เพราะอะไร คนต่างชาติทำอาหารไทยขายถึงไม่ค่อยอร่อยเหมือนคนไทยทำ?

อาหารไทย: ศิลปะที่มากกว่าส่วนผสม

        อาหารไทยไม่ได้เป็นเพียงแค่การผสมผสานเครื่องปรุง แต่เป็นศิลปะที่แฝงด้วยความประณีตและความเข้าใจในวัฒนธรรม ตั้งแต่การเลือกวัตถุดิบจนถึงการจัดจาน ทุกขั้นตอนล้วนบอกเล่าเรื่องราวและเอกลักษณ์ของชาติไทย เมื่อคนต่างชาตินำอาหารไทยไปปรุงในดินแดนของตน บางครั้งความซับซ้อนเหล่านี้ก็อาจเลือนหายไป

1. การปรับเปลี่ยนรสชาติให้เข้ากับวัฒนธรรมท้องถิ่น

        อาหารไทยขึ้นชื่อเรื่องรสชาติที่จัดจ้าน ครบทั้ง เปรี้ยว หวาน เค็ม และเผ็ด แต่ในหลายประเทศ คนท้องถิ่นอาจไม่คุ้นเคยกับรสชาติที่เข้มข้นนี้ เชฟต่างชาติจึงต้องปรับสูตรให้ "ซอฟต์" ลง เช่น ลดความเผ็ดหรือปรับน้ำตาลให้มากขึ้น ส่งผลให้อาหารไทยที่ได้ขาดความโดดเด่นที่เป็นหัวใจสำคัญ

        ตัวอย่างง่ายๆ เช่น ต้มยำกุ้ง ซึ่งในไทยต้องเผ็ดร้อนและเปรี้ยวจัดจ้าน แต่ในต่างประเทศหลายประเทศ กลับกลายเป็นซุปครีมหรือน้ำใสจืดชืด หรือบางประเทศ แม้กระทั่งประเทศใกล้เคียงไทยเราทำแท้ๆ ทำออกมา ยังดูแล้วเหมือน ต้มเล้งแซ่บ มากกว่า ต้มยำกุ้ง ที่เราคุ้นเคยกันก็มี สั่งมาแล้วก็ได้แต่ขมวดคิ้ว ใช่เหรอเนี่ย แบบนี้ ประมาณนั้นเลยเด้อครับเด้อ

2. ความแตกต่างของวัตถุดิบ

        อาหารไทยมีเอกลักษณ์สำคัญคือ วัตถุดิบสดใหม่และเฉพาะถิ่น เช่น ใบมะกรูด ตะไคร้ หอมแดง หรือกะปิแท้ แต่ในต่างประเทศ วัตถุดิบเหล่านี้หาได้ยากหรือมีราคาสูงมาก บางครั้งต้องใช้วัตถุดิบทดแทน เช่น มะนาวแทนมะนาวไทย หรือใช้เครื่องปรุงสำเร็จรูปที่ขาดความหอมสดของวัตถุดิบสด หรือ ผัก ก็ต้องใช้ พวกแครอท หรือ ผักที่มีในท้องถิ่นประเทศนั้นแทน พอผสมออกมาแล้ว มันไม่ใช่อ่ะ เช่น สั่งผัดกระเพรา แทบไม่มีใบกระเพรา แต่เป็นเครื่องแกง ผัดแนมมากับแครอท หรือ ถั่วงี้ (ประสบการณ์ตรง ผู้เขียนเอง) 

แม้แต่ พริกขี้หนู ก็อาจถูกแทนด้วยพริกสายพันธุ์ท้องถิ่น หรือ ของประเทศข้างเคียง ที่คนทำอาหารในประเทศนั้นๆหาได้  ทำให้มีรสชาติที่เผ็ดต่างกัน ส่งผลให้รสชาติไม่เหมือนต้นตำรับนั่นเอง เผลอๆ พริกสด ถูกแทนที่ด้วย พริกหยวก ก็มีเยอะแยะไปเน่อ

3. การขาดความลึกซึ้งในภูมิปัญญาอาหารไทย

        อาหารไทยไม่ได้เป็นเพียงแค่ "รสชาติ" แต่ยังเกี่ยวข้องกับ วิธีการปรุง เช่น การโขลกเครื่องแกงด้วยครกหิน การเคี่ยวน้ำซุปให้กลมกล่อม หรือการผัดด้วยไฟที่เหมาะสม เชฟต่างชาติอาจไม่ได้รับการถ่ายทอดภูมิปัญญาเหล่านี้ หรือมองข้ามรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ

ตัวอย่างเช่น ผัดไทย ที่ต้องผัดเส้นให้นุ่มและเคลือบด้วยซอสอย่างทั่วถึง แต่ในบางร้านต่างชาติ ผัดไทยกลับแห้งเกินไปหรือชุ่มน้ำจนเกินงาม เป็นต้น