คอเสื้อสีขาว(เรื่องเล่า)
คอเสื้อขาว
............................
พ่อบอกว่า
เสื้อนักเรียนสีขาวที่ฉันสวมใส่
ที่คอเสื้อเปรอะเปื้อนไปด้วยเหงื่อไคล
เวลาซักจะต้องขยี้และลงแปรงบริเวณคอให้มากๆ
ฉันไม่ค่อยสนใจคำพ่อบอกนัก
กลับจากโรงเรียนถอดเสื้อผ้าได้ก็โยนโครมลงตะกร้า
จะกลับมาดูอีกทีก็โน่นแหละ วันเสาร์หรือวันอาทิตย์
เอาออกจากตะกร้าคอเสื้อแต่ละตัวแห้งกรัง และเหม็นอย่างร้ายกาจ
พ่อบอกอีกว่า
ที่ต้องขยี้และลงแปรงบริเวณคอเสื้อให้มากๆ ไม่ใช่ถูแรงๆ อย่างเอาเป็นเอาตัวตาย ถูแรงมากๆ คอเสื้อก็จะเปื่อยและขาดได้ง่ายๆ บ้านเรายิ่งยากจนเสียด้วย
พ่อยิ่งบอกฉันมากเท่าไร ฉันยิ่งถูแปรงมากเท่านั้น
ฉันไม่สนใจคำพูดของพ่ออีกเช่นเคย
จนกระทั่งปีนั้น คอเสื้อนักเรียนสีขาวของฉันขาดหมดทุกตัว บ้านทั้งบ้านไม่มีเงินสักบาทเดียว
ฉันไม่อยากใส่เสื้อคอขาดไปโรงเรียนเพราะอับอายเพื่อนในห้อง
ฉันไม่ไปโรงเรียนและหนีออกจากบ้านตั้งแต่ตอนนั้น ทั้งที่ยังเรียนไม่จบมอสาม
ทุกวันนี้
หากฉันคิดถึงพ่อ
ฉันจะลูบคลำคอเสื้อจนม่อยหลับไป
......................................
อ่านต่อได้ที่ https://board.postjung.com/1264179