วัดเส้าหลิน ตำนานวรยุทธ์จากพุทธสถานสู่โลกภาพยนตร์

วัดเส้าหลิน (เส้าหลินซื่อ) วัดพุทธมหายานบนเขาซงซาน มีประวัติเก่าแก่ตั้งแต่ศตวรรษที่ 5 โด่งดังจากปรมาจารย์ตั๊กม้อ ผู้เผยแผ่พุทธศาสนานิกายฌานและพัฒนากังฟูเพื่อเสริมสร้างสมาธิให้พระสงฆ์ โดยนำท่าทางสัตว์มาประยุกต์เป็น "อู่ซิงกังฟู"

ตำนานเล่าขานถึงคัมภีร์สำคัญ 3 เล่ม: 18 ฝ่ามืออรหันต์, ล้างไขกระดูก, และเปลี่ยนเส้นเอ็น ซึ่งเป็นพื้นฐานวรยุทธ์เส้าหลิน แม้ความจริงเบื้องหลังคัมภีร์ยังคลุมเครือ แต่ชื่อเหล่านี้ก็ปรากฏในนิยายกำลังภายในมากมาย

ในสมัยราชวงศ์ถัง พระสงฆ์เส้าหลินมีบทบาทช่วยก่อตั้งราชวงศ์ ทำให้วัดได้รับการสนับสนุนและมีชื่อเสียงด้านกังฟูมากขึ้นจนถึงขั้นมีกองทัพพระนักรบและแตกสาขาเป็นวัดเส้าหลินใต้ แต่ความรุ่งเรืองนี้ก็ทำให้ราชสำนักกังวล จนกระทั่งถูกทำลายในสมัยราชวงศ์ชิง

ตำนานการหลบหนีของศิษย์ 5 คนนำไปสู่การกำเนิดมวยหย่งชุน ซึ่งโด่งดังจากปรมาจารย์ยิปมันและบรูซ ลี แสดงให้เห็นว่าจิตวิญญาณการต่อสู้ของเส้าหลินยังคงอยู่ วัดเส้าหลินถูกทำลายอีกครั้งในยุคคอมมิวนิสต์ แต่ต่อมาได้รับการฟื้นฟู ปัจจุบันมีวัดเส้าหลิน 3 แห่งในจีน เน้นหนักทั้งด้านพระธรรมและวิทยายุทธ์ กลายเป็นสัญลักษณ์แห่งศิลปะการต่อสู้และวัฒนธรรมจีนที่ได้รับการยกย่องไปทั่วโลก