"พรสวรรค์" หรือจะสู้ "พรแสวง"
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีเด็กชายคนหนึ่งชื่อ "สมชาย" สมชายเป็นเด็กที่ฉลาดและเรียนเก่ง สมชายสามารถเรียนหนังสือได้อย่างรวดเร็วและเข้าใจง่าย สมชายจึงได้รับการยกย่องจากครูและเพื่อน ๆ ว่าเป็นเด็กที่มีพรสวรรค์
วันหนึ่ง สมชายได้มีโอกาสไปแข่งขันตอบปัญหากับเด็ก ๆ คนอื่น ๆ จากทั่วประเทศ สมชายตอบคำถามได้อย่างถูกต้องและรวดเร็ว สมชายจึงได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวด
สมชายรู้สึกดีใจมากที่ได้รางวัลชนะเลิศ สมชายคิดว่าตัวเองเป็นเด็กที่พิเศษและไม่เหมือนใคร สมชายจึงเริ่มหยิ่งยโสและคิดว่าตัวเองเก่งกว่าคนอื่น ๆ
สมชายเริ่มคิดว่าตัวเองไม่ต้องพยายามอะไรอีกแล้ว เพราะตัวเองมีพรสวรรค์อยู่แล้ว สมชายจึงเริ่มละเลยการเรียนและการทำกิจกรรมต่าง ๆ
ผลการเรียนของสมชายเริ่มแย่ลง สมชายขาดสอบบ่อยครั้ง และสมชายก็เริ่มมีปัญหากับเพื่อน ๆ
วันหนึ่ง สมชายได้มีโอกาสไปเยี่ยมโรงเรียนสอนคนตาบอด สมชายได้เห็นเด็ก ๆ ที่ตาบอดพยายามเรียนหนังสือและใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็ง สมชายรู้สึกประทับใจในความพยายามของเด็ก ๆ เหล่านั้น
สมชายจึงเริ่มคิดทบทวนตัวเอง สมชายตระหนักว่าพรสวรรค์ไม่ใช่ทุกอย่าง สมชายยังต้องพยายามและเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ
สมชายจึงเริ่มตั้งใจเรียนและตั้งใจทำกิจกรรมต่าง ๆ สมชายก็เริ่มกลับมาเรียนเก่งและเป็นที่รักของเพื่อน ๆ อีกครั้ง
ข้อคิด
พรสวรรค์เป็นสิ่งดี แต่ไม่ใช่สิ่งเดียวที่จะทำให้ประสบความสำเร็จในชีวิต เราต้องรู้จักพยายามและเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆ อยู่เสมอ พรสวรรค์จะกลายเป็นสิ่งที่ไร้ค่า หากเราไม่รู้จักพัฒนามัน
ขอบคุณภาพจาก Freepik