ข้อเปรียบเทียบ ระหว่างมีแฟนเด็กกับแฟนแก่

บอกเลย ว่า (ในมุมมอง จขกท ) ตรงในระดับนึง กับการมีแฟนเด็กแม้อายุจะห่างกันแค่ 5 ปี ??

ประมาณว่า เคยมีโมเม้น ที่แฟนกระโดดทับตัว เพื่อปลุกจากตื่นนอนอย่าพึ่งเข้าใจผิดนะ ว่า นอนด้วยกันหรือมีไรกัน

แค่พา ครอบครัวฝ่าย ช ไปเที่ยวกับครอบครัวฝ่ายหญิง เฉยๆ.. จนเกิดเรื่องราว ประมาณนี้

***

ครอบครัว ช ประกอบด้วย ช และ แม่

ครอบครัว ญ ประกอบด้วย ญ น้องชาย และ พ่อ

ซึ่งทั้งสองครอบครัวนี้ ช+ญ เป็นแฟนกัน

ฝ่าย ญ ชวนฝ่ายชายไปเที่ยวบ้าน ในช่วงวันหยุดสงกรานต์

หลังจากฝ่าย ช เคยปฏิเสธไปรอบนึง ช่วงปีใหม่ ด้วยเหตุเรื่องการเงิน ซึ่ง พอไม่ไป ณ ตอนนั้น ญ ก็งอน ก็นอยด์ ช สักพัก

แต่พอถูกชวนครั้งนี้ แถมยังบอกประมาณว่า ถ้าจะคบกันหรือแต่งงานกัน ไปหาบ้านแฟน เพียงครั้งเดียวไม่พอหรอกนะ ฝ่าย ช

ก็เลยตอบตกลง ชวน แม่ ไปเที่ยวบ้านสงกรานต์ที่บ้านฝ่าย ญ ( แม้ก่อนไปก็ได้บอกแล้วว่า สภาพการเงินไม่โอเท่าไหร่นะ

ฝ่าย ญ ก็บอกว่า ไม่เป็นไร กดมาสัก 500 ก็ได้)

ฝ่าย ช จึงกด 500 และแม่ของฝ่าย ช ก็กดเพิ่มกันเหนียว อีก 500 บาท

พอไปถึงบ้าน ญ

ก็ชักชวนกันไปซื้อกับข้าว เพื่อมาทำบุญในช่วงสงการนต์

พอตอนเลือกๆๆ สินค้า ก็ยังดีๆ (อารมณ์) และมีเล่นมุสนุกสนานตามปกติ

แต่พอดูๆราคา ยอดราวๆ จะ 2700 ก่าๆ

ซึ่งฝ่าย ช ก็บอกว่า เงินสมทบหรือแชร์ค่ากับข้าว ไม่พอนะ แต่ก็ช่วยสมทบไป 1000 (เงินของ ช รวมกับ แม่ฝ่าย ช)

คือสรุป ณ ตอนนี้ ฝ่าย ช ไม่มีงบใช้จ่ายในวันอื่นๆละ

ก็เกิดประโยคเหน็บแหนม จาก ญ ว่า

" แหมๆ ทีซื้อของเข้าร้าน( หมายถึงเอามาขายน่ะ) ทีละ 2000-3000 ยังซื้อกันได้เลย พอช่วยจ่ายค่ากับข้าวแค่นี้

ช่วยแค่ 1000 ??? เองหรอ

ซึ่งความรู้สึกจากคำพูดนี้ ฝ่าย ช ไม่ได้คิดไรมาก เพราะมองว่า อาจจะพูดเล่น แต่มันสะกิดทำให้แม่ฝ่าย ช ถึงขนาดเก็บไป

คิดมาก (โดยไม่รู้ว่าจริงหรือเท็จหรือมุข) แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากหรือโวยวายแต้อย่างใด // การซื้อของรอบนั้นก็กลายเป็นฝ่าย

ญ ออกเองทั้งหมด

ส่วนวันอื่นๆ ทีนอกเหนือจากการทำบุญ ฝ่าย ญ ก็ให้ น้องชายขับรถยนต์พาไปเที่ยวที่ต่างๆ โดยฝ่าย ช ขอถ่ายรูปคู่ด้วย

