นิยายสั้น 3 ตอน: อัคคีบรรพตประกาศิต

ตอนที่ 1: เปลวเพลิงแห่งความแค้น

 

หมู่บ้านเหมันต์ร่วงโรย หมู่บ้านเล็กๆ กลางหุบเขาอันเงียบสงบ ที่ซึ่งหิมะโปรยปรายตลอดทั้งปี บัดนี้กลับถูกปกคลุมไปด้วยเถ้าถ่านและซากปรักหักพัง กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณ เสียงร้องคร่ำครวญของผู้รอดชีวิตดังระงม ช่างเป็นภาพที่น่าเวทนายิ่งนัก

 

ท่ามกลางซากปรักหักพัง เด็กหนุ่มวัยสิบห้าปีนามว่า "เฟิง" ยืนอยู่หน้าหลุมศพของครอบครัว ดวงตาแดงก่ำไปด้วยความโกรธแค้นและรวดร้าว ในมือขวากำดาบเก่าขึ้นสนิมแน่น ดาบเล่มนี้เป็นเพียงสิ่งเดียวที่เหลืออยู่จากบิดาของเขา ผู้ซึ่งเป็นช่างตีดาบฝีมือดีของหมู่บ้าน

 

"ข้า... ข้าจะล้างแค้นให้พวกท่าน!" เฟิงคำรามลั่น เสียงของเขาสั่นเครือไปด้วยความเจ็บปวด

 

เหตุการณ์เมื่อคืนยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของเฟิง ภาพของกลุ่มโจรในชุดดำบุกเข้ามาในหมู่บ้าน ปล้นสะดมและเข่นฆ่าผู้คนอย่างโหดเหี้ยม ภาพของบิดาที่ปกป้องเขาและมารดาจนตัวตาย ภาพของเปลวเพลิงที่เผาผลาญทุกสิ่งทุกอย่างจนวอดวาย

 

หัวหน้าโจร ชายร่างใหญ่โตกำยำ มีรอยแผลเป็นรูปกากบาทบนใบหน้า ใช้ดาบใหญ่เป็นอาวุธ มันหัวเราะอย่างบ้าคลั่งขณะที่สังหารชาวบ้านทีละคน

 

"จำชื่อข้าไว้ เจ้าหนู!" มันตะโกนใส่หน้าเฟิงก่อนที่จะจากไป "ข้าคือ 'พยัคฆ์เพลิง' จางเฟย! และข้าจะกลับมาอีก!"

 

คำพูดของจางเฟยยังคงก้องอยู่ในหูของเฟิง เขาจะไม่มีวันลืมใบหน้าและน้ำเสียงที่น่ารังเกียจนั้น

 

เฟิงตัดสินใจที่จะออกเดินทางตามล่าจางเฟยและกลุ่มโจรของมัน เพื่อล้างแค้นให้กับครอบครัวและชาวบ้านทุกคน

 

เขาไม่มีทักษะการต่อสู้ ไม่มีวิทยายุทธ์ใดๆ มีเพียงดาบเก่าๆ ของบิดาและความแค้นที่สุมอยู่ในอก

 

ระหว่างทาง เฟิงได้พบกับ "ยายแก่" หญิงชราลึกลับที่อาศัยอยู่ในกระท่อมกลางป่า นางมอบโอสถวิเศษให้เฟิงดื่ม ซึ่งทำให้เขามีพลังพิเศษ สามารถควบคุมไฟได้

 

"เจ้ามีเปลวเพลิงแห่งความแค้นอยู่ในตัว" ยายแก่กล่าว "จงใช้มันให้ถูกต้อง"

 

เฟิงฝึกฝนการควบคุมพลังไฟอย่างหนัก เขาเรียนรู้ที่จะเรียกเปลวเพลิงออกมาจากฝ่ามือ สร้างลูกไฟ และควบคุมความร้อนของมัน

 

วันแล้ววันเล่าที่เฟิงฝึกฝนอย่างไม่ย่อท้อ เขารู้ว่าการจะเอาชนะจางเฟยได้นั้น เขาจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้

 

ในที่สุด เฟิงก็พร้อมที่จะออกเดินทางอีกครั้ง เขามุ่งหน้าไปยังเมืองหลวง เพื่อตามหาเบาะแสของจางเฟย

 

ระหว่างทาง เฟิงได้ช่วยเหลือผู้คนมากมายจากโจรผู้ร้าย เขาใช้พลังไฟในการต่อสู้กับพวกมัน ทำให้ชื่อเสียงของเขาเริ่มเป็นที่รู้จักในฐานะ "จอมยุทธ์ไฟ"

 

ผู้คนต่างชื่นชมในความกล้าหาญและความเมตตาของเฟิง เขาได้รับฉายาใหม่ว่า "อัคคีผดุงธรรม"

 

แต่เฟิงไม่สนใจชื่อเสียงหรือคำสรรเสริญเยินยอ เขามุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับครอบครัวและชาวบ้านเหมันต์ร่วงโรยเท่านั้น

 

เป้าหมายของเขาคือจางเฟย และเขาจะไม่หยุดจนกว่าจะได้เผชิญหน้ากับมัน

 

