เมื่อความเศร้ามาเยือน อยากให้คุณได้อ่านเรื่องนี้ "มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน"

       The midnight Library แต่งโดย แมตต์ เฮก นักเขียนชาวอังกฤษ เป็นหนังสือที่เยียวยาสำหรับคนที่กำลังเศร้า รู้สึกท้อแท้ในชีวิต ผิดหวังกับชีวิตที่เราเลือกในอดีต ซึ่งตัวฉันเองก็ตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า รู้สึกอยากละทิ้งโลกนี้อยู่บ่อยครั้ง รู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า รู้สึกว่าที่ผ่านมาสิ่งที่ตนเองเลือกไปนั้นไม่ถูกต้อง จึงทำให้ฉันไม่มีความสุขกับชีวิตนี้เลย แต่แล้ววันหนึ่งฉันหยิบหนังสือ The midnight Library ขึ้นมาอ่าน ความคิดของฉันก็เริ่มเปลี่ยนไป ฉันอยากมีชีวิตอยู่ ฉันรักตัวเอง ฉันเริ่มเห็นคุณค่าของตัวเอง ฉันเริ่มเห็นความสุขจากสิ่งที่ฉันมีรอบตัว และฉันก็อยากแชร์ให้คุณได้อ่าน อยากให้คุณเข้าถึงความสุขที่ฉันได้จากหนังสือนี้

       มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืน คือเรื่องราวของนอรา ซีด หญิงสาววัย 35 ปี ผู้ติดอยู่ในชีวิตที่ไม่มีความสุข เธอละทิ้งความฝันหลายอย่าง สูญเสียความรัก เป็นโรคซึมเศร้า ตกงาน ชีวิตสิ้นหวังจนทำให้เธอตัดสินใจจบชีวิตตัวเองในที่สุด แต่นอราก็ได้รับโอกาศอีกครั้ง เมื่อเธอตื่นขึ้นมาในห้องสมุดเที่ยงคืนที่มีมิซิสเอล์ม บรรณารักษ์ประจำห้องสมุดที่มอบโอกาสให้กลับไปลองใช้ชีวิตหลากหลายรูปแบบที่เธอเคยละทิ้งและเดินจากมา เพื่อดูว่าท่ามกลางชีวิตที่เป็นไปได้นับร้อยพันจักรวาลนี้ ชีวิตแบบไหนคือชีวิตที่นอราอยากปักหลักอย่างถาวร

       เรื่องราวในหนังสือเปิดฉากด้วยการนับถอยหลังก่อนนอรา ซีด จะตัดสินใจจบชีวิตตัวเองในอพาร์ทเม้นท์เก่าๆที่เมืองเบดฟอร์ด ในประเทศอังกฤษ ที่จริงแล้วนอรามีแมวเป็นเพื่อนรักอยู่หนึ่งตัว เป็นแมวลายสลิดสีส้มชื่อ วอลแตร์ กลางดึกคืนก่อนนอราจะจบชีวิตตัวเองลง เธอพบว่าแมวที่เธอเลี้ยงถูกรถชนตาย และคนที่เธอเคยปฏิเสธการเดตกับเขาเป็นคนมาบอกข่าวร้ายกับเธอ เธอมองไปที่วอลแตร์ นอนนิ่งอยู่ข้างทางรู้สึกเศร้า รู้สึกผิดที่ดูแลแมวไม่ดี แต่ก็มีความคิดหนึ่งที่ผุดเข้ามาในหัวว่า อิจฉาที่แมวตาย วันต่อมาเธอไปทำงานที่ร้านสตริงธีโอรี เป็นร้านขายเครื่องดนตรี เจ้าของร้านไล่เธอออก เขาให้เหตุผลว่า ร้านค้าขายไม่ค่อยดีช่วงนี้จึงไม่ต้องการให้นอราไล่ลูกค้าด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย เธอเดิอนออกมาตามทางเพื่อกลับไปอพาร์ทเม้นท์แต่ฝนก็ตกลงมาเธอจึงเข้าไปหลบฝนในร้านหนังสือทำให้เธอได้เจอกับราวีเพื่อนพี่ชายนอรา และสมาชิกวงดนตรีที่นอราเคยอยู่ เขาบอกนอราถึงการมาของโจพี่ชายของเธอเมื่อหลายวันก่อน นอราตกใจที่พี่ชายเธอมาเมืองนี้แต่ไม่เคยที่จะโทรหาหรือมาหาเธอเลย นอราเดินออกจากร้านหนังสือมาเลื่อยๆด้วยคำถามว่าทำไมพี่ชายเธอไม่มาหาเธอ แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นเป็นสายของดอรีน ดอรีนเธอโกรธมากที่มานั่งรอนอราให้สอนเปียนโนลูกชายเธอคือลีโอหลายชั่วโมงแล้ว เธอจึงบอกนอราว่าต้องการเลิกจ้างนอราสอน นอราเสียงานเดียวที่เธอเหลือไปอีกแล้ว เธอรู้สึกชีวิตมันหนักอึ้ง เธอสูญเสียทุกอย่าง เธอไม่มีแม้แต่เพื่อนคนเดียว เธอจึงเลือกจบชีวิตเธอโดยการโดปยาเกินขนาดในคืนแห่งความเงียบนี้ภายในอพาร์ทเม้นท์

