หุบเขาแสงจันทร์ ตอนที่ 46 (เมืองคนบาป)

บูงอที่แอบดูอยู่  เหลียวหน้ามองหลังเมื่อเห็นว่าไม่มีใคร..

หล่อนจึงออกจากที่หลบซ่อนหลังต้นไม้สูงตระหง่านที่อยู่ถัดจากประตูรั้วในระยะสายตา  บูงอก้าวเท้าเดินมาถึงหน้าประตูรั้วสีขาวอย่างระแวดระวัง  ความไม่รู้และความสงสัยในหลายสิ่งหลายอย่างที่มีต่อคนทั้งสาม  ทำให้หล่อนกวาดตามองหาช่องทาง  ที่จะทำให้หล่อนมองเห็นสิ่งต่างๆที่อยู่ภายในรอบขอบรั้วสีขาวนั้น  และก็มีเพียงช่องประตูเล็กๆที่หล่อนพอจะสอดสายตามองเข้าไปดูสิ่งที่อยู่ด้านหลังประตูและกำแพงสูงใหญ่

สายตาที่ส่องมอง  ต้องเพ่งมากกว่าปกติ  เพราะช่องประตูช่างแคบและเล็กเสียจริง  ร่างไหวๆของชายสูงวัยที่คนทั้งสามกำลังยืนเจรจาด้วย คือไต๋กงเชาว์

ที่แท้  นี่มันคือบ้านของไต๋กงเชาว์หรอกหรือนี่.. ..

คำถามสับสนมากมายเกิดขึ้นในใจของบูงอ  สองคนพี่น้องนี้มันพาอีนีลอมาพบไต๋กงเชาว์เพื่อการใด  หาคนไปเป็นลูกเรือประมงหรือ  ไม่น่าจะใช่  เด็กวัยแรกสาวอย่างนีลอ  มันจะทำอะไรได้  แล้วนี่ซายอพี่ชายมันก็คงไม่รู้  ว่าน้องสาวนอกรีตของมันคนนี้ขึ้นมาบนฝั่งเมือง

ความอยากรู้อยากเห็นมากมาย  ล้นใจเกินกว่าจะหยุดยั้ง

บูงอกวาดตามองหาช่องทางที่จะข้ามกำแพงรั้วสีขาวสูงใหญ่เข้าไปข้างในให้ได้   หล่อนต้องรู้ให้ได้ว่าสองคนพี่น้องนั่น   มันพานีลอมาหาไต๋กงเชาว์ทำไม  ธุระกงการของมันคืออะไรกันแน่   แม้นีลอจะเป็นน้องสาวของผู้ชายคนที่มันไม่ชอบขี้หน้า  แต่ความช่วยเหลือมนุษย์ระหว่างมนุษย์มันก็ต้องมีในสายเลือดของคนทุกคนอยู่แล้ว

บูงอก้าวเท้าเดินสำรวจทั่วขอบรอบรั้วสี่เหลี่ยมสูงใหญ่

และมันก็ทำให้หล่อนได้รู้ว่า  อาณาบริเวณบ้านของไต๋กงเชาว์มันกว้างใหญ่ทีเดียว  แต่แปลกนักทำไมมันช่างเงียบแสนเงียบ  คนอย่างไต๋กงคงจะมีสิ่งที่เรียกว่าเงินตรามากพอ  ที่จะว่าจ้างคนมาเฝ้าดูแล

แต่ทำไมกลับไม่มี..

ความเงียบเชียบ  วิเวกวังเวง

ทำให้ความอยากรู้อยากเห็น  ทวีเอ่อล้น

เมื่อก้าวเท้าเดินมาถึงขอบรั้วอีกฟากด้านหลัง   สายตาของหญิงสาวกวาดไปเห็นหลังคาเรือนหลังเล็กๆปลูกอยู่เกือบชิดติดกับขอบรั้ว หล่อนตัดสินใจในวินาทีนั้น  ปีนขอบรั้วสูงใหญ่และกระโดดข้ามไปยังหลังคาอย่างเงียบกริบ.. เหมือนใบไม้ร่วงหล่นกระทบพื้นดิน

บูงอนึกระแวงระวังอยู่ว่า.. 