ตอนที่ 2: เพลิงปะทะพยัคฆ์

 

เมืองหลวง เมืองที่เต็มไปด้วยแสงสีและความวุ่นวาย ผู้คนมากมายเดินขวักไขว่ไปมา พ่อค้าแม่ค้าตะโกนขายสินค้า เสียงดนตรีและการแสดงดังมาจากทุกทิศทุกทาง

 

เฟิงเดินไปตามถนนในเมืองหลวงด้วยความระมัดระวัง เขาพยายามเก็บตัวไม่ให้เป็นที่สังเกต แต่พลังไฟในตัวของเขากลับดึงดูดความสนใจของผู้คน

 

ในที่สุด เฟิงก็ได้เบาะแสของจางเฟย เขาได้ยินมาว่าจางเฟยและกลุ่มโจรของมันกำลังกบดานอยู่ที่โรงเตี๊ยมร้างแห่งหนึ่งนอกเมือง

 

เฟิงไม่รอช้า เขามุ่งหน้าไปยังโรงเตี๊ยมร้างทันที

 

เมื่อไปถึง เฟิงก็พบว่าโรงเตี๊ยมร้างนั้นถูกล้อมรอบไปด้วยกองกำลังของจางเฟย โจรหลายสิบคนยืนเฝ้าอยู่หน้าประตู

 

เฟิงไม่หวาดหวั่น เขาเรียกเปลวเพลิงออกมาจากฝ่ามือ เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้

 

"จางเฟย! ออกมา!" เฟิงตะโกนลั่น

 

เสียงตะโกนของเฟิงทำให้โจรทุกคนหันมามอง เขาเดินเข้าไปหาพวกมันอย่างไม่เกรงกลัว

 

"แกเป็นใคร?" โจรคนหนึ่งถาม

 

"ข้าคือคนที่มาล้างแค้น!" เฟิงตอบ

 

โจรทุกคนหัวเราะเยาะเย้ยเฟิง พวกมันไม่คิดว่าเด็กหนุ่มคนเดียวจะสามารถทำอะไรพวกมันได้

 

"ฆ่ามัน!" หัวหน้าโจรตะโกนสั่ง

 

โจรทุกคนพุ่งเข้าใส่เฟิงพร้อมกัน

 

เฟิงไม่รอช้า เขาระเบิดพลังไฟออกมาจากฝ่ามือ สร้างคลื่นความร้อนแผดเผาไปทั่วบริเวณ

 

โจรหลายคนถูกเปลวเพลิงเผาไหม้จนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

 

การต่อสู้เริ่มต้นขึ้นอย่างดุเดือด เฟิงใช้พลังไฟในการต่อสู้กับโจรอย่างคล่องแคล่ว เขาสามารถหลบหลีกการโจมตีของพวกมันได้อย่างรวดเร็ว และโจมตีกลับไปด้วยลูกไฟที่แม่นยำ

 

โจรหลายคนล้มลงไปทีละคน แต่พวกมันก็ยังคงพุ่งเข้ามาอย่างไม่ย่อท้อ

 

ในที่สุด จางเฟยก็ปรากฏตัวออกมา

 

"เจ้าหนู!" จางเฟยตะโกน "แกกล้าดียังไงมาบุกรังของข้า!"

 

"ข้ามาเพื่อล้างแค้น!" เฟิงตอบ

 

"หึ เจ้าคิดว่าเจ้าจะทำอะไรข้าได้?" จางเฟยกล่าว

 

"ข้าจะฆ่าแก!" เฟิงตอบ

 

จางเฟยหัวเราะเยาะเย้ยเฟิง

 

"เข้ามาเลย!" จางเฟยตะโกน

 

การต่อสู้ระหว่างเฟิงและจางเฟยเริ่มต้นขึ้น

 

จางเฟยใช้ดาบใหญ่ของเขาฟาดฟันใส่เฟิงอย่างรุนแรง แต่เฟิงก็สามารถหลบหลีกได้อย่างหวุดหวิด

 

เฟิงใช้พลังไฟในการโจมตีจางเฟย เขาสร้างลูกไฟขนาดใหญ่พุ่งเข้าใส่จางเฟย

 

จางเฟยใช้ดาบใหญ่ของเขาปัดป้องลูกไฟได้ แต่แรงปะทะก็ทำให้เขากระเด็นถอยหลังไปหลายก้าว

 

การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด ทั้งสองฝ่ายต่างผลัดกันรุกผลัดกันรับ

 

เฟิงใช้พลังไฟของเขาอย่างเต็มที่ เขาสร้างเปลวเพลิงล้อมรอบตัวจางเฟย

 

จางเฟยพยายามที่จะฝ่าวงล้อมออกมา แต่เปลวเพลิงของเฟิงก็ร้อนแรงเกินไป

 

ในที่สุด จางเฟยก็พลาดท่า ถูกเปลวเพลิงของเฟิงเผาไหม้จนบาดเจ็บสาหัส

 

"แก... แก..." จางเฟยพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

 

"ข้าบอกแล้วว่าข้าจะล้างแค้น!" เฟิงกล่าว

 

