิศตะวันออก เรียกว่า "ดาวประกายพรึก" หรือ "ดาวรุ่ง" สัญลักษณ์แทนดาวศุกร์ คือ ♀
บรรยากาศของดาวศุกร์มีส่วนประกอบหลักที่มีการเรียงลำดับอย่างเป็นผู้ควบคุมเอาชีวิตชีวาที่นี่ ด้วยองค์ประกอบหลักที่เช่นกันในช่วงกลางวันและกลางคืน การวิเคราะห์ดาวศุกร์จึงเป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก เพราะความไม่คลุมคลุ้งของชั้นเมฆคาร์บอนไดออกไซด์ ทำให้ดาวศุกร์สามารถสะท้อนแสงอาทิตย์ได้อย่างเต็มที่ ทำให้ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์ที่สว่างสุกใสมากและทรงพลัง เมื่อยานอวกาศไปสำรวจดาวศุกร์ พบว่าถ่ายภาพพื้นผิวโดยตรงเป็นเรื่องที่ยากมาก นั่นเพราะชั้นเมฆคาร์บอนไดออกไซด์ที่หนาทึบมากของดาวศุกร์ทำให้มองเห็นเพียงแค่ผิวนอกของดาวศุกร์เท่านั้น ต้องใช้เทคนิคการใช้คลื่นเรดาห์ผ่านชั้นเมฆเพื่อหาข้อมูลและรูปภาพที่อยู่ข้างล่าง จากนั้นจะนำข้อมูลเหล่านั้นมาวิเคราะห์โดยใช้คอมพิวเตอร์เพื่อเข้าใจเพิ่มเติมเกี่ยวกับโครงสร้างและสภาวะที่อยู่ในดาวศุกร์
อุณหภูมิบนดาวศุกร์เป็นอีกสิ่งที่น่าสนใจ ด้วยชั้นเมฆที่หนาขนาดใหญ่ของดาวศุกร์ สร้างสภาวะที่เรียกว่า "เรือนกระจก" ที่ทำให้อุณหภูมิบนผิวดาวศุกร์สูงมาก ถึงประมาณ 500 องศาเซลเซียส ไม่ว่าจะเป็นกลางวันหรือกลางคืน สภาวะนี้ทำให้ดาวศุกร์เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ที่มีอุณหภูมิสูงที่สุดในระบบสุริยะ เข้าใจและศึกษาบรรยากาศและสภาวะบนดาวศุกร์เป็นสิ่งสำคัญในการค้นพบความรู้เกี่ยวกับดาวเคราะห์นี้ในอนาคต
ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์ที่น่าสนใจมาก ไม่เพียงแต่เป็นดาวร้อนที่ใกล้ที่สุดกับดวงอาทิตย์ แต่ยังมีลักษณะพิเศษบนผิวดาวที่ไม่คล้ายกับโลกอย่างสิ่งที่เราเคยรู้จักกันมานาน ในบทความนี้เราจะสำรวจเรื่องราวเกี่ยวกับภูเขาไฟบนดาวศุกร์และความพิเศษของผิวดาวนี้. ดาวศุกร์เป็นดาวเคราะห์ที่มีภูเขาไฟมากมาย จำนวนภูเขาไฟบนดาวศุกร์เรียกว่า "ลูกภูเขา" มีมากกว่า 167 ลูกที่มีขนาดกว้างมากกว่า 100 กิโลเมตร นี่คือจำนวนที่มากกว่าโลกหลายเท่า ในขณะที่โลกมีเพียงภูเขาไฟใหญ่เพียงไม่กี่ลูกเท่านั้น ดาวศุกร์มีจำนวนลูกภูเขามากขึ้นเนื่องจากผิวดาวศุกร์มีอายุมากกว่าและผ่านกระบวนการพังทลายที่ไม่เหมือนกันกับโลก. บนโลก ภูเขาไฟใหญ่มีอายุเฉลี่ยประมาณร้อยล้านปีเท่านั้น เนื่องจากมีกระบวนการมุดตัวของเปลือกโลกใต้ทะเล แต่บนดาวศุกร์ไม่มีการมุดตัวเช่นนี้ เป็นเหตุผลหนึ่งที่ผิวดาวศุกร์มีอายุมากกว่า ประมาณ 300-600 ล้านปี.
อีกสิ่งที่ทำให้ดาวศุกร์น่าสนใจคือการตรวจวัดปริมาณซัลเฟอร์ไดออกไซด์บนผิวดาว ปริมาณซัลเฟอร์ไดออกไซด์มีการแปรไปตามเวลา ระหว่าง พ.ศ. 2521 ถึง 2529 ปริมาณซัลเฟอร์ไดออกไซด์ลดลงประมาณ 10 เท่า ก่อนที่จะเพิ่มในปี พ.ศ. 2549 และหลังจากนั้นลดลงอีก 10 เท่า ข้อมูลนี้ช่วยให้เราเข้าใจว่าภูเขาไฟบนดาวศุกร์มีการระเบิดเป็นระยะ ๆ. นักวิทยาศาสตร์สันนิษฐานว่าการระเบิดของภูเขาไฟบนดาวศุกร์อาจเป็นเหตุผลที่เกิดฟ้าผ่าบนดาวศุกร์ และในเดือนมกราคม 2563 นักดาราศาสตร์รายงานว่ามีหลักฐานที่บ่งชี้ว่าภูเขาไฟบนดาวศุกร์กำลังมีการระเบิดตลอดเวลา โดยพบโอลิวีนซึ่งเป็นผลผลิตจากภูเขาไฟที่สลายตัวง่ายเมื่อปะทุแล้ว.