ภายใต้หลังคาเรือนหลังนี้มีคนอาศัยอยู่หรือไม่  หล่อนค่อยๆถ่ายตัวไปเหยียบกิ่งก้านของโพธิ์ต้นใหญ่ที่ปลูกอยู่ข้างๆเรือนอย่างชำนาญ  และไม่นานนักก็ก้าวลงมาสู่พื้นดินเบื้องล่างอีกครั้ง

บูงอไม่ยอมเสียเวลาไปแม้เพียงวินาที   หล่อนค่อยๆคลานๆย่องๆไปรอบๆตัวเรือน  ขณะสายตานั้นพยายามสอดส่ายตามช่องประตูหน้าต่าง   เพื่อต้องการรู้ว่ามีคนอาศัยอยู่ภายในหรือไม่  เพราะหล่อนต้องวกกลับมายังที่ทางตรงนี้  เพื่อปีนกลับออกไปอีกครั้ง   

สภาพภายในเรือนที่มองผ่านช่องลอดเล็กๆตรงหน้าต่าง  ทำให้พอคะเนได้ว่าน่าจะมีคนอาศัยอยู่  เพราะมีเครื่องใช้ไม้สอย   มีเสื้อผ้าวางพาดเกะกะอยู่ในนั้น   แต่ตอนนี้พอมองจนทั่ว  คนที่อาศัยในเรือนคงออกไปทำอะไรข้างนอกเป็นแน่  จึงปล่อยทิ้งให้เรือนร้างไร้สรรพเสียง

บูงอบอกย้ำแก่ใจ  โชคคงเข้าข้างหล่อน  ฉะนั้นจะรอช้าอยู่ใยรีบไปสืบความที่อยากรู้ก่อนดีกว่า  หล่อนต้องรีบทำเวลา  วกกลับมาใช้เส้นทางนี้กลับออกไป  และต้องก่อนคนพักอาศัยในเรือนหลังนี้จะกลับมา

บูงอรีบไปที่เรือนหลังใหญ่ของไต๋กงเชาว์  แต่ทางที่จะเข้าไปใกล้เรือนไม่ง่ายนัก  เพราะเริ่มเห็นมีผู้คนเดินเข้าๆออกๆเรือน  บูงอระแวดระวังตัว  และสุดท้ายหล่อนก็เข้ามาถึงต้นไม้สูงเด่นที่ใกล้ตัวเรือนหลังใหญ่จนได้

หล่อนหลบตัวอยู่หลังต้นไม้สูงใหญ่  มองหาวิธีเพื่อให้เห็นการเคลื่อนไหวของคนทั้งสามที่กำลังอยู่ภายในเรือนให้ได้   มันเรื่องอะไรกันดอกหรือ  ที่มันสามคนด้นดั้นจากเกาะแสงจันทร์มาถึงบนฝั่งทางนี้

บานหน้าต่างสีชมพูเก่าๆที่เปิดกว้าง  แต่มันก็ยังอยู่ในระดับเหนือสายตาของหล่อน   ทางเดียวที่จะมองเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นภายในเรือน ต้องปีนต้นไม้นี้ขึ้นไป  แล้วหล่อนก็เลือกทำตามนั้นอย่างว่องไว  และมันก็ไม่ผิดไปจากที่คาดเดา  หล่อนสามารถมองเห็นการเคลื่อนไหวผ่านทางบานหน้าต่างอย่างชัดเจน

“ขอบใจมากนะอาฮารี  เพื่อนลื้อคนนี้มันเหมาะดีจริงๆ”

หญิงชาวจีนสูงวัยเมียไต๋กงเชาว์  จ้องมองนีลอตาไม่กระพริบตาเลยสักนิด

รูปร่างหน้าตาคมเข้มแบบของนีลอ  มันดีนักเหมาะนัก  แม้ผิวพรรณจะไม่ได้ขาวสะอาดเหมือนคนฝั่งเมืองก็เถอะ  ขัดสีฉวีวรรณสักหน่อย  ก็คงได้ราคาไม่น้อย

“ลื้ออยากมาทำงานบนฝั่งเมืองนี้ไหมอานีลอ”

คุณสมศรีถามถึงสิ่งที่ต้องการไม่รอช้า

..แต่ไม่ทันที่นีลอจะได้ตอบคำ

เสียงกิ่งไม้หักร่วงหล่นลงพื้นดินก็ดังสนั่นโครมใหญ่  ตามด้วยเสียงร้องของคนที่ร่วงหล่นลงมาพร้อมกิ่งไม้นั่น  ทุกคนในบ้านหันมองออกไปนอกหน้าต่างตามที่มาของเสียง  ไม่ทันพ้นวินาทีเสียงคุณสมศรีก็ดังลั่น

“อาหย่า  มีคนแอบเข้ามาในบ้าน”

อ่านต่อในครั้งหน้า

หุบเขาแสงจันทร์ / นฤดม

สำนักพิมพ์บ้านทะเลล้อม 2008

ความเดิม ตอนที่ 45 https://board.postjung.com/1096403.html