คดีปริศนาของจูลี่ วอร์ด การหายตัวไปในฝันร้ายของเคนย่า

เรื่องราวของ จูลี่ วอร์ด หญิงสาวชาวอังกฤษวัย 28 ปี คือโศกนาฏกรรมแห่งความลึกลับและการสมรู้ร่วมคิด เธอหายตัวไประหว่างการเดินทางท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ที่เคนย่าในปี 1988 พ่อของเธอ จอห์น วอร์ด ผู้ไม่ย่อท้อ ได้ออกตามหาลูกสาวด้วยตัวเอง และต้องเผชิญกับความจริงอันโหดร้ายเมื่อพบเพียงซากร่างที่กระจัดกระจายของจูลี่ในเวลาต่อมา

จูลี่เกิดเมื่อปี 1960 เติบโตในครอบครัวอบอุ่นและสุขสบาย เธอเป็นช่างภาพสัตว์ป่าผู้หลงใหลในธรรมชาติ และตัดสินใจใช้เวลา 1 ปีเดินทางตามความฝันในแอฟริกา เธอเดินทางจากอังกฤษพร้อมกลุ่มนักถ่ายภาพและนักอนุรักษ์อีก 26 คน ผ่านหลายประเทศจนมาถึงเคนย่า จุดหมายปลายทางที่เธอตั้งตารอคอยคือการถ่ายภาพฝูงวิลเดอร์บีสต์ในเขตอนุรักษ์แห่งชาติมาไซมารา

วันที่ 5 กันยายน 1988 ขณะที่จูลี่กำลังสนุกกับการผจญภัยกับ ดร. เนบอน นักชีววิทยาชาวออสเตรเลีย รถ SUV ที่พวกเขาเช่ามาเกิดเสียกลางทาง โชคดีที่ไกด์ซาฟารี สตีฟ วาสัน มาช่วยเหลือและพาพวกเขาไปพักที่ลอดจ์ใกล้เคียง วันที่ 4 กันยายน ดร. เนบอนต้องกลับไนโรบีเพื่อประชุม ทำให้จูลี่ตัดสินใจอยู่กับสตีฟเพื่อรอช่างซ่อมรถที่อุทยาน เธอบอกกับสตีฟว่าจะกลับไปเก็บของที่แคมป์แซนด์ริเวอร์ในวันที่ 6 กันยายน แล้วจึงเดินทางกลับไนโรบีเพื่อขึ้นเครื่องกลับอังกฤษ แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีใครพบเห็นจูลี่อีกเลย เธอไม่ได้ขึ้นเครื่องบินกลับบ้านตามกำหนด

เมื่อจูลี่ไม่กลับบ้านและขาดการติดต่อไป จอห์น วอร์ด ผู้เป็นพ่อก็เริ่มออกตามหา เขาเดินทางมายังไนโรบีและเช่าเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์หลายลำเพื่อสำรวจพื้นที่กว้างใหญ่ของมาไซมารา ในวันที่ 13 กันยายน รถ SUV ของจูลี่ถูกพบจมอยู่ในร่องน้ำใกล้แคมป์แซนด์ริเวอร์ มีรอยเขียนคำว่า "SOS" ด้วยโคลนบนหลังคา แต่รถว่างเปล่า ตำรวจท้องถิ่นแสดงท่าทีไม่สนใจ ทำให้จอห์นและอาสาสมัครต้องทุ่มเทค้นหาอย่างเต็มที่

ไม่นานหลังจากนั้น สิ่งที่น่าสยดสยองยิ่งกว่าก็ถูกค้นพบ กองไฟที่มีชิ้นส่วนกระดูกมนุษย์และกระดูกขากรรไกร รวมถึงเส้นผมที่ยังเหลืออยู่ ซึ่งจอห์นจำได้ว่าเป็นของจูลี่ เมื่อตำรวจมาถึง พวกเขากลับไม่สนใจหลักฐานเท่าที่ควร ในเวลาต่อมา กะโหลกศีรษะของจูลี่ก็ถูกพบใกล้กองไฟ ตำรวจเคนย่าสรุปในทันทีว่าจูลี่ถูกฟ้าผ่าและถูกสัตว์ทำลาย แต่ผลการชันสูตรจากแพทย์นิติเวชกลับระบุว่าเป็นการฆาตกรรม ซึ่งตำรวจปฏิเสธและพยายามบิดเบือนรายงาน โดยยืนกรานว่าไม่มีการฆาตกรรมเกิดขึ้น

