คนฉลาด มักมีเพื่อนน้อยกว่า คนทั่วไป เหตุผลที่ทำไม “คนเก่ง ๆ” มัก “มีเพื่อนน้อย” แต่การ“มีเพื่อนเยอะ” ไม่ได้แปลว่า “ฉลาดน้อย”

กลุ่มเพื่อน และจำนวนของกลุ่มเพื่อน มีผลกระทบต่อคนฉลาดหรือคนที่มีไอคิวสูง ๆ เป็นอย่างมาก  คนฉลาดมักมีความพึงพอใจต่ำกว่าคนทั่วไปถึง 2 เท่า นั่นคือ ยิ่งฉลาดเท่าไหร่ ยิ่งไม่ชอบเข้าสังคมเลย

จากผลวิจัย พบว่า คนที่มีไอคิวสูง จะไม่ใช้เวลาไปกับการเข้าสังคม หรือใช้เวลากับเพื่อนมากนัก อาจเป็นเพราะพวกเขามักจะโฟกัสไปที่เป้าหมายของชีวิตในระยะยาว และให้ความสำคัญกับการสร้างสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากกว่า จึงมักตัดความสัมพันธ์แบบเพื่อนมาก ๆ ออก เหลือแต่ความสัมพันธ์ของกลุ่มคนคุณภาพ มากกว่า การเน้นปริมาณ

เหตุผลที่ทำไม “คนเก่ง ๆ” มัก “มีเพื่อนน้อย”

“ความท้าทาย” ที่ต้องการเอาชนะด้วย “ตัวเอง”  ผลการศึกษาของ The British Journal of Psychology ของ Norman Li และ Satoshi Kanazawa ที่บอกว่า คนที่เก่ง หรือฉลาดมักจะไม่ค่อยแฮปปี้ เมื่อพวกเขาต้องสังสรรค์หรือมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อน ๆ  อาจจะมาจากข้อสันนิษฐานที่ว่าความเก่ง หรือความฉลาดนั้นมักจะสัมพันธ์กับความสามารถในการแก้ไขปัญหาหรือความท้าทายต่าง ๆ คือ ยิ่งฉลาดมาก​ จะยิ่งรู้สึกว่าอยากที่จะเอาชนะความท้าทายต่าง ๆ นั้นให้ได้ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนหรือใครก็ตาม หรืออาจจะพูดได้ว่าความสุขของคนส่วนใหญ่มักจะมีเพื่อนอยู่ในนั้น แต่สำหรับคนเก่ง หรือคนฉลาด พวกเขากลับรู้สึกแฮปปี้กว่าที่จะอยู่คนเดียว

“มีเพื่อนเยอะ”  ไม่ได้แปลว่า “ฉลาดน้อย”

การศึกษาวิจัย พูดถึง ความเกี่ยวโยงกันของความฉลาดและพฤติกรรมการเข้าสังคม ไม่ได้พูดถึงสาเหตุว่ามีเพื่อนน้อยแล้วจะฉลาดกว่าคนอื่น เพราะฉะนั้นถ้าแฮปปี้กับการมีแก๊งค์เพื่อนรายล้อม ก็ไม่ได้หมายความว่า คุณฉลาดน้อย หรือไม่ฉลาดเพียงแต่ คนฉลาดอาจจะมีความสามารถในการปรับตัวในการอยู่ในสังคม ในสถานการณ์ต่าง ๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปได้ดีกว่า และรู้สึกสบายตัว มากกว่า ในการรับมือกับสถานการณ์ที่หลากหลาย ด้วยตัวของเขาเองก็เท่านั้น