สาวส่ำน้อย..วัยแรกแย้ม
วันนั้น..ตอนฉันอายุประมาณ 13 ปี ฉันเริ่มเป็นสาวแรกแย้ม..ณ.ตอนนั้น ฉันจัดแต่งกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อเดินทางกลับบ้าน..แล้วมาเลือกชุดใส่กลับบ้านฉัน"เลือกใส่ชุดยีนส์เอี้ยม ท่อนบนเย็บต่อกับท่อนล่างอย่างดี..ถอดได้ทางเดียวคือรูดจากบนลงล่าง.."
เสร็จแล้วก็มาขึ้นรถบัสแดง จาก บขส.เก่า กรุงเทพฯ -อุบล..นั่งรถมาคนเดียวเพื่่อจะกลับบ้าน..ตลอดเส้นทางที่นั่งรถมาถึงแม้รถจะจอดที่ บขส.หลายจุด แต่ฉันก็ไม่กล้าที่จะลุกไปทำธุระที่ห้องน้ำ
เพราะฉันกลัวว่ารถจะออกไปก่อน กลัวกลับมาหารถบัสไม่เจอ..กลัวหลงรถ..
โอ๊ยยยแม่มึงเอ่ยยย..ไม่อยากจะพูดถึง.."ฉันปวดทั้งขี้..ปวดทั้งเงี่ยว..แล้วก็กะกลั้นมาตลอดทาง"..
จนถึงเช้าเริ่มสว่างพอดี รถวิ่งมาถึงจุดหมายปลายทาง ที่ฉันจะลงพอดี..ตายๆๆ ฉันต้องตายแน่ๆเลย..จะไปขอเข้าห้องน้ำที่ไหนก็ไม่กล้า..ด้วยความอายเพราะเพิ่งเป็นสาวน้อยขึ้นใหม่..ไม่รู้จะทำอย่างไร..เดินบิดไป เดินเบี้ยวมาอยู่นั่นแหล่่ะ.."เสร็จแล้วไม่นานเกินรอ ทั้งขี้ทัังเหยี่ยว..มันไหลออกมาพร้อมๆกันเลย..เฮ่ยยยโลงงง..กลั้นมาทั้งคืนเนาะ"..ก็เป็นแบบนี้แหล่ะ..
พอกลับถึงบ้าน..ฉันพยายามถอดชุดเอี้ยมยีนส์..ถอดยังไงก็ถอดไม่ออก..โกรธจนตัวสัั่น พลันสฐบคำหยาบคายใส่ตัวเอง..."...สัตว์หมา..
"ขี้แตกใส่ผ้าป่านนี่..ยังจะเก็บไว้อีกหรอชุดหมีนี"??
เสร็จแล้วฉันก็เอากรรไกร..มาตัดๆๆ ตัดชุดหมีจนขาดไม่มีชิ้นดีเลย.."นี่โทษฐานถอดยาก..โทษฐานที่ทำให้ฉันขี้แตกใส่ผ้า"..
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา..ฉันเลยไม่กล้าที่จะซื้อชุดเอี้ยมยีนส์มาใส่อีกเลย..
📌 เอ่อนะ..นั่งฟังเพื่อนที่ชื่ออี
แหล่มันเล่าให้ฟัง..มันทั้งดูดกัญไป..ทั้งเล่าไป..ไปๆเลิกๆ..ไปหาทำงาน..มึงนี่ก็นะเล่าซะกูเห็นภาพหมดเลย..😂😂😂
(ปล.ขอบคุณเจ้าของภาพค่ะ)