จอห์นตัดสินใจนำร่างของลูกสาวกลับอังกฤษ แพทย์นิติเวชอิสระสองคนยืนยันว่าขาและศีรษะของจูลี่ถูกตัดออกด้วยของมีคม หนึ่งปีต่อมา รัฐบาลเคนย่าเปิดการสอบสวนการเสียชีวิตของจูลี่อีกครั้ง แต่ตำรวจยังคงยึดผลการสอบสวนเดิม จนกระทั่งแพทย์นิติเวชคนแรกยอมรับว่าเจ้านายของเขาเป็นผู้เปลี่ยนรายงาน แม้หลักฐานจะบ่งชี้ชัดว่าเป็นการฆาตกรรม แต่ผู้พิพากษากลับกล่าวว่าไม่มีความจำเป็นต้องสอบสวนต่อ และคดีจะถูกปิดลง สร้างความผิดหวังแก่จอห์นอย่างมาก

ในปี 1990 จอห์นขอความช่วยเหลือจากตำรวจสกอตแลนด์ยาร์ด ซึ่งนำไปสู่การจับกุมผู้ต้องสงสัยสองคนคือ ปีเตอร์ คิน และ โจน่า มาคู พนักงานอุทยาน แต่ภายหลังพบว่าหลักฐานสำคัญถูกปลอมแปลง ทำให้ทั้งคู่ถูกยกฟ้อง จอห์นเชื่อว่าฆาตกรตัวจริงยังคงลอยนวล ต่อมา ซีมอน โอเล่ มันคา เจ้าหน้าที่อุทยานที่พบศพจูลี่ถูกสงสัย แต่ก็ถูกตัดสินว่าไม่มีความผิดเนื่องจากขาดหลักฐานทางกายภาพ

ต้นทศวรรษ 2000 ข่าวลือเริ่มแพร่สะพัดว่า โจนาธาน มอย ลูกชายของประธานาธิบดีเคนย่า อาจเป็นผู้ก่อเหตุ มีพยานอ้างว่าเห็นเหตุการณ์และถูกขู่ให้เงียบ ข่าวลือนี้อธิบายได้ว่าทำไมตำรวจถึงปกปิดคดีนี้ เพราะมันเกี่ยวข้องกับลูกชายของผู้นำผู้ทรงอำนาจ แม้โจนาธาน มอย จะเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งในปี 2019 โดยไม่ต้องรับโทษ แต่หลังจากนั้นก็มีพยานหลายคนออกมาเปิดเผยว่าพวกเขารู้ว่าโจนาธานเกี่ยวข้องกับคดีนี้ แต่กลัวที่จะพูดในเวลานั้น

จอห์น วอร์ด ทุ่มเททั้งชีวิตและทรัพย์สินเพื่อตามหาความจริง เขาเดินทางไปเคนย่าหลายร้อยครั้ง พยายามกดดันตำรวจให้เก็บ DNA จากโจนาธาน มอย และเชื่อว่าตำรวจอังกฤษและหน่วยข่าวกรอง MI5 มีส่วนเกี่ยวข้องในการปกปิดคดีเพื่อรักษาความสัมพันธ์ทางการทูตระหว่างสองประเทศ

ในเดือนมิถุนายน 2023 ทั้งจอห์นและเจน พ่อแม่ของจูลี่ เสียชีวิตห่างกันเพียง 2 สัปดาห์ ด้วยวัย 89 ปี แม้จะจากไป แต่จอห์นก็ไม่เคยยอมแพ้ในการค้นหาความจริง เขายังเขียนหนังสือชื่อ "The Animals Are Innocent: Research for Julie's Killers" และหนังสือเล่มที่สองก็ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ แม้รัฐบาลเคนย่าและอังกฤษจะยอมรับว่าจูลี่ถูกฆาตกรรม แต่ไม่มีใครถูกนำตัวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม จอห์น วอร์ด เชื่อมั่นมาโดยตลอดว่าโจนาธาน มอย คือผู้ที่อยู่เบื้องหลังอาชญากรรมครั้งนี้

คดีของจูลี่ วอร์ด ยังคงเป็นบทเรียนที่น่าเศร้าเกี่ยวกับการแสวงหาความยุติธรรมที่ไม่สิ้นสุด เมื่อความจริงถูกบิดเบือนและอำนาจเข้ามาเกี่ยวข้อง