ตำนานดอกกุหลาบ

ตำนานดอกกุหลาบ
     กล่าวถึงโลกที่ยังว่างเปล่า...ว่า เมื่อโลกเกิดขึ้นมาโลกยังไม่มีมนุษย์ ไม่มีทุ่งดอกไม้ มีแต่หญ้าธรรมดากับพุ่มไม้สีเขียวทึบโลกจึงรู้สึกเศร้าใจที่ผืนแผ่นดินไม่มีความสดใสสวยงาม
"ฉันมีดอกไม้แสนสวยอยู่ในจิตใจ" โลกรำพึงกับตัวเอง
"ฉันอยากให้มีดอกไม้เบ่งบานบนผืนโลก ดอกไม้สีฟ้าสดใส เหมือนท้องฟ้าในวันที่อากาศดี ดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ ราวกับปุยหิมะ ดอกไม้สีเหลืองเจิดจ้าเฉิดเดียวกับแสงอาทิตย์ยามเที่ยงวันและดอกไม้สีชมพูหวานปานอรุณรุ่งแห่งฤดูใบไม้ผลิต

สิ่งสวยงามเหล่านี้อยู่ในหัวใจของฉัน แต่ฉันต้องเศร้าทุกครั้งที่เห็นผืนแผ่นดินมีแต่ความทึมทึบ"

ดอกไม้สีชมพูดอกเล็กๆ บังเอิญได้ยินจึงขึ้นมาชูช่อไสวอยู่ในทุ่งหญ้า ทำให้ทุ่งหญ้ามีสีสัน แต่เมื่อภูตแห่งลมมาเห็นจึงไม่พอใจ

ใช้ลมพัดดอกไม้น้อยๆ ล่องลอยไป
ความกล้าหาญของดอกไม้น้อยๆ ทำให้ดอกไม้อื่นๆกล้าขึ้นมาท้าลมเพื่อสร้างสีสัน
ให้กับโลก แล้วก็ถูกภูตแห่งลมใช้ลมพัดไปอีก
กุหลาบทุ่งหญ้าจึงตัดสินใจเดินทางไปที่ทุ่งหญ้ากว้างใหญ่เพื่อให้ภูตแห่งลม
เห็น เมื่อภูตแห่งลมเ้ห็นจึงสูดลมหายใจเพื่อเป่าพายุมาที่ดอกกุหลาบ
ทำให้ภูตแห่งลมได้กลิ่นหอมของดอกกุหลาบ จึงไม่เป่าลมออกมาใส่ดอกกุหลาบ
หลังจากนั้นภูตแห่งลมก็ไม่ใช้ลมพัดดอกกุหลาบอีก
จึงไม่มีภูตแห่งลมที่ดุร้ายอีกต่อไป
นับตั้งแต่นั้นมาดอกไม้นานาชนิดก็ขึ้นมาสร้างสีสันความสดใสให้กับผืนโลก
โลกจึงสวยงามได้เพราะความรัก ความหอมหวาน และความกล้าหาญของกุหลาบทุ่งหญ้า