หน้าแรก ตรวจหวย เว็บบอร์ด ควิซ Pic Post แชร์ลิ้ง หาเพื่อน Chat หาเพื่อน Line หาเพื่อน Skype Page อัลบั้ม คำคม Glitter เกมถอดรหัสภาพ คำนวณ การเงิน
ติดต่อเว็บไซต์ลงโฆษณาลงข่าวประชาสัมพันธ์แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสมเงื่อนไขการให้บริการ
เว็บบอร์ด บอร์ดต่างๆค้นหาตั้งกระทู้

ครอบครัวบนตึกขาว(เลือดสีขาว 9)

เนื้อหาโดย ทินภัทร สำเร็จงาน

ครอบครัวบนตึกขาว

          พอเริ่มจำความได้ผมก็คุ้นเคยกับตึกสีขาว  แวดล้อมด้วยเพื่อนวัยใกล้เคียงกันในห้องที่ตกแต่งด้วยสีสันสดใส  มีของเล่นหลากหลายชนิด  หนังสือการ์ตูนหลายต่อหลายเล่ม  ผมมีเพื่อนที่พูดคุยสนิทสนมอยู่คนหนึ่งชื่อเต้ย  ทุกครั้งที่เจอกันเราเล่นกันอย่างสนุกสนาน  เต้ยมากับแม่  บนศีรษะของเต้ยซึ่งโล้นเลี่ยนมีเข็มและสายระโยงระยาง  แม่ของเต้ยบอกกับแม่ว่าเต้ยเป็นเนื้องอกในสมอง   พ่อของเต้ยเสียชีวิตนานแล้วด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ แม่ของเต้ยจึงต้องรับบทหนักในการดูแลรักษาและเลี้ยงดูลูกเพียงลำพัง

          “น่าสงสารนะ”  แม่เคยพูดกับผมอย่างนี้

          ด้วยความสนิทสนมกันนี้เอง  ทุกคราวที่ผมมาที่ตึกสีขาวและก้าวเข้าไปในห้องสีสันสดใสท่ามกลางเด็กวัยเดียวกัน  ผมจะมองหาเต้ยก่อนเป็นอันดับแรกเสมอ  บางครั้งแม่ก็นำของฝากมาฝากแม่ของเต้ยด้วย  บางคราวแม่ของเต้ยก็นำขนมและของฝากจากต่างจังหวัดมาฝากแม่ของผม  สองครอบครัวสนิทสนมกันเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน  ถ้อยทีถ้อยอาศัยกันและกัน

          “ฉันจะไปซื้อของหน้าโรงพยาบาล  แม่เต้ยจะเอาอะไรมั้ย  ฝากภูด้วยนะ”  หรือบางทีก็เปลี่ยนคนพูด  “ฉันจะไปร้านเซเว่นชั้นล่าง  แม่ภูจะเอาอะไรหรือเปล่า  ฝากเต้ยด้วยนะ”

          หากยามใดที่ผมและเต้ยเล่นกันจนลืมแม่ๆ แม่ของผมและแม่ของเต้ยก็จะนั่งปรับทุกข์กันอยู่ที่ขอบเตียงด้วยใบหน้าเศร้าสร้อยทั้งคู่

          “พ่อเขาต้องทำงาน  มาได้เฉพาะวันหยุด  ไม่เป็นอะไรหรอก  ฉันเป็นแม่บ้าน  มีหน้าที่เลี้ยงดูลูกอยู่แล้ว  พ่อเขารับราชการอยู่จังหวัดชายแดนโน่น  มาทีก็ลำบาก   ช่วงแรกๆ ที่ลูกป่วยเขาลางานเกือบเดือนมาเฝ้าดูแลลูก  เขาคงเจ็บปวดเหมือนกันที่ทำอย่างใจคิดไม่ได้”

         แม่จะพูดอย่างนี้  หากเรื่องมันวกวนมาถึงเรื่องพ่อ  แม่จะไม่ไถ่ถามถึงเรื่องของพ่อเต้ยเลย  เพราะอะไรนั้นผู้ใหญ่ทั้งสองคนคงรู้แก่ใจดี

          เรื่องนี้คงไม่มีอะไรน่าสนใจนัก  หากวันนั้นผมได้พบเจอเต้ยและแม่ของเต้ยอีก วันนั้นหลังจากแม่ยื่นบัตร  ผมเข้าห้องตรวจ  และถูกส่งเข้าห้องสีสันสดใสแห่งวัยเด็กแล้ว  ผมก็สอดส่ายสายตาหาเต้ยเช่นเคย  ทว่าไม่พบ  แม่คงจะคิดแบบเดียวกันจึงไปถามพยาบาลประจำห้อง  พยาบาลบอกแม่ว่าเต้ยได้เสียชีวิตแล้วเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา  แม่หันมากอดผมแล้วจูงมือผมไปที่เตียง

     “ไม่เป็นไรลูก  เต้ยกับแม่ยังอยู่กับเรา”  แม่กระซิบ

 

เนื้อหาโดย: ทินภัทร สำเร็จงาน
⚠ แจ้งเนื้อหาไม่เหมาะสม 
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้โดยการ VOTE และ SHARE
Hot Topic ที่น่าสนใจอื่นๆ
แจ้งโอนเงิน 10,000 เข้าบัญชี 19 ธ.ค.นี้ เช็คผู้มีสิทธิ์ได้5 เทคนิคประหยัดเงินที่คนส่วนใหญ่ไม่รู้ แต่ใช้ได้จริงในชีวิตประจำวัน7 เทคนิคจัดห้องนอนให้หลับสบายที่สุดในชีวิต แก้ปัญหานอนไม่หลับได้จริงยอดภูคาเฟ่ ร้านกาแฟเล็กๆ แต่บรรยากาศดี ที่ภูทับเบิก เพชรบูรณ์เดือดต่อ! เขมร โผล่เคลม ตำนานเพลงไทย? บนเวที Miss Planet 2024 งานนี้โดนวิจารณ์ยับ3 ทหารเสือสาว ซีรีส์ช่อง 3 รวมนางเอกลูกครึ่งระดับท็อป5 สิ่งที่บ้านเก่าซ่อนอยู่ ซึ่งอาจเปลี่ยนชีวิตคุณโดยไม่รู้ตัวลุ้นระทึกเสียวหลัง...นักรีวิวกระหน่ำเชียร์ "วัยหนุ่ม2544" มีดีซ่อนอยู่ไปดูเถอะ !!
Hot Topic ที่มีผู้ตอบล่าสุด
บุ๋ม ปนัดดา อยากรู้ ทำไมน้ำท่วมภาคใต้ ข่าวเงียบมาก“บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์” สุดเศร้า! ลงพื้นที่ช่วยน้ำท่วมใต้ สร้อยทอง 5 บาทหาย วอนคนเจอส่งคืนแค่พระเดือดต่อ! เขมร โผล่เคลม ตำนานเพลงไทย? บนเวที Miss Planet 2024 งานนี้โดนวิจารณ์ยับ
กระทู้อื่นๆในบอร์ด นิยาย เรื่องเล่า
3 ทหารเสือสาว ซีรีส์ช่อง 3 รวมนางเอกลูกครึ่งระดับท็อปสุดหลอนผีเตียงไม้โบราณอาถรรพ์ผีพระ วัดบ้านดอนเก่าหมอผีจอมขมังเวทย์ปะทะเสือสมิงดงพญาไฟ
ตั้งกระทู้ใหม่