ไอเดียการชั่งน้ำหนักแม่ค้าในกุสินารา (อินเดีย)

       ต้องการซื้อแครรอทหนึ่งกิโล  แม่ค้าโอ๋รอเดี๋ยวฉันชั่งก่อน

นำก้อนเหล็กหนึ่งก้อนวางซ้อนปัน หยิบแครรอทนั้นใส่สบายตา 

ค่อยๆ วางหนึ่งสอง สามและสี่  เอายังไงดีชิ้นนี้ใส่ไม่ได้ 

สลับสองสามแล้วยังไง  ยังไม่ได้สักพักตักใส่ถุงส่งมา

    อินเดียความเหมือนแต่ไม่เหมือนที่ไหนในโลก หากว่าเราไปที่อื่นเราคงจะยังไม่เห็นที่ไหนที่นำเครื่องวัดที่ยังเป็นแบบโบราณที่หาดูได้ยากมาก  ตอนที่เราเดินไปซื้อนั้น แม่ค้าบอกว่าเลือกได้เหมือนกันหยิบมาเลยจะเอาเท่าไหร่  เราตอนนั้นคือมองหาว่าไม่มีตราชั่งนะสงสัยว่าจะขายเป็นลูกเหมือนในบ้านของเรา ที่ลูกละสิบบาทยี่สิบบาท แต่ที่นี่จะขายเป็นกิโล

    สักพักคุณยายเริ่มแล้วนำออกมาเครื่องวัดชั่งน้ำหนัก แน่นอนมาก จะตรงไหนเดี๋ยวเราคิดว่าหากว่าเขาขายให้แล้วจะต้องเดินทางกลับไปชั่งในตราชั่งที่วัดมี   เลือกได้อยากได้ไหน เมื่อซื้อแล้วจะมีการปอกเปลือกให้ด้วย อยากได้แบบไหนสั่ง น่าอร่อยนะคงจะเหมือนในบ้านเราหละ

   หน้าตาจริงจังมาก  รอนานหน่อยแต่ไม่เป็นไร นั่งดูเสื้อผ้าเขาดีกว่าสีสันเหมือนในตุ๊กตาของเรามาก ตอนที่นำตุ๊กตากลับไทยนั้นครั้งแรกที่เด็กน้อยเห็นบอกเราว่านั่นคือผี  แต่ความจริงแล้วคือตุีกตาที่สามารถที่จะเต้นระบำได้หากว่าเรานั้นมีการบังคับ ไม่นานเริ่มใส่ถุงให้เราแล้ว พอซื้อเสร็จเราไม่ได้จ่ายมีคนจ่ายให้ ประมาณสี่สิบบาทหากว่าคิดเงินไทย สามารถที่จะผัดให้เลยได้ แต่ว่าไม่เป็นไรเกรงใจ จะให้แม่ครัวนั้นผัดให่ไม่ได้หิวเลย แต่ว่าอยากที่จะลองซื้อ เพราะว่าเห็นเขามาขายในทุกวัน แต่ขนาดยังเท่าเดิมคือไม่ค่อยได้ขายเท่าไหร่ 

    ตอนนี้ยายมองเราแล้ว เพราะว่าเรานั้นเดินมากับคนอินเดีย หลอกเราไม่ได้แน่นอนว่าคุยอะไรกันเรานั้นฟังออก  จากที่หยิบออกตอนนี้นำมาเพิ่มแล้ว แถมให้อีกนะตอนแรกไม่มี  การซื้อของที่นี่นั้นจะไม่มีถุงสีขาว ทุกอย่างเมื่อมีการใส่ถุงให้จะคือถุงสีดำหูหิ้วที่มีหลายใบ เวลาที่เรานั้นซื้อจะไม่มีใครมองออกเลยว่าเรานั้นใส่อะไรมาในถุง  

   การขายของในอินเดียนั้นจะไม่มีเลยที่แม่ค้าจะเรียกเราร้องเรียกเมื่อเรานั้นเดินไปตลาด แต่เขาจะมองหน้าเราตามติดจนเราเดินผ่านไป หรือว่าจะเป็นการเรียกลูกค้าด้วยสายตาหรือพลังจิตไหม  น่ารักนะการขายของที่ไม่ค่อยมายุ่งกับลูกค้า เมื่อไหร่ที่ได้ให้นำมาจ่ายเลย ไม่ต้องไปรอไม่ต้องถาม ดูและทดลองจับได้เลย 

    หากว่าเรานั้นต้องไปขายของสิ่งที่ขายจะขายผลไม้ เพราะว่าผลไม้ที่นี่นั้นราคาแพง หายากมาก แต่หากว่าขายแป้งหรือขนมนั้นจะต้องมีความหวานติดมาด้วย หากว่าไม่หวานแล้วไม่ใช่ เคยมีคนบอกเราว่าหากว่าเรานั้นไปอินเดีย ขอให้นำโรตีมาฝากหน่อยหากแต่ในความจริงแล้วในอินเดียนั้นไม่มีแขกขายโรตีเหมือนในไทย และโรตีนั้นจะไม่เหมือนที่เรากินที่ไทยด้วย 

     คนที่อินเดียนั้นนิยมมากในการทานผัก  อาหารหลายอย่างนั้นประกอบไปด้วยผัก แต่แกงกะหรี่แป้ง จาปาตีนั้นเราจะไม่มีผัก อร่อยมากชิมแล้วเหมือนกับการทานข้าวเหนียวเพราะว่าแป้งที่นำมาทานกับแกงกะหรี่นั้นเหนียวอร่อยมาก