" สาปมณี "

" คำโปรย "

ด้วยความรักและแรงอาฆาตพยาบาทนำมาสู่จุดจบที่น่าเวทนาข้ามภพข้ามชาติอินธารานักศึกษาจบใหม่วัยเพียง 24ปีเขาเกิดพร้อมกับเวรกรรมที่ต้องชดใช้ให้กับใครคนหนึ่งที่รอให้เขาได้กลับมาชดใช้กรรมในสิ่งที่เขาเคยทำไว้

 

 

เรื่องย่อ

อินทาราได้รับมรดกจากคุณทวดด้วยกันทั้งหมด 2 อย่างนั่นคือบ้านไม้เรือนไทยหลังหนึ่งและแหวนทับทิมซึ่งเป็นมรดกตกทอดของบรรพบุรุษที่ชื่อว่าเรือนจำปาและแหวนแก้วทับทิม

 

โดยตัวละครของอินทาราเนี่ยจะเป็นคนที่เป็นโรคซึมเศร้าเป็นคนที่เครียดง่ายและวิตกกังวลมักจะยอมแพ้คนอื่นอยู่เสมอสู้ใครไม่ได้ถึงตอบโต้ได้แต่ก็เหมือนมีอะไรบางอย่างที่ทำให้เขาตอบโต้ไม่ได้และมักจะกลัวสายตาคำพูดน้ำเสียงและใบหน้าของผู้คนจะต้องก้มหน้าอยู่ตลอดเวลาและมักจะฝันถึงเรื่องราวอันแปลกประหลาดของสถานที่ต่างๆไม่ว่าจะเป็นบ้านไม้เรือนไทยหรือผู้คนที่ไม่เคยเห็นแต่กับรู้สึกผูกพันรู้สึกเหมือนเรากับตัวเองได้ทำเรื่องอะไรที่ไม่ดีลงไป

 

โดยแอดเนี่ยแต่งให้ตัวละครตัวนี้สื่อความหมายของคนที่เป็นโรคซึมเศร้าโดยเฉพาะว่าเขารู้สึกยังไงโดยส่วนตัวแอดเคยอยู่กับคนกลุ่มนี้ก็เลยพอจะเข้าใจว่าการที่คนเราเป็นโรคซึมเศร้าเนี่ยไม่ได้หมายความว่าเราไม่ปกติหรือแตกต่างจากคนอื่นแต่มันหมายถึงเราแค่ไม่สบายก็เหมือนกับการไม่สบายทั่วไปที่ต้องรักษาด้วยการใช้หมอใช้ยาและคำพูดอันนี้คือสิ่งที่สำคัญมากที่สุดเลยค่ะเพราะคนเหล่านี้เขาแค่ต้องการกำลังใจและคำพูดที่ดีๆของคนเราที่มีให้ซึ่งกันและกันรวมถึงความจริงใจ

 

เรื่องนี้ไร้จะสือถึงการกลั่นแกล้งภายในรั้วโรงเรียนหรือว่าในชีวิตการทำงานที่ส่วนใหญ่เราอาจจะมักประสบพบเจอว่าคนที่เขาโดนเขารู้สึกยังไงเวลาที่เขาโดนกลั่นแกล้งหรือโดนกดดันมันทรมานนะคะกับความรู้สึกที่เราบอกใครไม่ได้ทำอะไรไม่ได้การที่เราโดนเพื่อน bully สมัยเรียนหรือโดนใช้ให้เป็นเบ้คอยทำนู่นทำนี่ซึ่งไอ้ตรงนี้ไม่ว่าจะเป็นการทำงานในบริษัทหรือที่ทำงานหรือแม้แต่ในโรงเรียนหลายๆคนถ้าเข้ากับใครไม่ได้และกลายเป็นตัวประหลาดสำหรับคนอื่นเราก็จะถูกใช้งานแต่เราอยากให้มองว่ามันเป็นจุดเริ่มต้นของการสั่งสอนในชีวิตของเราว่าให้เราเป็นคนที่เข้มแข็งและต้องผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆไปเรื่อยๆให้จนได้อยากให้มองว่าเรื่องพวกนี้มันคือภูมิคุ้มกันอย่างนึงที่จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นไปอยู่บนโลกใบนี้ได้

 

ทุกวันนี้โลกเรามีการกดดันหลายอย่างค่ะที่ร้ายแต่นิยายเรื่องนี้ขึ้นมาก็เพื่อจะสื่อถึงตรงนี้ด้วยแล้วก็อยากจะขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคนที่เป็นโรคซึมเศร้าหรือเป็นโรคเครียดหรือวิตกกังวลหรืออาจจะประสบปัญหาอะไรก็แล้วแต่ในการทำงานหรือการเรียนด้วยนะคะ

 