       นอราฟื้นขึ้นมาพบว่าข้างหน้าเธอมีอาคารสีขาว และนาฬิกาที่ข้อมือเธอเป็นเวลาเที่ยงคืน เธอเดินเข้าไปในอาคารที่เธอเห็น ข้างในมีชั้นหนังสือเต็มไปหมด และทุกชั้นก็จะมือหนังสือที่ไม่มีชื่ออยู่ที่สัน มีแต่สีเขียวเข้ม อ่อน เธอรู้สึกว่าที่นี่กว้างใหญ่มากไม่สามรถหาทางออกไปได้ เธอเดินเข้าไปเลื่อยๆจนพบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เธอเคยรู้จักตอนเด็กนั้นคือ มิสซิสเอล์ม บรรณารักษ์ห้องสมุดเที่ยงคืน มิสซิสเอล์มกล่าวทักทายนอราแล้วอธิบายว่า นี่คือห้องสมุดที่อยู่ระหว่างชีวิตกับความตาย ภายในห้องสมุดมีชั้นหนังสือทอดยาวไม่รู้จบ หนังสือทุกเล่มเป็นเหมือนโอกาสให้เธอได้ลองใช้ชวิตอีกชวิตที่เธออาจจะมีได้ เพื่อดูว่าทุกอย่างจะแตกต่างออกไปอย่างไรหากเลือกชีวิตแบบอื่น นอราฟังแล้วก็ยังยืนยันว่าตัวเธออยากตายขอให้เธอไปโผล่ที่ความตาย มิสซิสเอล์มจึงหยิบหนังสือแห่งความเศร้าเสียใจให้นอราอ่าน

        หนังสือแห่งความเศร้าเสียใจมีน้ำหนักมาก เนื้อหาในหนังสือแบ่งออกเป็นบทๆเรียงตามลำดับเวลาของอายุจาก 0,1,2,3,...,35 แต่ละบทยาวขึ้นเรื่อยๆในแต่ละปี เป็นความเศร้าเสียใจที่เธอสะสมไว้ไม่ได้เกี่ยวข้องเฉพาะเจาะจงกับปีที่มีปัญหานั้นๆ มันล่องลอยไปทั่ว ลำดับมีการเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา มีความเสร้าเสียใจต่อเนื่องที่โผล่ซ้ำหลายหน้า เช่น ชั้นเสียใจที่ไม่ได้ไปโอลิมปิก ฉันเสียใจที่ไม่ได้ไปออสเตรเลีย ฉันเสียใจที่ไม่ได้อยู่ในวงดนตรี ฉันเสียใจที่ดูแลแมงไม่ดี ฉันเสียใจที่ไม่ได้แต่งงานกับแดน ความเศร้าเสียใจของนอรามีมากมาย และเมื่อเธออ่านเธอก็ยิ่งเสียใจจนทำให้หนังสือมีน้ำหนักมากเกินไปจนกว่าจะถือได้ มิสซิสเอล์มจึงถามนอราว่าเธออยากเลือกไปใช้ชีวิตไหนที่เธอรู้สึกเสียใจมากที่สุดที่ไม่ได้ทำมัน นอราคิดและมองไปยังหนังสือก่อนจะตอบว่าฉันเสียใจที่ไม่ได้แต่งงานกับแดน

