กระท่อมหลอน

เย็นวันหนึ่งฉันกับแม่ได้ไปเก็บใบย่านางซึ่งทางภาคอีสานจะขึ้นกันเยอะตามไร่สวน ฉันกับเดินเดินไปเรื่อยๆจนถึงกระท่องร้าง ซึ่งในกระท่อนั่นมีคุณตาคนหนึ่งได้เสียชีวิตลงไปแล้วประมาณ1เดือน แต่ฉันไม่รู้มาก่อน ฉันก็เดินกันไปตามถนนลูกรังเล็กๆอยู่ๆได้กลิ่นสาบเหม็นตลบอบอวน ฉันแทบอ้วน จึงทักไปว่าแม่นี่กลิ่นอะไรเหม็นมากๆเลย แม่"ไม่มีอะไรหรอกหนูตายละมั้ง ป่ะกลับเถอะ เร็วรีบเดิน" ฉันมองดูกริยาท่าทางแม่น่าจะมีอะไรในใจอยู่ แต่ฉันก็ไม่ท้วง จึงรีบเดินตามหลังแม่ไปอย่างไว เพราะฉันกลัว พอมาถึงที่บ้านฉันได้เอ่ยถามแม่ว่า "แม่มันไม่ใช่กลิ่นหนูละมั้งมันแปลกๆ" แม่เอ่ยขึ้นว่า"ตาที่เขาเสียชีวิตอยู่ที่กระท่อมนั้นเขาเป็นคนหวงของ ไม่ว่าใครเข้าไปในบริเวรที่ของตาแกจะส่งกลิ่นเหม็นคาวเลือดมาหลอกทุกคนที่เข้าไป แม่กลัวว่าเอ็งจะกลัวเลยรีบพากลับ"ฉันถอนหายใจอย่างแรง เมื่อนึกถึงกระท่องร้างในไร่แห่งนั้น