แต่ก็โดนปฏิเสธ พร้อมให้ เหตุผลว่าที่ที่นีั้เคยมามาแล้ว เคยถ่ายรูปแล้ว ไรแบบนี้

(ซึ่งตลอดการเดินทาง ในแต่ละวัน ค่าอาหารแต่ละมื้อ ค่าน้ำมัน ก็จะออกค่าใช้จ่าย โดย ฝ่าย ญ )

จึงทำให้ ช ถ่ายรูปกับ แม่ ซะส่วนใหญ่ ก็เลยทำให้ ช ไม่พอใจ ทั้งที่ก่อนมาฯ ก็ตกลงว่าถ่ายได้ๆๆแต่พอไม่ถ่าย ฝ่าย ช ก็เลยงอนและนอยด์บ้าง

จนถึงขั้นฉุนเฉียว และ จะขอกลับบ้านเลย ณ เด๋วนั้น เลยเอาแม่ฝ่าย ช ก็งงๆเหมือนกัน

แต่ก็ยอมจัดข้าวของใส่กระเป๋าเพื่อเตรียมกลับ แต่ด้วยเวลา ณ ตอนนั้นทำให้ รถประจำทาง หมดแล้ว จึงทำให้เหมือน ญ และน้องชายตัวเอง ขับรถ

มาส่งครอบครัวฝ่าย ช ไปๆมาๆ เพราะพอไปแล้วไม่มีรถกลับ ก็ต้องพาไปนอนที่บ้าน ฝ่าย ญ อีกรอบ

รวมทั้งก่อนไป ก็ได้แวะกดเงิน เพื่อให้ฝ่ายหญิง โดย ตอนแรกก็บอกว่า เพื่อสมทบค่าใช้จ่ายช่วงที่มาอยู่บ้าน ญ (ประมาณว่า

ช่วยสมทบค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าน้ำมัน ค่ารถยนต์ ที่ฝ่ายหญิง พาไปเที่ยวนู้นนี่นั่น)

ซึ่งคราวนี้ พอกลับมาถึงบ้าน ฝ่าย ญ ก็จะโดน พ่อของฝ่าย ญ ตัดพ้อว่า นึกจะไปก็ไป ก็บอกแล้วว่าเที่ยวรถมันหมดแล้ว ยังจะ

ฝืนไปอีก ไว้กลับพร้อม

ลูกตัวเอง วันรุ่งขึ้นก็ไม่ได้หรือไงแล้วอย่างนี้หรอ ที่จะฝากชีวิตหรืออยู่ด้วยกันตลอดชีวิต ถามใครว่าเพราะอะไร ถึงรีบกลับ

ปุ๊ปปั๊ป ก็ไม่มีใครบอกเลย ฯลฯ

ณ คืนนั้น ฝ่าย ช และแม่ ก็เลยโดยการ นอนกับพื้น(แผ่นกระดาน) เปล่าๆ ไม่มีเสื่อ ไม่มีหมอน ไม่มีผ้าห้ม ไม่มีพัดลม รวมทั้ง ไม่ยอมทานมื้อเย็น

โดย ทั้งน้องชายและ ญ ถามว่าทำไมต้องทำแบบนี้

ฝ่าย ช เลยให้เหตุผลว่า ไม่อยากให้เป็นภาระมากขึ้นกว่าเดิม

=====================

ก็เกิดทะเลาะกันค่อนข้างใหญ่โต

ระหว่าง แม่ ฝ่าย ช และ น้องชาย และ ญ

ญ : ทำไมต้องเอาเงินมาให้ด้วย บอกแล้วว่าไม่ต้องๆๆ

ช : เอาเหอะ จะได้ไม่ต้องอึดอัดกว่านี้

น้องชาย : อึกอัดไรหรอคับ

แม่ : ก็จะได้ไมต้องโดนดูถูกอีกไง พอไม่ช่วยออกไร ก็ทำสีหน้าไม่พอใจอย่างชัดเจน อย่างตอนซื้อกับข้าวมาทำ พอบอกว่า มีงบช่วยแค่ 1000

ก็ไม่ฟัง หลังจากซื้อเสร็จ ท่าที ญ ก็เปลี่ยนไป

น้องชาย : (เหมือนไม่เชือ่) จะพูดว่า แม่ ฝ่าย ญ พูดเองเออเองหรือ ตอ.... ก็ตอบไปว่า ผมรู้นิสัยพี่สาวผมดี ไม่พูดแบบนั้นแน่ๆ

จิงไหม พี่

ญ : หนูพูดแบบนั้นจริงๆหรอค่ะ ???

