บันทึกภาพความสูญเสียและความพยายามช่วยเหลือจากเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่มณฑลเสฉวนปี 2551
13 พฤษภาคม 2551:
ในภาพแรก ชายคนหนึ่ง
ร้องไห้บนหลังคาบ้านที่พังทลายลงมาในเมืองฮั่นหวาง มณฑลเสฉวน หนึ่งวันหลังเกิดแผ่นดินไหวครั้งรุนแรง สะท้อนให้เห็นถึงความสูญเสียและความโศกเศร้าที่ประชาชนต้องเผชิญ
14 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่สอง เผยให้เห็นญาติของนักเรียนที่เสียชีวิตจากแผ่นดินไหว ร้องไห้โศกเศร้าอยู่บริเวณโรงเรียนที่พังทลายในเมืองฮั่นหวาง สะท้อนถึงความสูญเสียอันยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นกับเด็กๆ
14 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่สาม แสดงให้เห็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยกำลังตัดผมของหญิงชราที่เสียชีวิตจากแผ่นดินไหวในเมืองฮั่นหวาง เพื่อเก็บไว้สำหรับการพิสูจน์เอกลักษณ์ สะท้อนให้เห็นถึงความทุ่มเทของเจ้าหน้าที่ในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย
15 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่สี่ เผยให้เห็นพ่อที่กำลังตามหาลูกของเขาเดินผ่านศพเด็กหญิงสองคนที่ถูกฝังใต้ซากปรักหักพังของโรงเรียนประถมที่พังทลายลงมาในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงความสูญเสียที่ยากจะทนทานของครอบครัว
15 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่ห้า แสดงให้เห็นชายคนหนึ่งเดินผ่านซากปรักหักพังของย่านเก่าแก่ในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงความเสียหายอย่างกว้างขวางที่เกิดขึ้นจากแผ่นดินไหว
15 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่หก เผยให้เห็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยกำลังแบกผู้รอดชีวิตจากอาคารที่พังทลายลงมาบนภูเขาใกล้กับย่านเก่าแก่ในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงความหวังและความพยายามในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย
16 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่เจ็ด แสดงให้เห็นผู้รอดชีวิตคนหนึ่งกำลังเดินผ่านก้อนหินขนาดใหญ่ที่ทับรถยนต์บนถนนในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงอุปสรรคและความยากลำบากในการอพยพออกจากพื้นที่ประสบภัย
16 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่แปด เผยให้เห็นศพที่ถูกคลุมไว้ด้วยผ้าห่ม ถูกวางไว้หน้าซากปรักหักพังของย่านเก่าแก่ในเมืองเป่ยชน สะท้อนให้เห็นถึงความสูญเสียชีวิตอันน่าเศร้า
17 พฤษภาคม 2551:
ภาพที่เก้า แสดงให้เห็นประชาชนและเจ้าหน้าที่กู้ภัยกำลังอพยพออกจากพื้นที่ประสบภัยในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงความร่วมมือและความพยายามในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย
17 พฤษภาคม 2551:
ภาพสุดท้าย เผยให้เห็นหญิงคนหนึ่งร้องไห้โศกเศร้าอยู่บนซากปรักหักพังของโรงเรียนที่พังทลายลงมาในเมืองเป่ยชวน สะท้อนให้เห็นถึงความเจ็บปวดและความสูญเสียที่ยากจะบรรยาย
แม้ว่าเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่มณฑลเสฉวนจะผ่านพ้นไปหลายปีแล้ว แต่ภาพเหล่านี้ยังคงเป็นเครื่องเตือนใจให้เราเห็นถึงความสูญเสียและความโศกเศร้าที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งยังสะท้อนให้เห็นถึงความพยายามอย่างสุดความสามารถของผู้คนในการช่วยเหลือและฟื้นฟูชีวิตหลังภัยพิบัติ