ในที่สุด 'Language Machine' ปริศนาไวยากรณ์ภาษาจากอินเดียโบราณอายุ 2,500 ปี ถูกถอดรหัสได้แล้ว

ในที่สุด 'Language Machine' ปริศนาไวยากรณ์ภาษาจากอินเดียโบราณอายุ 2,500 ปีก็ถูกถอดรหัส

ได้แล้ว

เมื่อย้อนไป 2500 ปีที่แล้วทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ยังไม่เจริญแต่แปลกไหมครับที่อินเดียกับมีวัฒนธรรมที่เจริญรุ่งเรืองขึ้นมาก่อนและสามารถที่จะสร้างภาษา อารยธรรมธรรม อาณาจักร และนี้จึงเป็นต้นเหตุของที่มา'Language Machine' ปริศนาไวยากรณ์ภาษาจากอินเดียโบราณอายุ 2,500 ปีก็ถูกถอดรหัสได้แก้ไขปริศนาข้อความภาษาจารึกนี้

ปริศนาไวยากรณ์จากอินเดียโบราณทำให้นักวิชาการงุนงงมา 2,500 ปีแล้ว ตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์ของเคมบริดจ์ได้ถอดรหัสเมตาโค้ดที่เป็นพื้นฐานของ 'เครื่องภาษา' โบราณแล้ว

ปาณีนีเป็น นัก ภาษาสันสกฤต และนักไวยากรณ์จาก ปากีสถานทางตะวันตกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต้ของอัฟกานิสถานซึ่งปัจจุบันอาศัยอยู่ระหว่างศตวรรษที่ 6 ถึง 4 ก่อนคริสต์ศักราช ในฐานะที่เป็นบุคคลแรกที่จัดโครงสร้างของภาษามนุษย์ ปาณีนีเป็นที่รู้จักในหมู่นักวิชาการว่าเป็น 'บิดาแห่งภาษาศาสตร์ '

เมื่อประมาณ 2,500 ปีที่แล้ว ปาณีนีได้สร้างกฎทางไวยากรณ์ลับชุดหนึ่งซึ่งจำเป็นต้องใช้ 'เครื่องภาษา' ของเขาที่สอนการออกเสียงคำในภาษาสันสกฤตโบราณที่ถูกต้อง ตอนนี้ นักวิจัยของเคมบริดจ์ได้ถอดรหัสกฎของเครื่องภาษาโบราณที่ช่วยให้สามารถสอนไวยากรณ์ของปาณีนีได้ตามที่ตั้งใจไว้เมื่อ 2,500 ปีที่แล้ว

ต้นกำเนิดโบราณของภาษาสันสกฤต
ภาษาสันสกฤตเป็นภาษาอินโด-ยูโรเปียนคลาสสิกที่เกิดขึ้นในเอเชียใต้ยุคสำริด เมื่อเวลาผ่านไป ภาษานี้ได้กลายเป็นภาษาศักดิ์สิทธิ์ของชาวฮินดูซึ่งมีการ บันทึก ความก้าวหน้าทางคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของอินเดีย เครื่องภาษาของพาณินี ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในความสำเร็จทางปัญญาที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ ได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรกในอัฏฐัยยีราว 500 ปีก่อนคริสตกาล

ตอนนี้ ข่าวจากCambridge Universityอธิบายว่า Dr. Rishi Rajpopat จากมหาวิทยาลัย Cambridge ประสบความสำเร็จในการถอดรหัสกฎพื้นฐานที่ Pāṇini สร้างขึ้นสำหรับเครื่องภาษาของเขา วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอกของ ดร.ราชภพปัตถ์ที่เผยแพร่เมื่อวานเสนอว่า “ตอนนี้สามารถสอนเครื่องภาษาปาณีนีกับคอมพิวเตอร์ได้เป็นครั้งแรก”

🖼️ถอดรหัสเครื่องภาษาโบราณ
เครื่องภาษามี "กฎสั้นๆ 4,000 ข้อ" ซึ่งประกอบด้วยคำโดยเฉลี่ย 3-4 คำซึ่ง "ทำงานร่วมกันเป็นเครื่องสร้างแนวคิด" โดยพื้นฐานแล้วเครื่องภาษา "มาจาก" รูปแบบที่ถูกต้องของคำโดยการเพิ่มในรูปแบบพื้นฐาน ตัวอย่างเช่น ดร.รัชภพพัทธ์ชี้ให้เห็นว่าในภาษาอังกฤษ คำพื้นฐาน 'define' ถูกเปลี่ยนโดยเติม 'ation' ลงท้ายด้วย 'definition'

