ดาวเคราะห์แคระที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยมีการค้นพบ

Ceres (ซีรีส)
หรือชื่ออย่างเป็นทางการว่า 1 ซีรีส เป็นดาวเคราะห์น้อยดวงใหญ่ที่สุด
และเป็นดาวเคราะห์แคระดวงเดียวในระบบสุริยะชั้นใน
ตั้งตามชื่อ ซีรีส เทพีโรมันแห่งการปลูกพืช 

ซีรีสเป็นดาวเคราะห์แคระดวงหนึ่ง ที่อยู่ในแถบดาวเคราะห์น้อย
ซึ่งอยู่ระหว่างวงโคจรของดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี
ค้นพบโดยนักดาราศาสตร์ชาวอิตาลี Giuseppe Piazzi ในปี 1801
ดาวดวงนี้ถือเป็นดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่ที่สุดเป็นเวลาหลายปี
จนในที่สุด 'สหพันธ์ดาราศาสตร์สากล'
(International Astronomical Union: IAU) ได้จัดประเภทใหม่
ให้ดาวนี้กลายเป็นดาวเคราะห์แคระ เนื่องจากมีรูปร่างเป็นทรงกลม
และมีลักษณะพิเศษอื่นๆ ที่แตกต่างจากดาวเคราะห์น้อยทั่วไป

เซเรสมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 590 ไมล์ (940 กิโลเมตร)
มีมวลประมาณหนึ่งในสามของมวลทั้งหมดของแถบดาวเคราะห์น้อย
ประกอบด้วยหินและน้ำแข็งเป็นส่วนใหญ่ และมีความหนาแน่นค่อนข้างต่ำ
ลักษณะที่โดดเด่นที่สุดประการหนึ่งคือปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่
ที่เรียกว่า Occator ซึ่งมีจุดสว่างที่เชื่อว่าเป็นตะกอนของเกลือ
หรือวัสดุสะท้อนแสงอื่นๆ

วัตถุอวกาศอื่นที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในแถบดาวเคราะห์น้อย
รองจากดาวซีรีส ได้แก่ 4 เวสตา (Vesta) ที่มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง
เฉลี่ยประมาณ 530 กิโลเมตร (329 ไมล์) มีมวลคิดเป็นประมาณ 9%
ของมวลดาวเคราะห์น้อยในแถบหลักทั้งหมด