จังหวัดที่ขึ้นต้นด้วย ศ. มีเพียงจังหวัดเดียวในภาคอีสาน
ศรีสะเกษ เป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศไทย อยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ลักษณะภูมิประเทศทางตอนใต้เป็นที่สูง และค่อย ๆ ลาดต่ำไปทางเหนือลงสู่ลุ่มแม่น้ำมูลซึ่งอยู่ทางตอนเหนือของจังหวัด ปัจจุบันมีเนื้อที่ 8,840 ตารางกิโลเมตร ประกอบด้วยอำเภอ 22 อำเภอ มีประชากรราว 1.47 ล้านคน ประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์หลากหลาย ซึ่งพูดภาษาถิ่นต่าง ๆ กัน อาทิ ภาษาลาว (สำเนียงลาวใต้ซึ่งใช้ครอบคลุมทั้งฝั่งอุบลราชธานีและจำปาศักดิ์) ภาษากูย ภาษาเยอ และภาษาเขมรถิ่นไทย ส่วนใหญ่เป็นพุทธศาสนิกชนและนับถือผีมาแต่เดิม
จังหวัดศรีสะเกษตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย เศรษฐกิจมีพื้นฐานมาจากการเกษตร การค้า และอุตสาหกรรมในท้องถิ่นเป็นหลัก ประเด็นสำคัญบางประการของเศรษฐกิจจังหวัดศรีสะเกษมีดังนี้
1. เกษตรกรรม:เกษตรกรรมมีส่วนสำคัญต่อเศรษฐกิจของจังหวัด ศรีสะเกษมีชื่อเสียงในด้านการผลิตข้าว และการเลี้ยงข้าวเป็นกิจกรรมทางการเกษตรที่สำคัญ พืชผลอื่นๆ ที่ปลูก ได้แก่ มันสำปะหลัง อ้อย และยางพารา
2. ปศุสัตว์:การเลี้ยงปศุสัตว์ รวมถึงวัวและสัตว์ปีก ก็มีบทบาทต่อเศรษฐกิจของจังหวัดเช่นกัน
3. การค้าและการพาณิชย์: ศรีสะเกษเป็นศูนย์กลางการค้าของภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย อำนวยความสะดวกทางการค้ากับจังหวัดใกล้เคียงและประเทศเช่นกัมพูชา จังหวัดนี้มีตลาด ร้านค้า และกิจกรรมเชิงพาณิชย์ในท้องถิ่นที่เอื้อต่อเศรษฐกิจ
4. การท่องเที่ยว: ถึงแม้จะไม่โดดเด่นเท่าจังหวัดอื่นๆ ของไทย แต่ศรีสะเกษก็เริ่มพัฒนาภาคการท่องเที่ยวแล้ว มีสถานที่ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม สถานที่ทางประวัติศาสตร์ และความงามของธรรมชาติ รวมถึงอุทยานแห่งชาติและน้ำตกซึ่งสามารถดึงดูดนักท่องเที่ยวได้
5. อุตสาหกรรมท้องถิ่น:อุตสาหกรรมท้องถิ่นบางแห่งในจังหวัดศรีสะเกษ ได้แก่ การแปรรูปอาหาร หัตถกรรม และการผลิตขนาดเล็ก
6. การค้าชายแดน: ศรีสะเกษมีพรมแดนร่วมกับกัมพูชา และกิจกรรมการค้าชายแดนสามารถช่วยสนับสนุนเศรษฐกิจได้ จังหวัดนี้มีจุดผ่านแดน อำนวยความสะดวกทางการค้าระหว่างไทยและกัมพูชา
7. การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน: โครงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐาน รวมถึงการปรับปรุงถนนและการเชื่อมโยงการคมนาคม สามารถส่งผลเชิงบวกต่อเศรษฐกิจของจังหวัดได้โดยการอำนวยความสะดวกทางการค้าและการเชื่อมต่อ
ศรีสะเกษก็เหมือนกับหลายจังหวัดในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย ต้องเผชิญกับความท้าทายทางเศรษฐกิจ แต่ก็มีศักยภาพในการเติบโตและการพัฒนาเช่นกัน ความพยายามในการกระจายเศรษฐกิจนอกเหนือจากการเกษตรและส่งเสริมการท่องเที่ยวและการค้าสามารถมีบทบาทในอนาคตทางเศรษฐกิจได้