หวั่นกุ้ยไท่เฟย สตรีผู้อาภัพ ไร้ซึ่งความรักและบุตร
หวั่นกุ้ยเฟย แห่งสกุลเฉิน พระราชเทวีในฮ่องเต้เฉียนหลง ซึ่งทั้งในประวัติศาสตร์และในซีรีย์เรื่องหรูอี้มีชะตาชีวิตเหมือนกัน กล่าวคือแม้จะถวายตัวมานานแต่ก็ไม่เคยเป็นที่โปรดปราน ไม่มีองค์ชายหรือองค์หญิงสักคน แต่กลับต้องมีชีวิตยืนยาวถึงวัย 91 ปี ไร้ซึ่งลูกให้พึ่งพิง ยังดีที่ฮ่องเต้เจียให้เกีรติพระนางในฐานะ พระมารดาเลี้ยงจึงยกย่องพระนางขึ้นเป็น หวั่นกุ้ยไท่เฟย ในบันทึกประวัติศาสตร์ พอจะสืบสาวได้ว่า พระนางถวายการปรนนิบัติฮ่องเต้เฉียนหลังตั้งแต่ครั้งที่ ดำรงตำแหน่งเป่าชินอ๋อง ฐานะของพระนางคือ เก๋อเก๋อ หลังพระสวามีครองราชย์ได้แต่งตั้งพระนางเป็น สนมเฉินฉางจ้าย และสถาปนาตำแหน่งอย่างเป็นทางการในปี ค.ศ. 1737 ในตำแหน่ง พระสนมเฉินกุ้ยเหริน 12 ปีต่อมาจึงสถาปนาเป็น พระสนมหวั่นผิน 45 ปีต่อมา ราวๆ ปี 1795 สถาปนาเป็น หวั่นเฟย และมีฐานะเสมือนผู้ปกครองวังหลังร่วมกับพระชายาอีก 3 คน คือ อิ่งเฟย สกุลปาหลิน ตุ้นเฟย สกุลหวัง ฟางผิน สกุลเฉิน และในวันที่27/5/รัชศกเจียซิ่งที่ 2 ราวๆปี ค.ศ.1801 พระนางได้รับตำแหน่ง หวั่นกุ้ยไท่เฟยประทับที่ตำหนักโซ่วคัง มีฐานะเสมือนไทเฮา และในปี 1807 พระนางก็สิ้นพระชนม์ลง ฮ่องเต้เจียซิ่งได้จัดพระศพนางอย่างสมเกียรติ และฝังพระศพที่สุสานอวี้หลิง พระสุสานหลวงราชวงศ์ชิงตะวันตก
เฉินหว่านหยิน ปรากฎเข้ามาในซีรีย์หรูอี้จ้วนราวๆ ตอนที่ 5 ในตำแหน่งหวั่นฉางจ้าย
ซึ่งไม่ได้เป็นที่โปรดปรานของฮ่องเต้เฉียนหลง หว่านหยินรอคอยวันที่ฮ่องเต้จะมา นางจึงเฝ้ารอ ทุกวันได้แต่วาดภาพพระสวามีไปทุกวัน
ผ่านไปราวๆ 3 ปี พระนางได้รับการแต่งตั้งเป็น พระสนมหวั่นกุ้ยเหริน ใช้ชีวิตเรียบง่ายในวัง ไม่วุ่นวายกับใคร ไม่อิจฉาริษยากับใคร ไม่เคยมีใครทำร้ายและไม่เคยทำร้ายใคร
แล้วฮ่องเต้ก็เรียกนางไปปรนนิบัติบ้างเป็นครั้งคราว แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะมีการแต่งตั้งให้อยู่ในขั้นพระสนมเอกอย่างสนมคนอื่นที่ไม่มีลูก แต่ก็ได้ขั้นผิน อย่างเช่น เซิ่นผิน
ในที่สุดฮ่องเต้ก็ได้สถาปนาตำแหน่งนางเป็น พระสนมหวั่นผินมีชุดประจำตำแหน่ง หมวกไก่ฟ้า และเสลี่ยงเกี้ยวขบวน ต่างๆ
***** สุดท้ายแล้ว ตัวละครเฉินหว่านหยิน ไม่มีความสำคัญ แต่ต้องการให้ข้อคิดกับผู้ชมทุกคนว่า แม้จะไม่มีความสำคัญแต่ก็มีหัวใจ เฉินหว่านหยินไม่ได้ทำความผิด นางถูกส่งเข้ามาเพียงเพื่อทำตามกฎการคัดสนม นางทำผิดหรือไม่ ในเมื่อนางไม่ยอมเข้าร่วมคัดเลือกครอบครัวก็มีความผิด นางเข้ามาถ้าเป็นที่โปรดปรานก็ถุกทำร้าย ไม่เป็นที่โปรดปรานก็โดดเดี่ยว ยังมีสนมอีกมากมายที่ไม่มีใครเหลียวแลและมีอันต้องตายจากไปอย่างไม้ที่เหี่ยวแห้งสูญไป