แม่ : อ้าว เราพูดเองแท้ๆ จำไม่ได้หรอ

ญ : ทำไม แม่คิดไปได้ไกลแบบนี้ละ ....หนูว่าหนูไม่ได้พูด

น้องชาย : พี่ ช พี่เชื่อใคร

ช : พี่ไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ พี่ขอไม่ตอบ

น้องชาย : ก็บอกว่า เชื่อแม่ เข้าข้างแม่ก็หมดเรื่องแล้วว่ะ

(ซึ่งตลอดการทะเลาะ ช พยายามยุติ หรือให้หยุดๆๆ แต่ ทั้ง น้องชายและ ญ บอกว่า ขอฟังเหตุผลจากแม่ก่อน เพราะจะหมายหัวหรือคอยจะเข้าใจ

ว่า ทุกอย่าง ไม่ว่าจะเรื่องขอกลับบ้านปุ๊ปปั๊ปหรือเรื่องจ่ายเงินสมทบให้ หรือเรื่องนอนแบบไม่มีผ้าปู เสื่อและอื่นๆที่กล่าวมา

แม่เป็นคนบอก ช ให้ทำทั้งหมด)

น้องชาย : คิดว่าจะเอาเงินมาฟาดหัวพวกเราหรือคับ อย่าคิดว่าเงินจะตัดสินทุกอย่างนะ บางทีเงินก็ไมจำเป็นสำหรับทุกสิ่ง

งั้นผมขอถามหน่อยสิ ว่าทำไมต้องกลับปุ๊ปปั๊ป

ช : ก็ตอบเลี่ยงๆไปว่า อยากกลับไวขึ้นก็แค่นั้น แต่ไม่ได้อธิบายเหตุผลว่า ไปบ้านแฟน ไม่อยากเป็นฝ่ายรับอย่างเดียว อันไหนพอช่วยได้ก็จะช่วย

หลังจากค่าน้ำมัน ค่าอาหารการกินก็แทบไม่ได้ออก ....ก็นึกๆ เหมือนกัน ว่าทำไมไม่บอกเหตุผลนี้ไปนะ

(หลังจากนั้น ก็ทะเลาะกันยกใหญ่ สักระยะ)

จนท้ายที่สุด น้องชาย ฝ่าย ญ เหลืออด ทำท่าทีเหมือนจะ ทำร้ายหรือใช้กำลัง ทำร้ายแม่ฝ่าย ช แต่ ญ ห้ามไว้ก่อน เป็นอันยุติการทะเลาะ

พอตลอดการนอน

ฝ่าย ญ พอพยายาม เอาข้าวใส่จานมาให้ทาน บ้าง หาเสื่อ หาพัดลมมาติดตั้งให้บ้าง แต่ ฝ่าย ช ก็ปฏิเสธแล้วเอาออกไปจากห้อง โดยให้เหตุผลว่า

ไม่อยากเป็นภาระเพิ่มขึ้น แม้ ญ จะบอกว่า ขอเชิญ ช มาเคลียร์ข้างนอกโดยที่ไม่มีแม่อยู่ได้ไหม

ช : เคลียร์ตั้งแต่เมื่อกี้หมดละ

ญ : อืม ถ้าเชื่อแม่ ฟังแม่ ก็ไปอยู่กับแม่เลยละกัน เพราะถ้าอยู่กับเขา ก็ต้องฟังเขาคนเดียว ?? (เพราะภูมิหลังของบ้านนี้ จุดสิ่งอย่าง ทั้งพ่อและน้อง

ชายจะขึ้นอยู่กับ ญ คนเดียว ไม่ว่าจะเรื่องไรในบ้าน)