       นอราได้รับโอกาศไปใช้ชีวิตอีกรูปแบบหนึ่ง เธอได้ไปแต่งงานกับแดนและเปิดผับในชนบท แต่เธอกับพบว่าชีวิตนี้ไม่มีความสุขเหมือนที่เธอคิดไว้ แดนนอกใจเธอ แดนดูถูกเธอ เมื่อเธอกลับมายังห้องสมุดเธอดูนาฬิกายังเป็นเวลาเที่ยงคืน เธอจึงใช้โอกาสการมีชีวิตใหม่อีกหลายๆครั้งที่เธอไม่เคยได้ทำ เธอขอเป็นคนเลี้ยงแมวที่ดีแต่ก็กลับพบว่าแมวของเธอก็ตายอยู่ดี เธอได้ไปเป็นนักวิทยาศาสตร์ธารน้ำแข็งแต่เธอกลับจะถูกหมีฆ่าตาย เธอได้ไปเป็นนักว่ายน้ำโอลิมปิกแต่ชีวิตนี้พี่ชายเธอก็ดูไม่รักเธอ เธอได้ไปออสเตรเลียแต่พบว่าเพื่อนรักที่ชวนเธอไปกับรถชนตาย เธอได้ไปเป็นนักร้องในวงดนตรีที่เธอตั้งกับราวีและพี่เธอ แต่กลับพบว่าพี่ชายเธอตายเพราะเสพยาเกินขนาด เธอไปลองใช้ชีวิตเป็นคนสวน คนรวย คนจน คนเลี้ยงสัตย์ เธอเคยได้แต่งงานหลายๆชีวิต เธอมีลูกแต่ก็ล้วนไม่ใช่ชีวิตที่เธอต้องการ และเธอก็เหนื่อยจนไม่รู้จะเลือกชีวิตแบบไหนแล้ว แต่เธอก็คิดขึ้นได้ว่าเธออยากลองใช้ชีวิตไปเดตกับแอชคนที่มีเมตตาต่อเธอช่วยเธอฝังวอลแตร์ คนที่เคยชวนเธอไปเดตแต่เธอปฏิเสธเขาเพราะเธฮคบกับแดนอยู่

       นอราตื่นขึ้นมาบนเตียงที่นอนข้างแอช ในชีวิตนี้เธอเป็นศาสตราจารย์ด้านปรัชญา มีลูกสาวชื่อมอลลี มอลลีเป็นเด็กน่ารักเป็นครั้งแรกที่นอรารู้สึกรักมอลลี เพราะเธอเคยไปใช้ชีวิตในรูปแบบต่างๆที่มีลูกเธอไม่สามารถอยู่ที่นั้นได้เกินหนึ่งนาที ชีวิตนี้ของนอราช่างดีเหลือเกิน แอชรักเธอมาก มอลลีก็น่ารักสดใส อาชีพเธอก็เป็นสิ่งที่เธอรัก ดีจนเธอไม่อยากเสียชีวิตนี้ไป เธอตื่นขึ้นมาพร้อมความกังวลว่าตัวเองจะตื่นขึ้นที่ห้องสมุด แต่เธอก็จำที่มิสซิสเอล์มพูดได้ว่า ถ้าเธอเจอชีวิตที่เธอต้องการเธอจะลืมห้องสมุดเที่ยงคืน แต่เธอยังไม่ลืมสถานที่นั้น แต่ก็มีเรื่องแปลกที่เธอสามารถจำคนในชีวิตนี้ จำเรื่องราวในชีวิตนี้ได้มากขึ้น แต่ก็มีบางอย่างที่เธอสงสัย เธอจึงกลับไปในเบดฟอร์ดเมืองที่เธอเคยอาศัยอยู่ในชีวิตรากเหง้าของเธอ เธอต้องการไปพบมิสซิสเอล์มที่เธอจดจำในวัยเด็ก กลับพบว่ามิสซิสเอล์มที่นี่ตายแล้ว เธอเดินไปตามทางเลื่อยๆพบลีโอเด็กที่เธอเคยสอนเปียนโน แต่ตอนนี้เขาถูกตำรวจจับเพราะขโมยของ เธอเจอคุณบาเนอร์จีนเพื่อนบ้านที่เธอเคยไปรับยาให้ตอนนี้เขาอยู่ในสถานพยาบาลคนชรา เธอรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เธอพบเจอที่นี่ เธอเริ่มคิดว่าถ้าเธอไม่มาที่ชีวิตนี้ ชีวิตคนอื่นจะเปลี่ยนแปลงไหม แต่เธอก็คอยพูดใส่ตัวเองว่าชีวิตนี้เป็นชีวิตที่ดีเธอต้องการชีวิตนี้มากๆ แต่เธอก็รู้ว่าเวลาของเธอใกล้จบลงแล้วในชีวิตนี้ เธอกลับไปที่บ้านสวมกอดมอลลีและบอกลาลูกสาวที่เธอรักก่อนที่เธอจะพบว่าเธอกลับมาที่ห้องสมุดเที่ยงคืนแล้ว