เฟิงรวบรวมพลังไฟทั้งหมดของเขาไว้ที่ฝ่ามือ สร้างลูกไฟขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เขาเคยทำได้

 

"จงรับไป!" เฟิงตะโกน

 

เฟิงปล่อยลูกไฟเข้าใส่จางเฟย

 

ร่างของจางเฟยถูกเปลวเพลิงเผาไหม้จนกลายเป็นเถ้าถ่าน

 

เฟิงยืนมองซากศพของจางเฟยด้วยความรู้สึกสะใจ

 

ในที่สุด เขาก็สามารถล้างแค้นให้กับครอบครัวและชาวบ้านเหมันต์ร่วงโรยได้สำเร็จ

 

ตอนที่ 3: ผู้พิทักษ์แห่งเปลวเพลิง

 

หลังจากกำจัดจางเฟยได้แล้ว เฟิงก็เดินทางกลับไปยังหมู่บ้านเหมันต์ร่วงโรย

 

เมื่อไปถึง เฟิงก็พบว่าชาวบ้านที่รอดชีวิตกำลังช่วยกันสร้างหมู่บ้านขึ้นมาใหม่

 

เฟิงรู้สึกยินดีที่เห็นว่าชาวบ้านยังคงมีความหวัง เขามอบเงินที่ได้จากการปราบโจรให้กับชาวบ้าน เพื่อใช้ในการสร้างหมู่บ้าน

 

ชาวบ้านต่างขอบคุณเฟิงที่ช่วยพวกเขา พวกเขาเรียกเฟิงว่า "วีรบุรุษแห่งเหมันต์ร่วงโรย"

 

เฟิงตัดสินใจที่จะอยู่ที่หมู่บ้านเหมันต์ร่วงโรยสักพัก เพื่อช่วยชาวบ้านสร้างหมู่บ้านขึ้นมาใหม่

 

เขาใช้พลังไฟในการช่วยงานต่างๆ เช่น การหลอมเหล็ก การเผาอิฐ และการให้ความอบอุ่นแก่ชาวบ้านในยามค่ำคืน

 

เฟิงยังสอนวิชาการต่อสู้ให้กับเด็กๆ ในหมู่บ้าน เพื่อให้พวกเขาสามารถป้องกันตัวเองได้

 

เวลาผ่านไป หมู่บ้านเหมันต์ร่วงโรยก็กลับมาเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง

 

ชาวบ้านทุกคนรักและเคารพเฟิง พวกเขาเห็นว่าเฟิงเป็นผู้พิทักษ์ของหมู่บ้าน

 

เฟิงรู้สึกมีความสุขที่ได้ช่วยเหลือชาวบ้าน เขาได้เรียนรู้ว่าการใช้พลังไฟในการช่วยเหลือผู้อื่นนั้นมีความหมายมากกว่าการใช้มันเพื่อล้างแค้น

 

วันหนึ่ง ยายแก่ที่เคยช่วยเฟิงไว้ก็ปรากฏตัวขึ้นที่หมู่บ้าน

 

"เฟิง เจ้าได้เติบโตขึ้นมาก" ยายแก่กล่าว

 

"ข้าต้องขอบคุณท่านยายที่ช่วยข้าไว้" เฟิงตอบ

 

"เจ้าได้ใช้พลังไฟของเจ้าในทางที่ถูกต้องแล้ว" ยายแก่กล่าว "จงจำไว้ว่าพลังที่แท้จริงไม่ได้อยู่ที่การทำลาย แต่อยู่ที่การปกป้อง"

 

"ข้าจะจำคำสอนของท่านยายไว้" เฟิงตอบ

 

ยายแก่ยิ้มให้เฟิง ก่อนที่จะหายตัวไป

 

เฟิงมองตามยายแก่ที่หายลับไป เขาตระหนักว่าเขายังมีเรื่องอีกมากมายที่ต้องเรียนรู้

 

เขาตัดสินใจที่จะออกเดินทางอีกครั้ง เพื่อฝึกฝนตนเองและช่วยเหลือผู้คน

 

เฟิงเดินทางไปทั่วแผ่นดิน เขาได้พบกับผู้คนมากมาย ทั้งคนดีและคนชั่ว

 

เขาใช้พลังไฟในการช่วยเหลือผู้คนที่ตกทุกข์ได้ยาก และต่อสู้กับเหล่าร้ายที่คอยรังแกผู้คน

 

ชื่อเสียงของเฟิง "อัคคีผดุงธรรม" เลื่องลือไปทั่วแผ่นดิน ผู้คนต่างยกย่องเขาว่าเป็นวีรบุรุษ

 

เฟิงไม่เคยลืมหมู่บ้านเหมันต์ร่วงโรย เขากลับไปเยี่ยมเยียนชาวบ้าน

อยู่เสมอ

 

ทุกครั้งที่เขากลับไป ชาวบ้านจะต้อนรับเขาอย่างอบอุ่น

 

เฟิงกลายเป็นสัญลักษณ์แห่งความหวังและความกล้าหาญ

 

เขาคือ "อัคคีผดุงธรรม" ผู้พิทักษ์แห่งเปลวเพลิง

 

  จบ