จนตลอดการนอน....ฝ่าย ช กับแม่ ก็นอนแบบร้อนๆ พื้นแข็งๆ และท้ายที่สุดก็นอนไม่หลับ

จนเช้ามืด

ฝ่ายช และ แม่ก็รีบออกเดินทางไปแต่เช้ามืด ก็ไปร่ำลา พ่อของฝ่าย ญ ที่ ณ ตอนนั้นกำลังเตรียมหุงข้าวให้ทานก่อนเดินทางกลับ ก็งงๆเหมือนกัน ที่

เดินทางไปแบบรีบร้อนอีก แต่ก็ได้บอกกล่าวแค่ว่า เด๋วให้ ลูกชายตัวเองไปส่ง แต่ ทั้ง ช และ แม่ บอกว่าไม่เป้นไร

ก็รีบเดินๆๆๆออกไปทางฝั่ง น้องชาย ญ ก็รีบร้อนเอารถยนต์ไปรับเพื่อจะไปส่งที่รอรถ ซึ่งระยะทางระหว่างบ้าน ญ กับที่จอด ไกลประมาณ 30 กิโลเมตรได้

แต่ก็ถูก แม่และ ช ปฏิเสธ พร้อมบอกว่า เกรงใจ ไปพักเหอะ พวกพี่มารบกวนเราหลายวันละ (พูดหลายรอบเหมือนกัน เพราะ น้องชาย ฝ่าย ญ ก็พยายามขี่ตามตื้อ) จนตอนหลัง ก็ย้อนไปรับ ญ มาช่วยพูด แต่ก็ปฏิเสธเหมือนเดิม แต่ทุกครั้งที่ให้ขี่ตาตื้อจะให้เหตุผลว่า " จะให้เขาโดนชาวบ้านว่า

หรือไง ที่ปล่อยให้เดินกลับเองน่ะ ไม่เคยเอ่ยเลยว่า จะเดินเหนื่อยหรืออะไร เพราะแถวบ้านนั้นและแวกนั้น รู้จักครอบครัวนี้เป็นอย่างดี เพราะพ่อของ

ญ เป็นมัคทายกที่วัดๆนึง) จน แม่และ ช เดินไปเรื่อยๆแล้วไปขอร้อง บ้านแถวนั้น ให้ช่วยไปส่ง

แต่ตลอดการส่ง

ทั้งน้องชาย และ ญ ก็ขับรถตามไปเรื่อยๆ ตลอดการเดินทาง

จนพอเห็นว่ามาถึงที่รอรถ ก็จึงขี่รถกลับบ้านไป

**** ล่าสุด

ล่าสุด ก็ยังต่อความเดิมจากข้อความข้างบน ที่เหมือนทั้ง ช + ญ ยังพูดคุยกันแค่ในสื่อออนไลน์ เช่น โทรศัพท์ หรือ

เฟสบุ๊ค ก็ยังมีข้อความถามสารทุกข์สุกดิบบ้าง แต่ถ้าคิด % จากการเริ่มต้นสนทนา จะเป็น ญ 75 % และ ช 25 %

ฝ่ายชาย ในใจลึกๆ ก็คิดว่าเรื่องราวในวันนั้น จะครบปีละ น่าจะลืมๆหรือพอทำใจให้เริ่มต้นใหม่

หลังจากที่มีอยู่ช่วงในการสนทนา

ฝ่าย ช เริ่มต้นถามว่า จะปีนึงแล้ว

เรื่องราววั้นนั้น ทางฝ่ายครอบครัว ญ จบหรือเลิกอคติหรือทิฐิบ้างแล้วหรือยัง

** ขอเรียบเรียงประโยคที่พอเข้าใจง่าย แต่ไม่ได้ยกมาทั้ง wording นะ

ญ : แล้วฝ่ายชายละ
ช : เลิกคิดแล้ว ไม่ได้ติดใจอะไรแล้ว

ญ : แต่พ่อเขา ครอบครัวเขายังติดใจอยู่ รอการไปขอขมาหรือขอโทษจาก ช และครอบครัวฝ่าย ชาย ที่ไปทำให้เสียหายและไป

บอกว่ายินดีพร้อมจะคบหรือเชิงขออนุญาตให้ ญ มาคบกับ ช ใหม่

ช : ก็จิ๊ดสิครับ จึงย้อนไปว่า

ฟัง นะ ที่ครอบครัว ช ไม่ติดใจ เพราะคิดว่าเรียกร้องอะไรไปก็คงไม่ได้ไรกลับมา เช่นให้น้องชายเขามาขอโทษหรือให้ ญ เล่า

เรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น (เล่าละเอียดทุกอย่าง ไม่ใช่เล่าแค่ประเด็นตัวเองเสียหาย) ให้พ่อฟัง ก่อนจะเข้าใจผิดสองครอบครัว

หรือเข้าใจในตัวฝ่ายชาย ผิด กันไปมากกว่านี้

ญ : ทำไมต้องขอโทษ ก็ไม่ได้ทำไรผิด น้องชายเขาแค่ จะทำ ไม่ได้ทำสักหน่อย อีกอย่างเขาก็ห้ามแล้ว แต่ฝ่่ายชายคือทำลง

ไปแล้ว

ช ; จึงพูดทำนองว่า ถ้าเรียกร้องในสิ่งที่ตัวเองยังทำไม่ได้ ก็อย่าเรียกร้องคนอื่นให้ทำเลย เพราะในความคิดของบ้าน ช หรืออาจ

จะทุกๆบ้าน ก็ต้องคำนึงถึงการเห็นหัวหลักหัวตอหรือผู้หลักผู้ใหญ่ สัมมาคารวะเป็นสำคัญแต่เท่าที่ฟังๆ หรือเท่าที่ถามๆ ณ

ตอนนี้ น้องชายยังไม่ได้รับการอบรมหรือแม้แต่ยังไม่รู้ผิดชอบชั่วดีด้วยซ้ำ กับการกระทำของตัวเอง (ที่จะเข้าปรี่ไปทำร้ายแม่

ของฝ่ายชาย)

จนเป็นเหตุในทุกวันนี้ก็ได้แต่ พูดคุยในเฟส

**** พอนานเข้าๆ ญ จึงพูดทำนองว่า แค่นี้ก็ยอมแพ้ในความรักแล้วหรอ หรือเปลี่ยนไปมีคนใหม่แล้วใช่ไหมละ ถึงเงียบไป ไม่

ค่อยทักทาย แม้จะออนเฟสก็ไม่ทักไรแบบนี้

ฝ่ายชาย จึงตอบว่า ไม่เคยยอมแพ้และไม่เคยเปลี่ยนแปลง แต่ใครกันแน่ที่เปลี่ยนไป นัดกินข้าวหรือพบเจอก็เลี่ยงหรืออ้างนู้นนี่

ตลอด หรือแม้แต่ยังบางทีก็เทคแคร์ดูแล เอาขนมนมเนยไปฝาก หรือแขวนไว้หน้าห้องเหมือนเดิม

** เหตุผลที่แขวน เพราะอีกฝ่าย ไม่พร้อมพบหน้า ****

แต่พอฝ่าย ญ จะเอาของฝากให้ไปบ้าง กลับส่งข้อความมาว่า มี XX มาให้ ถ้าว่างก็มารับหน้าหอ

แรกๆก็ยอมไปรับนะ แต่หลังๆ เริ่มงงๆ ก็เลยพิมพ์กลับไปว่า

ทำไมถึงไม่กล้าเอามาให้ทีหอเอง ต้องไปรับถึงที่หอ ที่ ช ยังแทบจะประเคนถึงหน้าหอ หน้าประตูเลย

พอนานเข้าาาาา

ฝ่ายหญิงก็ทำทีโทรมาถามว่า จะไม่มารับของที่จะให้ใช่ไหม มันจะบูดแล้วนะ

ฝ่ายชายก็ตอบตกลงว่า ไม่

แล้วพิมพ์ข้อความไป(เชิง) บอกว่า

หาคำตอบให้ได้นะ ว่าทำไมถึงไม่ยอมไม่กล้ามาให้ที่หอเอง อย่าเอาความทิฐิหรือความต้องการจะเอาชนะของคนๆนึง มาเป็น

ตัวถ่วงของเราสองคนเลย เพราะความกลัวที่คุณสร้างมันขึ้นมา มันเป็นวิธีที่ดื้อเงียบและการแก้ปัญหาที่โง่สุดๆ

****

เหนื่อยเหมือนกันนะ ที่เจอ ฝ่าย ญ แบบนี้ ครอบครัวแบบนี้ แต่ก็ตัดไม่ขาดสักที