ปอบท้ายบ้าน ที่น่าสงสาร

ณ.หมู่บ้านแห่งหนึ่งในตำบลหนึ่งของจังหวัดขอนแก่น ได้มีกลุ่มคนซึ่งเป็นพวกชอบเล่นของชอบลองวิชาที่ได้เรียนมาเอามาใช้แบบผิดๆจนทำให้สิ่งเหล่านั้นเป็นของดำย้อนกลับมาเข้าตัวทำให้กลายเป็นผีปอบในที่สุดจนทำให้เกิดเรื่องราวน่ากลัวในหมู่บ้านเกิดขึ้นทำให้ผู้คนไม่กล้าออกบ้านตอนกลางคืนทุกคนต้องรีบกินข้าวและก็เข้านอนก่อนเวลาสองทุ่มทุกๆวันเพราะต่างคนก็กลัวผีปอบตนนี้มากเพราะวิชามันแกร่งกล้ามากทำให้ไม่มีใครกล้ามาปราบมันได้แม้แต่หลวงพ่อก็ไม่กล้ามายุ่งกับมัน..สัตว์เลี้ยงที่ชาวบ้านเลี้ยงใว้ก็เกิดล้มตายทุกวันโดยทราบสาเหตุแต่ก็ไม่มีใครทำอะไรมันได้ต่างคนก็ต่างยอมให้ปอบตนนี้มากินสัตว์เลี้ยงในหมู่บ้านจนแทบจะหมดทุกหลังแล้วนับวันปอบตนนี้ก็เหิมเกริมมากขึ้นทุกวันจนได้มีการอัปเลเวลขึ้นมาด้วยการมาเข้าสิงร่างคนที่กำลังป่วยและกัดกินอวัยวะภายในจนหมดจนทำให้คนที่กำลังป่วยอยู่เสียชีวิตในเวลาต่อมาจากกานสันนิฐานของชาวบ้านก็รู้เลยว่าเกิดจากอะไร..จนผู้ใหญ่บ้านต้องเรียกชาวบ้านประชุมว่าไม่ได้แล้วเราจะปล่อยให้มันอยู่อย่างนี้ต่ิไปไม่ได้ต้องหาวิธีกำจัดมันจนได้ลงมติจะหาหมอผีเพื่อมาปราบมันให้โดยเร็วแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าปอบตนนั้นแฝงตัวมาประชุมด้วยหลังจากนั้นปอบตนนั้นก็หายตัวออกจากบ้านไปทำให้ชาวบ้านสุดงงว่าไปไหนขณะที่ปอบไม่อยู่นั้นภายในหมู่บ้านก็เงียบสงบไม่มีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นและชาวบ้านก็ได้ออกไปตามหาหมอผีเพื่อมาปราบปอบตนนั้นด้วยแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าปอบตนนั้นจะฉลาดขนาดนั้นมันชิ่งไปปลอมตัวออกไปตามหาหมอผีเพื่อมาปราบปอบตนนั้นด้วยแต่ไม่มีใครรู้เลยว่าปอบตนนั้นจะฉลาดขนาดนั้นมันชิ่งไปปลอมตัวเป็นหมอผีอยู่กลางป่านั่งรอชาวบ้านมาหาเลย ซึ่งชาวบ้านก็ไม่ได้เอะใจว่าทำไมมีหมอผีมาปรากฏตัวให้เห็นง่ายจังเลยทั้งๆที่ยังไม่ได้ประกาศตามหาจากนั้นผู้ใหญ่บ้านก็ไม่ชักช้าพร้อมเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หมอผีซึ่งเป็นปอบฟังหมอผีจึงตกลงและได้เดินทางเข้ามาในหมู่บ้านพร้อมกับชาวบ้านแต่ในระหว่างเดินทางมานั้นมีชาวบ้านคนหนึ่งสังเกตุหมอผีมาตลอดทางเห็นว่าเป็นแปลกๆทั้งท่าทางและลักษณะที่ดูแล้วไม่น่าจะใช่หมอผีตัวจริงจึงปรึกษาผู้ใหญ่บ้านทันทีแต่คำตอบที่ผู้ใหญ่บ้านให้มาบอกว่ามึงอยู่เงียบๆกูรู้แล้วว่าไม่ใช่หมอผีกูพยายามจะหลอกล่อมันไปติดกับดักท้ายหมู่บ้านทั้งสองคนต่างมองหน้ากันพร้อมพยักหน้าและคุยกันเบาๆว่าช่วงนี้มันต้องการอะไรก็ยอมมันไปก่อนพอถึงช่วงเวลาที่เหมาะสมค่อยจัดการมันทำตามแผนนี้ก่อนจากนั้นก็พาหมอผีปลอมเดินเข้าหมู่บ้านพร้อมนัดแนะว่าคืนนี้เราจะทำอะไรบ้างผู้ใหญ่จึงพาหมอผีเดินไปลานทำพิธีท้ายหมู่บ้านพร้อมกัยบอกลูกบ้านให้เตรียมทำตามแผนพอถึงลานพิธีหมอผีก็จัดแจงของเพื่อทำพิธีจอมปลอมแต่หารู้หรือไม่ว่าตัวเองกำลังจะถูกกำจัดพอได้เวลาทำพิธีชาวบ้านก็มารวมอยู่ที่นี่กันหมดชาวบ้านจึงนำของเส้นใหว้อาหารคาวมาวางตรงหน้าหมอผีทำให้หมอผีควบคุมจิตของตัวเองไม่ได้จึงหยิบไก่สดๆมาฉีกกินต่อหน้าชาวบ้านอ้างว่าเป็นพิธีหลอกให้ปอบออกมาทันไดนั้นผู้ใหญ่จึงสั่งให้ลูกบ้านจับตัวหมอผีใว้พร้อมกับมัดใว้กับเสากลางลานทำพิธีทำให้ชาวบ้านที่ไม่รู้ต่างพากันตกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น จากนั้นผู้ใหญ่บ้านก็ประกาศว่านี่คือหมอผีปลอมแท้ที่จริงแล้วมันคือปอบที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเราและเป็นคนที่สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านมาโดยตลอดถึงเวลาแล้วที่เราจะกำจัดมัน.ทันไดนั้นก็มีฤาษีที่เดินเข้ามาในหมู่บ้านทำเอาชาวบ้านตะลึงกันไปใหญ่ว่ามีฤาษีเข้ามาได้อย่างไรฤาษีตนนั้นบอกว่าเราขอปลดปล่อยเขาเองอย่าได้มีเวรแก่กันอีกต่อไปเลยเขาก็เป็นคนเหมือนกันแค่ถูกสิ่งไม่ดีครอบงำใช้เป็นเครื่องมือทำสิ่งไม่ดีถ้ากำจัดสิ่งไม่ดีออกได้เขาก็จะใช้ชีวิตปกติเหมือนคนทั่วไปนะฤาษีกล่าว จากนั้นฤาษีก็ทำการปลดปล่อยวิญญานที่ครอบงำในตัวชายคนนั้นออกไปจากหมู่บ้านทำให้ชายคนนั้นหมดสติไปพักใหญ่ๆและฟื้นกลับมาพร้อมกับจำความอะไรไม่ได้เลยจากนั้นเขาก็กลายเป็นคนสติไม่ค่อยดีหลงๆลืมหรือทำร้ายตัวเองอยู่ตลอด น่าจะเป็นจากผลกรรมที่เขาได้ทำร้ายหรือรังแกสัตว์ที่ผ่านมาทำให้ตอบสนองเขาทันที..

กรรมย่อมเกิดจากการกระทำ

ไม่ว่าจะเป็นกรรมดีหรือกรรมเลว

ต่างให้ผลไม่ช้าก็เร็วอยู่ดี