การเดินทางผ่านช่องผ่านแดน ช่องผักกาดครั้งแรก ที่จังหวัดจันทบุรี

การเดินทางที่ไม่เคยเหมือนกันเลยในสักครั้ง แตกต่างแต่ว่าไม่ได้ตื่นเต้นมากว่าครั้งไหนไหน

เราเดินทางมากกว่าจำนวนที่เดินทางไกล สิ่งที่หลากหลายคือผู้คนกลุ่มของเราเอง 

การเดินทางผ่านช่องแดนถาวรนั้น เราอาจจะมองมันว่าไม่ยากยิ้ง 

หากแต่การเดินทางออกทางช่องธรรมชาติสบายจริง 

แต่ตอนเข้านี่เรานั้นนิ่งเลยเพราะว่าโดนเรียกกักตัว 

     การเดินทางข้ามแดนในครั้งนี้ น่าจะเป็นครั้งแรกในการที่เรานั้นเดินทางข้ามแดนภายในจังหวัดจันทบุรี เพราะว่าการที่เรานั้นจะเดินทางมาผ่านในช่องทางนี้นั้นในฝั่งทางประเทศกัมพูชานั้นเราจะต้องเดินทางออกมาจากเมืองพนมเปญค่อนข้างไกลมาก ผ่านภูเขาและทางคดเคี้ยวค่อนข้างที่จะยาวนาน และน่ากลัว บางครั้งนั้นเราแทบจะเดินทางในตอนกลางคืนนั้นไม่ได้เลย เพราะว่าการเดินทางในตอนกลางคืนมีความมืด ตามถนนนั้นไม่มีแสงไฟในการเดินทางให้เรา อาจจะทำให้เรานั้นขับรถตกเขาได้ 

   จึงไม่มีการเดินทางในตอนกลางคืน เดินทางในตอนเช้าแล้วถึงในตอนเย็น และอีกอย่างรถประจำทางในการเดินทางนั้นไม่ค่อยมีผ่านมาทางนี้ ทำให้เรานั้นยากมากที่จะเดินทางข้ามออกมาทางฝั่งนี้  ครั้งนี้นั้นเราก็ไม่ได้ข้ามออกมาทางนี้ แต่ว่าเรานั้นกลับเข้าประเทศทางนี้เพื่อที่เรานั้นจะได้เดินทางท่องเที่ยวในสถานที่ในกัมพูชาอีกหลายที่เลย ไม่ว่าจะเป็นพระตระบอง หรือว่าเกาะกง ที่มีสถานที่ท่องเที่ยวที่สวยงาม 

   ภาพนี้คือเรานั้นเดินทางผ่านมาทางช่องผักกาดแล้ว ก่อนที่เรานั้นจะเดินไปในทางฝั่งของประเทศกัมพูชาเพื่อที่จะขึ้นรถ ตอนนี้รอรถมาถึงก่อน พื้นที่ในการเดินข้ามแดนในทางนี้นั้นเรียกว่าไม่มีใครเลย เหมือนเหมาข้ามไปกลุ่มเดียว  และในการเดินทางจากชายแดนของไทยนั้นมีระยะทางค่อนข้างที่จะไกลเหมือนกัน เหมือนว่าเรานั้นมาเดินกินลมชมวิวมากกว่าเจ็ดร้อยเมตรถึงหนึ่งกิโลกันเลยทีเดียว 

   การเดินทางข้ามประเทศในทางช่องแดนต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นช่องอานม้า  ช่องผักกาด หรือว่าช่องฉงำนั้นจะมีเพียงความแตกต่างในเรื่องของระยะทาง จำนวนคน จำนวนรถ ในทางอำเภอปราสาทนั้นถามว่าสะดวกสบายไหม สบายแต่ว่าเรานั้นจะต้องต่อรถที่มากกว่าสองรอบ มาด้วยรถโดยสารแล้วต้องมาต่อรถในเมืองเสียมเรียบ กว่าจะมาถึงช่องผ่านแดนใช้เวลาเยอะมาก แต่หากว่าเรานั้นผ่านทางช่องปอยเปตนั้น ระยะทางในการเดินทางไม่ไกล คนเยอะมากในช่องนี้ มีการเดินทางสะดวก มีรถมารอรับมากกว่าสี่เส้นทาง เรานั้นไม่ต้องกังวลว่าต่อจากนั้นเรานั้นจะทันรถไหม เราเดินไปเลือกได้เลยว่าจะนั่งรถตู้ รถทัวร์ หรือว่ารถบัส  สะดวกเพราะว่าเรานั้นออกจากช่องปอยเปตมากกว่าสิบครั้ง แต่ว่าในทุกครั้งนั้นเราไม่เคยเดินทางไปในเส้นทางเดิมแม้แต่ครั้งเดียว บางครั้งนั่งรถเข้ากรุงเทพ  บางครั้งไปนครนายก กบิลบุรี ไปบุรีรัมย์  ไปสารคาม ไปกาฬสินธุ์ ได้ทั้งหมดเลย 

   เพิ่งมาครั้งแรกก็เพิ่งได้รู้ว่าที่นี่นั้นเขาเรียกกันว่าช่องผักกาด  แต่ก่อนเรานั้นเรียกแต่ว่าช่องทางเกาะกง เป็นช่องที่ใหญ๋เหมือนกัน แต่ว่าเงียบ ส่วนมากนั้นจะมีแต่ชาวกัมพูชานั้นเดินทางมาเพื่อที่จะรักษาโรคในเมืองไทย และกลับทำงานนั้นในทางช่องทางผ่านแดนนี้ไม่ค่อยมี ทำให้ความสวยงามของแม่น้ำสดใสสดชื่นสบายตามาก  

   การไปอยู่ที่ไหนก็ตาม สิ่งที่เรานั้นต้องเดินทางและเรียนรู้ด้วยตัวเองนั้นต้องมี ไม่ใช่ว่าเรานั้นจะกลัวในการเดินทาง กลัวว่าจะหลงหรือว่าไปแล้วไม่มีรถ ไม่มีเลย หากว่าไม่มีเราสามารถที่จะสอบถามในเรื่องของช่องทางอื่นได้เหมือนกัน มีความสุขกับการเดินทางอย่ากลัวในสิ่งที่เรานั้นยังไม่ได้เผชิญหน้ากันเลย