ลึกลึก ของคนมีเซนส์

          ประสบการณ์ของคนที่เห็นในสิ่งที่คนอื่นไม่เห็น

          ฉัน ....มีเซนส์ ติดตัวมา ฉันไม่เหมือนเด็กทั่วไป ไม่เหมือนคนอื่นๆ ฉันรู้เหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้นล่วงหน้า มองเห็นภาพในอนาคต และฉันก็เห็นผี ทั้งๆที่ 

        "ไม่อยากรู้ และไม่อยากเห็นเลยด้วยซ้ำ "

         ฝันก่อนเหตุการณ์จะเกิด!!

        เรามักฝันเห็นเหตุการณ์บางอย่างล่วงหน้า— เช่น อุบัติเหตุหรือการจากไปของคนรู้จัก พอตื่นมาก็เล่าความฝันให้คนอื่นๆฟัง ส่วนใหญ่ก็จะไม่เชื่อ บางคนถึงกับตำหนิเรา ว่า “พูดอะไรไม่เป็นมงคล” แต่ผ่านไปไม่นานเรื่องก็เกิดขึ้นจริงๆ 

        เคยฝันว่ามีคนในบ้านประสบอุบัติเหตุ ในฝันนั้นเราเห็นชัดเจนมาก แม้กระทั่งเสื้อผ้าที่ใส่ พอตื่นมาเรารู้สึกใจไม่ดี  จึงบอกคนในบ้านว่าให้ระวัง  แต่ทุกคนก็หัวเราะและหาว่าเรา “บ้าพูดอะไรแปลก ๆ”
        แต่แล้ว เหตุการณ์นั้นมันก็เกิดขึ้นจริง ถึงแม้จะไม่ถึงขั้นร้ายแรง แต่ก็ทำให้เราถูกคนในบ้านมองด้วยสายตาที่ไม่พอใจ  หาว่าเราแช่งพวกเขา ทั้งที่เราตั้งใจจะเตือนด้วยความหวังดี

         ลางสังหรณ์ที่ไม่มีใครฟัง
มีครั้งนึงเราจะไปเที่ยวต่างจังหวัดกับพวกเพื่อนๆ ก่อน ออกเดินทางเรารู้สึกใจไม่ดี   มันหวิวๆแปลกๆ บอกไม่ถูก อยู่ดี ๆ ใจสั่น วูบ มีภาพเหตุการณ์เข้ามาในหัว  เราพยายามบอกเพื่อนว่าอย่าเพิ่งไป แต่ก็ไม่มีใครเชื่อเรา คิดว่าเป็นเพราะเราไม่อยากไป เลยมะโนแต่งเรื่องขึ้นมาเอง สุดท้ายรถเกิดอุบัติเหตุจริง ๆ แต่โชคดีที่ไม่ได้มีใครเจ็บหนัก 

         ตอนเราเรียนอยู่ชั้นประถม เพื่อนเรายืนร้องไห้อยู่ที่ริมรั้ว เราเลยเดินเข้าไปดู กะว่าจะช่วยปลอบให้หายเศร้า แต่พอเอามือแตะไปที่บ่า… เพื่อนก็หายวับไปต่อหน้าต่อตาเราเลย
และ เราก็มารู้ ข่าวตอนหลังว่า เพื่อนประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต
หลังจากเหตุการณ์ในวันนั้นเพื่อนๆ ที่โรงเรียนก็ มีท่าทีที่เปลี่ยนไป  พวกเค้ามองเราด้วยสายตาแปลกๆ พยายามหลีกเลี่ยง ตีตัวออกห่าง จนสุดท้ายก็ไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับเรา 

          เห็นผีซ้ำ ๆ

          การเห็นผีก็เหมือนกันค่ะ… หลายครั้งมักเจอเป็นเงาคนเดินผ่าน ทั้งที่ในบ้านก็มีแค่เราอยู่คนเดียว  บางครั้งเห็นชัดจนบอกได้เลยว่าเป็นใคร บางทีก็ได้ยินเสียงเรียกเบา ๆ ที่ข้างหู แม้จะเจอบ่อย แต่บอกตรง ๆ ว่ามันไม่โอเคเลย ทุกครั้งที่เห็น เรายังคงกลัว ใจเต้นแรง มือสั่น และพยายามภาวนาให้มันผ่านไปเร็ว ๆซะที

          เวลาไปงานศพหรือสถานที่ที่มีเรื่องเศร้า เราจะรู้สึกขนลุกวูบไปทั้งตัว และเหมือนมีใครยืนอยู่ข้างหลัง พอหันไปก็ไม่เจอใคร 
พอโตขึ้น ก็รู้สึกว่า เซนส์เราแรงขึ้น เห็นผีบ่อย และบางทีดวงวิญญาณก็เข้ามาหาเราเอง 

---

        . เจอผีในบ้านตัวเอง
          ช่วงที่ยายของเราเพิ่งเสีย ตอนเรานอนอยู่ในห้อง รู้สึกเหมือนมีคนมานั่งที่ปลายเตียง เป็นเงาเลือน ๆ แล้วก็ได้กลิ่นน้ำอบไทย ซึ่งยายแกชอบใช้มากตอนนั้นกลัวมากร้องไห้ออกมาเลย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอนขดตัวจนถึงเช้า
พอเล่าให้แม่ฟัง แม่บอกว่าเป็นยายนั่นแหละ แกไม่ทำอะไรเราหรอก  แกคงเป็นห่วงเลยกลับมาดูแล  แต่ญาติบางคนกลับบอกว่าเรา “คิดไปเอง” 

   .. เราเลยกลายเป็นตัวตลกในสายตาคนอื่นไปซะงั้น....

** บางทีระหว่างที่เรากำลังคุยอยู่กับคนรู้จัก  ดันไปเห็นเงาแปลก ๆ อยู่ด้านหลังเค้าอีก เราก็ต้องคอยเก็บอาการเอาไว้ไม่ให้เขารู้ ทั้ง ที่ ตัวเองกลัวจนอยากจะร้องไห้ออกมา       เพราะถ้าหลุดปากพูดออกไป คนก็จะหาว่าบ้าอีกแน่ๆ

**เลี่ยงไม่ได้**

. การใช้ชีวิตปกติ "กลัวและหวาดระแวง". สายตาของคนรอบข้าง มองว่าเราแต่งเรื่อง หลอกลวง อยากเรียกร้องความสนใจ หรือเป็นคนบ้าจิตใจไม่ปกติ   

             #ไม่เจอกับตัวเอง ไม่รู้หรอก

          แต่ต้องอยู่กับมันต่อไป

          อยากใช้ชีวิตแบบคนธรรมดา 

   :ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ:

   (อ่านแล้ว ก็งงไป อ่านไป งงไป ซะงั้น)