เรื่องนี้ไร้สดพยานสอดแทรกคำสอนหลายๆอย่างที่จะสามารถเอามาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ทั้งในเรื่องของบาปบุญคุณโทษใครทำอะไรเอาไว้ก็ต้องได้อย่างนั้นไม่ได้จะช้าหรือเร็วชาตินี้หรือชาติหน้าสิ่งที่เรากระทำมันจะติดตัวเราไปตลอดบุญที่เรากระทำมันก็จะติดตัวเราไปตลอดเหมือนกัน

 

แล้วเราก็อยากจะสื่อถึงเรื่องราวของความรักที่เป็นรักแท้และรักนิรันดร์ที่รอคอยได้ไม่ว่าจะกี่ภพกี่ชาติซึ่งความรักเหล่านี้มันหายากมากนะคะในสมัยนี้หรือถ้าจะไม่มีเลยก็ได้แต่รู้ไหมคะว่าส่วนตัวตัวของเราเชื่อว่ามีจริงนะคะแค่อยู่ที่ว่าเราจะโชคดีได้เจอความรักแบบนั้นไหมแต่ในเมื่อถ้าเราไม่เจอทางเดียวที่เราจะมีความสุขก็คือโลกในจินตนาการอย่างการแต่งนิยายที่เราจะเขียนสิ่งต่างๆออกมาได้โดยที่เรามีความสุขและเป็นไปตามที่เราต้องการโดยที่ไม่เดือดร้อนใครรวมถึงอาจจะมีคติสอนใจเกี่ยวกับการอิจฉาริษยาการอาฆาตแค้นอาฆาตพยาบาทว่าการที่คนเรามีสิ่งเหล่านี้มันทำให้เราทุกข์ใจมากแค่ไหนมันทำให้เราเหมือนมีไฟเผาอยู่ในใจตลอดเวลาและอยากจะแต่งนิยายเรื่องนี้เพื่อเป็นคติสอนใจให้กับทุกคนที่มีความรู้สึกเหล่านี้ว่าให้เราปล่อยวางแล้วเราจะมีความสุขค่ะอย่าไปยึดติดอย่าไปคาดหวังแต่ขอให้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุดการให้อภัยก็คือทางที่ดีที่สุดสำหรับทุกชีวิตบนโลก

 

รวมถึงเรื่องนี้ก็จะสื่อถึงความรักความฟินความจิ้นไม่ได้มีแต่ความขมแล้วก็ความดราม่าอย่างเดียวนะคะ

 

แล้วก็จะเพิ่มความสนุกโดยการมีไสยศาสตร์แอคชั่นหรือบู๊เข้าไปด้วยซึ่งโดยส่วนตัวเรื่องนี้ถือว่าเป็นเรื่องแรกของแอดจริงๆแล้วก็กังวลนะคะว่าจะแตกออกมาได้ดีไหมทุกคนจะชอบหรือเปล่าอาจจะทำอะไรผิดพลาดประการใดไปหรือเปล่าแต่ก็จะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุดหากใครได้อ่านเรื่องนี้แล้วมีคติคำชมใดๆอะไรยังไงที่อยากจะบอกกับแอดสามารถคอมเม้นกดไลค์และกดแชร์เข้ามาที่นิยายหรือกระทู้นี้ได้นะคะแล้วแอดจะนำทุกคำติของทุกคนไปปรับปรุงคำชมของทุกคนไปพัฒนาให้ดียิ่งขึ้นเพราะโดยส่วนตัวแอดเองก็เป็นโรคซึมเศร้าค่ะก็เลยอยากจะสื่อถึงความรู้สึกตรงนี้ให้กับทุกๆคนที่เป็นเหมือนกันให้มีกำลังใจให้ได้มีความสุขแล้วแอดเองก็เป็นคนที่ชอบเขียนมากด้วยค่ะเพราะหลายๆครั้งการที่เราได้เขียนในสิ่งที่เราชอบหรือได้เขียนอะไรที่เป็นการระบายลงไปมันทำให้เรามีความสุขและคลายเครียดได้ความใฝ่ฝันของแอดก็คือการเป็นนักเขียนไม่ว่าจะเป็นการเขียนอะไรก็แล้วแต่ก็อยากจะเขียนเรื่องราวต่างๆไม่ว่าจะเป็นกระทู้หรือว่านิยายหรือบทความเพื่อให้คนอ่านนั้นมีความสุขและมีกำลังใจถ้าหากทุกคนที่ติดตามนิยายหรืออ่านนิยายแล้วหรืออาจกระทู้นี้แล้วมีคำติชมใดๆหรือถ้าแอดทำผิดพลาดอะไรประการใดไปต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

สามารถติดตามรับชมนิยายได้ทาง

Readawrite , จอยลดา และfictionlog

นะคะฝากผลงานและฝากติดตามด้วยนะคะเพิ่งจะเริ่มหัดเขียนเป็นครั้งแรกหากมีอะไรผิดพลาดประการใด

แอดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ🙏😊