ปัญหาเศรษฐกิจและการเงินครั้งใหญ่ที่สุด ที่เคยเกิดขึ้นในประเทศไทย

วิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540
(The 1997 Asian financial crisis) หรือที่รู้จักกันในชื่อ 'วิกฤตต้มยำกุ้ง'
เป็นภาวะเศรษฐกิจตกต่ำอย่างรุนแรงที่เริ่มขึ้นในประเทศไทย
และลุกลามอย่างรวดเร็วไปยังประเทศอื่นๆในเอเชีย รวมทั้งอินโดนีเซีย
เกาหลีใต้ และมาเลเซีย วิกฤตดังกล่าวเกิดขึ้นจากปัจจัยหลายอย่างรวมกัน
ซึ่งรวมถึงการกู้ยืมมากเกินไป ระบบการเงินที่อ่อนแอ
และความเชื่อมั่นของนักลงทุนที่ลดลงอย่างรวดเร็ว

 
วิกฤตการณ์ดังกล่าวเกิดขึ้นในประเทศไทย เมื่อสกุลเงินบาท
ตกอยู่ภายใต้การโจมตีของการเก็งกำไรอย่างรุนแรง การตัดสินใจของรัฐบาลไทย
ที่จะละทิ้งระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ นำไปสู่การลดค่าของเงินบาทอย่างรวดเร็ว
(การลอยตัวค่าเงินบาท) ก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างมากสำหรับนักลงทุนทั้งในและต่างประเทศ
จากนั้นวิกฤตดังกล่าวได้แพร่กระจายไปยังประเทศอื่นๆในเอเชียอย่างรวดเร็ว
เนื่องจากนักลงทุนเริ่มถอนเงินทุนและสกุลเงินที่อ่อนค่าลงทั่วทั้งภูมิภาค

 
วิกฤตการณ์ทางการเงินได้เปิดเผยจุดอ่อนพื้นฐานในเศรษฐกิจของประเทศที่ได้รับผลกระทบ
หลายคนพึ่งพาการไหลเข้าของเงินทุนจากต่างประเทศในระยะสั้นเป็นอย่างมาก
เพื่อเป็นเงินทุนในการเติบโต ซึ่งนำไปสู่ภาระหนี้ต่างประเทศจำนวนมาก
กฎระเบียบทางการเงินที่อ่อนแอและแนวปฏิบัติด้านธรรมาภิบาล
ยังส่งผลให้ภาคธนาคารและภาคธุรกิจมีความเสี่ยง

 
เมื่อเกิดวิกฤตขึ้น ส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อเศรษฐกิจที่ได้รับผลกระทบ
ตลาดหุ้นดิ่งลง ค่าเงินพังทลาย ธุรกิจและสถาบันการเงินหลายแห่ง
ประสบภาวะล้มละลาย วิกฤตการณ์ดังกล่าวยังก่อให้เกิดความไม่สงบทางสังคม
และการเมืองอย่างกว้างขวาง เนื่องจากการว่างงานเพิ่มขึ้นและมาตรฐานการครองชีพตกต่ำ

 
เพื่อรักษาเสถียรภาพทางเศรษฐกิจ ประเทศที่ได้รับผลกระทบจึงขอความช่วยเหลือ
จากองค์กรระหว่างประเทศ เช่น กองทุนการเงินระหว่างประเทศ (IMF)
กองทุนการเงินระหว่างประเทศให้เงินกู้ฉุกเฉินแก่ประเทศเหล่านี้
แต่กำหนดเงื่อนไขที่เข้มงวด รวมทั้งมาตรการรัดเข็มขัด
การปฏิรูปโครงสร้าง และการปรับโครงสร้างระบบการเงิน

 
เมื่อเวลาผ่านไป ประเทศที่ได้รับผลกระทบได้ใช้มาตรการต่างๆ
เพื่อฟื้นฟูเสถียรภาพและสร้างเศรษฐกิจใหม่ พวกเขาดำเนินการปฏิรูป
เพื่อเสริมสร้างกฎระเบียบทางการเงิน ปรับปรุงการกำกับดูแลกิจการ และเพิ่มความโปร่งใส
เศรษฐกิจที่ได้รับผลกระทบค่อยๆ ฟื้นตัว แม้ว่ากระบวนการจะช้าและทำได้ยาก

 
วิกฤตการเงินในเอเชียส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อเศรษฐกิจโลก
โดยเน้นให้เห็นถึงความเชื่อมโยงกันและความเปราะบางของตลาดการเงิน
นำไปสู่การตรวจสอบระบบการเงินทั่วโลกที่เพิ่มขึ้น และกระตุ้นให้ผู้กำหนดนโยบาย
ดำเนินมาตรการเพื่อป้องกันวิกฤตการณ์ในอนาคต วิกฤตการณ์ดังกล่าว
ยังส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงดุลอำนาจทางเศรษฐกิจในเอเชีย
โดยบางประเทศมีความแข็งแกร่งขึ้นจากประสบการณ์ดังกล่าว