ดอกไม้แห่งชีวิต

ดอกไม้เหมือนกับความงามของหญิงสาว แรกแย้มนั้นชั่วคราวก็ห่างหาย 

เบ่งบานยาวนานสวยไม่คลาย ร่วงโรยกลีบใบไม่น่ามอง

คนปลูกดีใจที่ได้เห็น   ส่วนคนชมนั้นซ่อนเร้นในเสน่ห์หา 

เคียงคู่หอมดมสุขในแววตา พอแล้วก็จากลาความงดงาม

       สิ่งที่มาทักทายในทุกเช้าไม่ใช่อะไรนะ มันคือดอกไม้ที่หน้าเจดีย์  ไม่ว่าเราจะมาหาตอนไหนเขาก็บานอย่างสวยงาม ไม่ได้ถามว่าดอกอะไร แต่คนปลูกนั้นบอกว่านำกล้ามาจากประเทศไทย  ทำไมมันใหญ่ขนาดนี้ ใครมาเห็นก็ถาม อาจจะเป็นเพราะว่าปุ๋ยในดินก็ได้ สวยมากบางดอกนั้นใหญ่กว่าหน้าของเราอีก  

     ป้าคนที่ปลูกนั้นชีวิตของเขานั้นไม่เหลือใคร จึงมาอยู่ที่นี่มีชีวิตคือนอกจากการต้ดแต่งกิ่งแล้วคือการปลูกดอกไม้ไปช่วยในครัวบ้าง แต่บอกกับเราว่าชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรแล้วพอแล้ว ไม่ต้องการมีครอบครัวเพราะว่ามันเจ็บปวด อยู่กับธรรมชาติทำงานเพื่อคนอื่นมอบความสุขให้คนอื่นเหมือนเวลาที่เรามาชมดอกไม้คนปลูกก็ชื่นใจ เท่านี้ละชีวิต สุดท้ายแล้วเราก็อยู่คนเดียว ชีวิตก็เหมือนดอกไม้เคยงดงามใครอยากชม สุดท้ายเมื่อร่วงโรยเขาก็ไม่สนใจ ไม่อยากเล่าถึงอดีตมันไม่น่าจดจำ 

   จริงแล้วอย่างว่าละสุดท้ายแล้วไม่มีใครรักใคร ทุกอย่างบนโลกนั้นเกิดมาเพื่อเล่นละคร พอจบอวสานก็หายไปเหลือไว้แต่เพียงชื่อ

     ดอกไม้ทั้งสวน บานสะพรั่งอย่างยาวนาน ไปอยู่ที่นี่หนึ่งเดือนถ่ายรูปกับดอกไม้ในทุกเช้า ดอกไม้นี่น่าจะชอบอากาศเย็น เพราะว่าบานเด่นมาก และต้นนั้นเราสังเกตดูดินไม่ได้มีปุ๋ยเยอะนะ มีต้นหญ้าเล็กๆ แต่คนที่ดูแลนั้นชอบมากดอกไม้ ตอนเช้าเขาจะนั่งเด็ดกลีบที่มันเปลี่ยนไปตามสภาพ ไว้ในถังจากนั้นก็จะรดน้ำต้นดอกไม้ทีละต้น ดูดอกไม้ทีละดอกดูเขามีความสุขมาก

    ต้นดอกไม้หากนับนั้นประมาณสามร้อยต้นปลูกไปเรื่อยๆ ต้นไหนแก่ตายก็เอาต้นใหม่มาทดแทน

   ส่วนเรานั้นชอบไปถ่ายด้านหลังจะเป็นเจดีย์ที่ยังเต็มไปด้วยหมอกตอนเย็นนั้นอากาศแสนเย็น มันเหมือนว่าดอกไม้ที่รายรอบร่วมบานเพื่อบูชาในเดือนมาฆบูชา วันที่ไปอยู่ประมาณวันเพ็ญเดือนสาม เดือนของวันมาฆบูชา ยังมีวันที่ไปจุดเทียนในสถานที่ปรินิพพาน ทำเหมือนว่าเหตุการณ์สองพันห้าร้อยปีนั้นกลับมา  

   ชอบดอกไม้ที่มีสองสี แดงสดแล้วด้านนอกมีสีขาวผสม หรือขาวเยอะๆแล้วแดงในขอบ ผสมสีได้อย่างสวยงาม

   ดอกไม้ใหญ่มากมีทุกสี เราสามารถที่จะเด็ดได้นะ แต่การที่ให้เจ้าดอกไม้นั้นอยู่บนต้นแล้วเรานั้นเดินมาพบมาเจอทุกวันจะดีกว่า 

   เรื่องราวของดอกไม้นั้นมีตำนานในเรื่องของมัทนพาธา แต่ในเรื่องนั้นดอกกุหลาบ ในเรื่องนี้ก็ดอกไม้เช่นกัน ดอกไม้เหล่านี้สามารถที่จะนำกลีบของมันนั้นมาพับเพื่อร้อยเป็นมาลัยได้ 

    สิ่งที่สวยงามนั้นมีค่าเสมอ ดอกไม้เช่นกัน ตอนกลางวันตอนที่เราสอนเด็กเราเคยพาเด็กมาเรียนรู้ในการปลูกโดยให้คุณป้าที่ปลูกสอนการปลูก การเพาะและการดูแล แล้วให้เด็กๆ นำเมล็ดหรือต้นกล้านำไปปลูกที่บ้าน เป็นการเรียนรู้เรื่องของการเจริญเติบโต เด็กๆ ชอบมาก

       ตอนเช้าเราก็ถ่าย ตอนแดดแรงเราก็ถ่าย ได้ทุกตอนดอกไม้ก็ยังสดใสเพราะว่าอากาศไม่ร้อน

         คนที่ปลูกบอกเราว่า ในการปลูกดอกไม้นั้นตอนที่เราปลูกเราไม่ต้องคิดว่าเขานั้นจะงอกสวยงามไหม ขอเพียงเราตั้งใจอยากให้เขานั้นได้เติบโตและเบ่งบานเท่านั้นพอ หากว่าเราไปคิดว่าเขาจะตาย เขาจะไม่เกิดมันสร้างสิ่งที่ไม่ดีในใจเราแล้ว ต้นไม้เขารับรู้ได้เช่นกันมีความสุขในสิ่งที่ทำ แล้วความสุขจะเพิ่มขึ้นมาเองเมื่อถึงเวลา