อย่างไรก็ตาม เมื่อรวมคำฐานและคำต่อท้ายเข้าด้วยกัน จะมีความแตกต่างของการได้ยินในการออกเสียงซึ่งจำเป็นต้องคำนึงถึงเพื่อหลีกเลี่ยง “คำที่ไร้สาระ เช่น 'define-ation' (ออกเสียงว่า def-ine-ey-shun)” นักวิจัยกล่าว ราชโปปัตค้นพบวิธีการใช้เครื่องภาษาอย่างถูกต้อง หมายความว่าตอนนี้นักวิชาการสามารถสร้างและรับคำภาษาสันสกฤตที่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ "นับล้าน" รวมทั้ง 'มนต์' และ 'กูรู' โดยใช้เครื่องภาษาของปาณีนี

🖼️กฎแต่ละข้อจาก 4,000 ข้อที่ประกอบกันเป็นระบบของปาณีนี ที่ช่วยให้ผู้ใช้สร้างรูปแบบที่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ของคำสันสกฤต มี "หมายเลขซีเรียล" ตามลำดับในเอกสาร อย่างไรก็ตาม เมื่อสองกฎเหล่านี้มีผลบังคับใช้ สถานการณ์ที่เรียกว่า 'ความขัดแย้งของกฎ' เกิดขึ้น ดังนั้นปาณีนีจึงสร้าง "กฎเมตา" เพื่อช่วยผู้ใช้ในการพิจารณาว่าจะใช้กฎใดในสองกฎที่ขัดแย้งกัน

ดร. ราชโปปัตตั้งชื่อเมตา-รูลของปาณีนีว่า '1.4.2 วิปราติเตเด พาราณการัม' และอธิบายว่าความหมายที่แท้จริงถูกตีความผิดอย่างมหันต์เป็นเวลา 2,500 ปีหลังจากคัทยายานา นักวิชาการคนแรกที่ใช้ไวยากรณ์ของปาณีนี "เข้าใจความหมายของเมตา-รูลผิด ” สิ่งนี้หมายความว่านักวิชาการรุ่นหลังๆ ทุกคนที่เขียนเกี่ยวกับเครื่องภาษาของปาณีนีตั้งแต่มีการประดิษฐ์ขึ้นเมื่อประมาณ 2,500 ปีก่อน ได้ใช้การตีความแบบดั้งเดิมและไม่ถูกต้อง นำไปสู่คะแนนของผลลัพธ์ที่ไม่ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์

การทำงานใน "ความคิดโบราณที่ไม่ธรรมดา"
ดร.ราชภพพัฒน์อธิบายว่าการใช้ metarule ของปาณีนี - "1.4.2" ที่ "ไม่ถูกต้อง" เมื่อเกิดข้อขัดแย้งระหว่างสองกฎ คือการใช้กฎที่มีลำดับอนุกรมสูงกว่า แต่วิธีนี้ทำให้ได้ "รูปแบบที่ไม่ถูกต้องทางไวยากรณ์ทุกประเภท" นักวิจัยกล่าว เขาอธิบายว่าในช่วง 2,500 ปีที่ผ่านมา นักปราชญ์ชาวสันสกฤต “พัฒนาเมตารูลอื่นๆ หลายร้อยรายการอย่างอุตสาหะเพื่อพยายามแก้ไขระบบและทำให้มันใช้งานได้” แต่มันไม่หัก

ภาพบนสุด: หน้าหนึ่งจากฉบับศตวรรษที่ 18 ของ Dhātupāṭha of Pāṇini

ราชโปปัตกล่าวว่า 'ปาณินีมี "จิตใจที่ไม่ธรรมดา" และเขาไม่ได้คาดหวังให้เราเพิ่มแนวคิดใหม่ให้กับกฎของเขา นอกจากนี้ ยิ่งเราเล่นสำนวนกับไวยากรณ์ของปาณีนีมากเท่าไหร่ ไวยากรณ์ก็ยิ่งหลีกเลี่ยงเรามากขึ้นเท่านั้น Rajpopat กล่าวเสริม การตีความกฎข้อขัดแย้งนี้ใหม่ นักวิทยาศาสตร์ของเคมบริดจ์ได้ค้นพบ "ส่วนขวามือของคำว่าชนะ" และวิธีการนี้ได้ถอดรหัสอัลกอริทึมที่เรียกใช้เครื่องภาษาโบราณ การใช้ระบบของ Dr Rajpopat เมื่อผู้ใช้เผชิญกับข้อขัดแย้ง พวกเขา “จะได้รับคำตอบที่ถูกต้องโดยอัตโนมัติ”

ศาสตราจารย์ Vincenzo Vergiani จากมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์เป็นดร. หัวหน้างานของ Rajpopat และเขากล่าวว่าการค้นพบวิธีที่ถูกต้องในการจัดการกับความขัดแย้งในเครื่องภาษานั้นนำเสนอ “อัลกอริธึมที่สง่างาม เรียบง่าย และสอนได้” ที่เรียกใช้ไวยากรณ์ของPāṇini” นักวิทยาศาสตร์อาวุโสสรุปว่า ไม่เพียงแต่งานของราชโปปัตจะ “ปฏิวัติการศึกษาภาษาสันสกฤต” เท่านั้น แต่ด้วยการทำงานเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ภาษาสันสกฤตโบราณอาจถูกสอนในคอมพิวเตอร์