ขุนโจรสมัยก่อนหนังเหนียวมีวิชาน่ะ ความจริงมันคืออะไร???
เมื่อก่อนผมก็สงสัย จนได้ไปอ่านนิยายของเกจิปืน คือ เพชรพระอุมา รพินทร์ก็ได้อธบายไว้ตอนหนึ่งเหมือนกันเกี่ยวกับหมูที่มีของดี หนังเหนียว ยิงไม่เข้า มันเกิดจากอะไร
คือ จริง ๆ แล้วอาวุธสมัยก่อนมันไม่ดี ชาวบ้านก็มีแค่ปืนแก๊ป อัดดินปืนน้อยไปลูกไม่แรงก็ยิงหมูไม่เข้า คิดว่าหมูหนังเหนียว อัดดินมากไป กล้องระเบิดใส่หน้า ก็คิดว่าหมูมีอาถรรพ์ และถ้าใช้กระสุนมีปลอก คุณภาพการทำกระสุนสมัยก่อนก็ยังไม่ค่อยดี บางทีมันเก่า หรือโดนน้ำโดนความชื้น อาจจะทำให้ด้าน หรือกลไกปืนสมัยก่อนมันอาจจะขัดลำง่าย รพินทร์บอกว่า "พอมาสมัยใหม่ ใช้ปืนดี กระสุนดี ยิงเมื่อไหร่ก็เข้าเมื่อนั้น ไม่เคยเจอหมูหนังเหนียวเลย"
เรื่องขุนโจรหนังเหนียวก็ไม่น่าจะต่างกันหรอกครับ ประเด็นที่ผมสงสัยคือ ถ้าวิชาหนังเหนียวของขุนโจรสมัยก่อนมีจริง ทำไมสมัยนี้ไม่มีคนหนังเหนียวเลย จะว่าโจรสมัยนี้ไร้สัจจะ ก็พอฟังได้ แต่คนที่เป็นฝ่ายธรรมะ อย่างทหารตำรวจตงฉิน ทำไมไม่มีทหารตำรวจหนังเหนียวบ้าง
ทำไมคนหนังเหนียวถึงมีอยู่เฉพาะโลก 50-60 ปีก่อน ผมคิดว่าสิ่งที่คนสมัยก่อนต่างกับคนสมัยนี้ก็คือ
1. อาวุธ
2. สื่อ
3. ยาป้าย
มาทำความเข้าใจกับ 3 เรื่องนี้กันว่ามีเหตุและผลพอที่จะเป็นไปได้หรือไม่
1.เรื่องอาวุธ ก็อย่างที่บอกไปว่าประสิทธิภาพมันต่ำ ความแม่นยำอาจจะน้อย กระสุนอาจไม่ได้มาตรฐาน อาจจะมีบ้างที่ลั่นไปแล้วมันด้าน หรือลูกมันไม่มีแรง ก็เลยคิดว่าหนังเหนียว
2. เรื่องสื่อ สมัยก่อน ก็ร่ำลือกันปากต่อปาก เรื่องไม่มีอะไรก็ร่ำลือกลายเป็นเรื่องปาฏิหารย์ขึ้นมา และพวกนักหนังสือพิมพ์ นักเขียนสมัยโบราณนี่ ฝีมือการเขียนระดับเทพทั้งนั้น เขาจะใส่สีตีไข่ให้หนังสือของเขาขายดี เขาก็ต้องสร้างพวกคนวิเศษขึ้นมา
3. เรื่องยาป้าย คือ เวลาคนโดนตกทองแบบง่าย ๆ มันก็อาย ในทางจิตวิทยาก็เลยทำให้เชื่อเรื่องยาป้ายมีจริง ตัวเองก็ไม่เสียหน้า ตำรวจสมัยก่อนก็เช่นกัน ถ้าไปจับโจรแล้วจับไม่ได้ มันก็เสียหน้า ก็เลยดีกว่าถ้าไปล้อมจับแล้วมันหนีไปได้ จะได้อ้างว่า มันมีวิชาเสกใบไม้ล่องหน ยิงไม่โดนก็บอกหนังเหนียว มันก็เสียหน้าน้อยกว่า เผลอ ๆ ได้คำชมอีกว่าสู้กับโจรมีวิชาอาคมแล้วยังมีชีวิตรอดกลับมาได้...