โรงบำบัดน้ำเสียที่สวยที่สุด

ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเทมส์ ประมาณ 9 กม. ทางตะวันออกของกรีนิช เป็นอาคารอิฐ 2 ชั้น ซึ่งเป็นที่ตั้งของสถานีสูบน้ำเสียจากยุควิกตอเรียที่สวยงามที่สุดแห่งหนึ่ง

"มหาวิหารแห่งบึง" ที่มีชื่อเล่นว่า "อาสนวิหารแห่งหนองบึง" ตามชื่อ Erith Marshes ที่อยู่ติดกัน อาคารที่งดงามแห่งนี้โดดเด่นด้วยงานเหล็กหล่อที่ประดับตกแต่งอย่างสวยงาม เดิมทีด้านนอกมีปล่องไฟลายฮัมบักขนาดยักษ์ และประตูของมันถูกจำลองตามมหาวิหารนอร์มัน

การตกแต่งภายในที่หรูหราของสถานีสูบน้ำ Crossness ในลอนดอน เครดิตภาพ: Jay Peg / Flickr

สถานีสูบน้ำ Crossness แห่งแรกของโลกได้รับการออกแบบโดย Sir Joseph Bazalgette หัวหน้าวิศวกรของคณะกรรมการงาน Metropolitan เพื่อแก้ปัญหากลิ่นเหม็นขนาดใหญ่ของลอนดอนที่เกิดจากการทิ้งสิ่งปฏิกูลที่ไม่ผ่านการบำบัดและของเสียจากอุตสาหกรรมลงในแม่น้ำเทมส์จนกระทั่ง แม่น้ำเป็นมากกว่าท่อระบายน้ำเปิดที่ไม่มีปลาหรือสัตว์ป่าอื่นๆ นอกจากกลิ่นเหม็นที่เกิดจากแม่น้ำแล้ว แหล่งน้ำยังถูกปนเปื้อนไปทั่วเมืองที่ขยายตัวอย่างรวดเร็ว ซึ่งนำไปสู่โรคระบาดร้ายแรงอย่างอหิวาตกโรค

แผนของ Bazalgette คือการกำจัดสิ่งปฏิกูลออกจากเมืองให้ไกลที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้โดยใช้กระแสแรงโน้มถ่วงและเครื่องยนต์สูบไอน้ำที่ขับเคลื่อนด้วยไอน้ำ จากนั้นจึงเททิ้งลงในแม่น้ำเทมส์ที่ห่างไกลออกไปทางตะวันออกเฉียงใต้ของเมือง ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสร้างเครือข่ายท่อน้ำทิ้งซึ่งไหลขนานไปกับแม่น้ำ ยาวประมาณ 82 ไมล์ สิ่งเหล่านี้รวบรวมน้ำเสียจากท่อระบายน้ำที่มีอยู่กว่า 450 ไมล์ซึ่งตัวเองได้รับเนื้อหาจากท่อระบายน้ำในท้องถิ่นขนาดเล็กกว่า 13,000 ไมล์ซึ่งจัดการกับขยะครึ่งล้านแกลลอนทุกวัน การก่อสร้างท่อระบายน้ำเป็นงานที่น่าทึ่งมาก โดยเกี่ยวข้องกับการขุดดิน 3.5 ล้านลูกบาศก์หลา และต้องใช้อิฐ 318 ล้านก้อน และคอนกรีตและปูน 880,000 ลูกบาศก์หลา Bazalgette ยังได้สร้างเขื่อนขนาดใหญ่สามแห่งตามแนวชายฝั่งของแม่น้ำเทมส์ซึ่งไหลไปตามท่อระบายน้ำ

ภายนอกสถานีสูบน้ำ Crossness เครดิตภาพ: Ethan Doyle White/Wikimedia

ส่วนใหญ่ สิ่งปฏิกูลเคลื่อนไปตามแรงโน้มถ่วง แต่ในสถานที่ต่างๆ เช่น Chelsea, Deptford, Abbey Mills และ Crossness สถานีสูบน้ำถูกสร้างขึ้นเพื่อยกระดับน้ำและให้การไหลที่เพียงพอ ในจำนวนนี้ สถานีสูบน้ำที่แอบบีย์มิลส์และครอสเนสมีสถาปัตยกรรมที่งดงามที่สุด โดยมีโดมอันวิจิตรคล้ายกับโบสถ์ไบแซนไทน์ นักประวัติศาสตร์ด้านสถาปัตยกรรม นิโคเลาส์ เพฟสเนอร์ บรรยายถึงสถาปัตยกรรมของอาคารว่า "เป็นการผสมผสานแบบนอกรีต สไตล์โกธิกแบบอิตาลีที่คลุมเครือ แต่มีชั้นของหน้าต่างไบแซนไทน์และโคมไฟแปดเหลี่ยมตรงกลางที่เพิ่มรสชาติแบบรัสเซียอันสง่างาม"

ภายในอาคารมีเครื่องยนต์บีมพลังไอน้ำขนาดยักษ์สี่เครื่องที่ตั้งชื่อตามสมาชิกของราชวงศ์—ราชินีวิกตอเรีย มกุฎราชกุมาร อัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด และอเล็กซานดราแห่งเดนมาร์ก เครื่องจักรขนาดมหึมาสามารถยกสิ่งปฏิกูลได้ 6 ตันต่อจังหวะต่อเครื่องยนต์ให้สูง 30 ถึง 40 ฟุต และเข้าไปในอ่างเก็บน้ำ ซึ่งจากนั้นก็ปล่อยลงสู่แม่น้ำเทมส์ในช่วงที่น้ำขึ้นน้ำลง เมื่อสถานีสูบน้ำถูกปลดประจำการในปี 1950 ค่าใช้จ่ายในการรื้อเครื่องยนต์นั้นมหาศาลมากจนเหลือให้ใช้งาน เป็นเวลากว่าห้าสิบปีแล้วที่สถานีสูบน้ำและเครื่องจักรต่างๆ ไม่ได้ใช้งาน สะสมฝุ่นจนกลับคืนสู่สถานที่ท่องเที่ยวในปี 2558

การตกแต่งภายในของสถานีสูบน้ำ Crossness เครดิตภาพ: David Edwards / Flickr

เครดิตภาพ: Gabrielle Ludlow / Flickr

เครดิตภาพ: andrew/Flickr

เครดิตภาพ: Jay Peg / Flickr

เครดิตภาพ: Jay Peg / Flickr

เครดิตภาพ: Jay Peg / Flickr