        ห้องสมุดเที่ยงคืนมีความผิดปกติบางอย่าง ห้องสมุดกำลังถล่ม มิสซิสเอล์มไม่แน่ใจเรื่องนี้ว่านอรากำลังจะตายหรือไม เพราะห้องสมุดนี้กำลังจะหายไป ทุกอย่างกำลังจะหายไปรวมถึงมิสซิสเอล์มด้วย นอราขอร้องมิสซิสเอล์มให้ส่งเธอไปชีวิตล่าสุดที่มีแอช มีมอลลีเธออยากอยู่ในชีวิตนั้น แต่มันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะกลับไปชีวิตที่เธอเลือกไปมาแล้ว มิสซิสเอลล์มจึงยื่นปากกาให้นอราและแนะนำให้เธอไปหาสมุดที่ชั้นสิบเอ็ด เป็นสมุดว่างเปล่าหากเธอต้องการชีวิตแบบไหนให้เขียนลงไป ในระหว่างความเป็นความตายนอราร่นรานและพยายามเขียนลงไปว่า ฉันอยากมีชีวิตอยู่ แต่ก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอขีดคำว่าอยากออกก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่จู่ๆในความโกราหลเธอคิดได้แล้วเขียนลงไปว่า ฉันมีชีวิต

        นอราตื่นมาที่พื้นห้องของเธอ เธฮพยายามที่จะมีชีวิตรอด เธอเดินออกไปหาคุณบาเนอร์จีเพื่อนบ้านของเธอเพื่อให้เขาช่วยโทรหารถฉุกเฉิน เธอได้รับการรักษาที่โรงพยาบาล พี่ชายเธอมาเยี่ยมเธอ และอิซซี่ก็ส่งข้อความมาให้นอราว่า เธอกำลังจะกลับไปอังกฤษ นอรารู้ดีว่าชีวิตนี้ของเธอไม่ได้ดีมาก เธอตกงาน ไม่มีแฟน แต่เธอตระหนักได้ว่านี่มันชีวิตเธอ เธอไม่ควรกลัวการใช้ชีวิตของเธอ เธอดีใจที่ได้เลือกชีวิตนี้ของเธอ เธอเริ่มมองสิ่งรอบๆตัวเธออีกด้าน เริ่มคิดว่าจะหางานค่อยๆเก็บเงินแล้วซื้อต้นไม้สักต้นให้เพื่อนบ้าน เธอจะเรียนต่อโท เธอจะรับสอนเปียนโน เมื่อเธอปรับความคิดชีวิตของเธอก็ดำเนินไปในทางที่ดีขึ้น เธอรู้สึกดีที่ได้เลือกทำ

       มหัศจรรย์ห้องสมุดเที่ยงคืนต้องการที่จะบอกเราว่า หากคุณกำลังคิดว่าคุณเลือกชีวิตผิดพลาดมาตลอดสิ่งนั้นแหละที่ผิด ความคิดนั้นไม่ถูกต้อง เมื่อเราจะต้องเลือกอะไรบางอย่างณ ขณะนั้น ตอนนั้นเราตัดสินใจกับมันแล้ว เราจะต้องยอมรับและเคารพการตัดสินใจของเรา ทำมันให้เต็มที่ มีความสุขไปกับมัน อย่าไปกลัวการใช้ชีวิตนี้ สนุกไปกับชีวิต เพราะชีวิตมีหลายร้อยพันรูปแบบที่จะเป็นไปได้ อย่าด้อยค่าตนเองถึงแม้จะเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่ที่เราคิด ก็จงเลือกและสู้ต่อไป แล้ววันแห่งความสำเร็จจะเข้ามาโดยที่คุณไม่ทันตั้งตัว