ลุงดำ (เลือดสีขาว 20)
ลุงดำ
“พ่อเคยเห็น คนฟื้นจากความตายมาแล้ว” สาธิตเปรย เด็กชายภูพิพรรธขยับมาใกล้พ่อ ลักขณาเงยหน้ามองสองพ่อลูก
ค่ำนั้นพ่อแม่ลูกนั่งพักผ่อนรับลมตรงริมระเบียง สายลมโชยพลิ้ว แม้อากาศตอนกลางวันจะร้อนอบอ้าวแค่ไหน ตกค่ำจะเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ลักขณาต้องบอกให้เด็กชายภูพิพรรธรีบอาบน้ำแต่วัน ให้เสร็จก่อนที่อากาศจะเปลี่ยนแปลงเป็นหนาวเย็น
“จริงหรือฮะพ่อ คนที่ฟื้นจากความตาย” เด็กชายถามอย่างใคร่รู้
“มีสิลูก อยากรู้หรือเปล่าว่าเป็นใคร” เด็กชายพยักหน้า
“ฟังแล้วลูกต้องเป็นเด็กดีนะ ขยันเรียน ช่วยเพื่อนทำงาน ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน ไม่เอารัดเอาเปรียบคนอื่น และที่สำคัญอย่าโกหก ถ้าทำได้อย่างนี้ลูกจะอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข มีแต่คนรักใคร่เอ็นดู ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ดับ อย่างโบราณท่านว่า คนดีผีคุ้มยังไงล่ะ...ลุงดำฟื้นจากความตายก็เพราะผีคุ้ม” สาธิตเริ่มเล่าเรื่อง
ลุงดำเป็นพี่ชายคนโตของสาธิต ร่างกายสูงใหญ่บึกบึน เนื้อตัวหน้าตาดำเหนี่ยงสมชื่อ ลุงดำเรียนหนังสือไม่จบประถมสองด้วยซ้ำ เพราะหัวขี้เลื่อยไม่เอาไหนของแก ชาวบ้านมักล้อว่าที่ลุงดำได้ออกจากโรงเรียนก็เพราะเอาไก่แลกออก เมื่อก่อนใครจะออกจากโรงเรียนได้ต้องจบประถมสี่ก่อน
มีความด้อยก็มีความเด่น ลุงดำขยันทำงาน ด้วยร่างกายที่แข็งแรงกว่าใครอื่น งานที่ใช้แรงงานทุกประเภทแกทำดะไปหมด งานในไร่นานั้นไม่ต้องพูดถึง
หากว่างเว้นจากงานในนาลุงดำก็ออกหาปูหาปลาให้แม่และน้องๆ ได้กินกันอิ่มหนำ หลายครั้งหลายคราวที่ลุงดำไปช่วยงานเพื่อนบ้านโดยไม่สนใจค่าตอบแทน
ปีนั้นลุงดำไปทำงานรับจ้างกับเพื่อนในหมู่บ้านที่จังหวัดจันทบุรีโน่น ก็เป็นงานใช้แรงงานตามที่แกถนัดนั่นแหล่ะ บุกป่าฝ่าดง ถางไร่ ตัดต้นไม้ตามที่เขาจ้าง
วันหนึ่งมีโทรเลขมาที่บ้าน เนื้อความอ่านได้ว่า “นายดำเสียชีวิตแล้วด้วยไข้มาลาเรีย ให้มารับศพที่โรงพยาบาล”
ความโศกเศร้าได้ห่มคลุมคนในครอบครัวจนไม่มีใครอยากหยิบจับสิ่งใด จะมีก็แต่แม่ที่ตั้งสติได้มั่นคง ชักชวนเพื่อนบ้านไปรับศพลุงดำที่จังหวัดจันทบุรี
พอไปถึงเรื่องกลับพลิกผันกลายเป็นว่าได้เจอลุงดำตัวเป็นๆ ไม่ได้ล้มหายตายจากไปไหน พยาบาลเล่าว่า หลังจากเจ้าหน้าที่เข็นศพลุงดำไปเก็บไว้ที่ห้องดับจิตแล้ว ประมาณสองชั่วโมงต่อมาเจ้าหน้าที่คนเดิมได้เข็นศพอีกศพเข้าไปเก็บในห้องดับจิตอีก เก็บศพเรียบร้อยกำลังจะกลับออกมา คล้ายมีความเคลื่อนไหวบนเตียงศพลุงดำ ด้วยความที่อยู่กับศพมานานเขาจึงไม่หวาดกลัว เขาเปิดผ้าดูก็เห็นอกลุงดำสะท้อนขึ้นลง เจ้าหน้าที่คนนั้นจึงแจ้งพยาบาลและหมอ
“นี่แหละลูก คนที่ฟื้นจากความตาย ลุงดำสมองทึบ ชาวบ้านบอกว่าโง่ แต่ลุงดำไม่เคยทำร้ายหรือเอาเปรียบใครเลย”
“ตอนนี้ลุงดำสบายดีนะฮะ” เด็กชายถาม
“ยิ่งกว่าสบายเสียอีก แต่งงานมีลูกตั้งห้าคน ชาวบ้านพูดกันว่าลุงดำขยันทำมาหากิน เลี้ยงดูลูกเมียอย่างดี ไม่มีหนี้สินสักสตางค์แดงเดียว ลุงดำอ่านหนังสือไม่ออกแต่อ่านชีวิตออกชนิดทะลุปรุโปร่ง”
“ไปหาลุงดำกันเถอะฮะ”
“ไปสิลูก ไม่เจอนานแล้ว พ่อก็คิดถึง”