บ่วงบาศก์นาคราช
บ่วงบาศก์นาคราช
งูกินหาง หรือ บ่วงนาคบาศก์ หรือ บ่วงบาศก์นาคราช หรือ กินบ่เสี้ยง เป็นของทนสิทธิ์ คือ งูตาย โดยการกินหางของตัวเองเข้าไปแต่ไม่รู้ว่าสาเหตุเพราะ อะไรถึงกิน เป็นของหายากมาก
หลายท้องที่ก็จะเรียกกัน ชาวบ้านทางล้านนาภาคเหนือ ชอบเรียก กินบ่เสี้ยง หรือกินไม่หมด งูกินหางกันต่างคนต่างกิน ยิ่งกินก็ยิ่งรัดเข้าหากัน พอชนกันก็คลายออก จะกินหมดไม่ได้ เลยเรียก กินบ่เสี้ยง
ตามตำนานนิยายโบราณก็มีการพูดถึง คือ ศรของอินทรชิต ที่ยิงแผลงไปเป็นงูรัดศัตรู และ พรานบุญ ก็ไปขอยืม บ่วงนาคบาศ จากพระยานาคราช เนื่องจากพรานบุญเคยช่วยเหลือ และให้สัญญา ว่าขออะไรก็ให้ ทั้งที่เป็นของสำคัญ และกลัวพรานบุญไม่คืน แต่ก็ให้เพราะรักษาคำพูด พรานบุญก็จับ กินรี หรือ กินนร ได้ และนำนาคบาศไปคืนพญานาคราช
ตามตำนานเชื่อว่า เป็นบ่วงเชือก ที่แข็งแรงที่สุด พญาครุฑเจ้าแห่งนก ก็กลัว บ่วงนาคบาศนี้เช่นกัน นาคทั่วไปไม่มี มีแต่ พญานาคราชเท่านั้นครับ ชาวบ้านโบราณจึงได้นำมาสร้าง เราจะเห็นตามผนังของวัด และผ้ายันต์โบราณต่าง ตามโบราณจารย์ท่านว่าไว้ว่า บ่วงนาคบาศก์ สามารถชนะได้ทุกอย่าง หรือ ชนะหมด ใช้ทำน้ำมนต์ เสริมดวง ป้องกันภูติผีและคุณไสย เป็นเมตตามหานิยมแคล้วคลาดปลอดภัย ค่าขายดี มีกินไม่อด มีเสน่ห์ต่อเพศตรงข้าม และเด่นด้านโชคลาภ เสริมดวงการพนันดีนัก
หมายเหตุ:บ่วงนาคบาศก์เป็นงูที่กินหางตัวเองตายนะครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านครับ