อาหารขึ้นชื่อเมืองเพชร สูตรย้อนรอยตั้งแต่ร.5 ซอฟพาวเวอร์ที่กระจายไปทั่วโลก

หนึ่งในซอฟต์พาวเวอร์ของไทยที่ประชากรทั่วโลกให้ความสนใจ เรียกได้ว่าถ้าพูดถึงเมืองไทยแล้วทุกคนก็จะนึกถึงนั่นคือ อาหารไทย ซึ่งเป็นอาหารที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มีความพิถีพิถันใส่ใจในทุกขั้นตอนการทำ ตั้งแต่การเลือกใช้วัตุดิบที่มีคุณภาพ การตกแต่งอาหารให้น่ารับประทาน และรสชาติที่ถูกจริตถูกปากทุกเพศทุกวัย

วันนี้มาดูของดีขึ้นชื่อของเมืองเพชรบุรี ที่หาไม่ได้จากที่อื่นอีกแล้วต้องมาที่เพชรบุรีเท่านั้น หากย้อนไปในอดีตเมืองเพชรนั้นจะขึ้นชื่อเรื่องของขนมหวานมากๆ ทำให้ขนมหวานเมืองเพชรนั้นหอมละมุนไม่เหมือนใครซึ่งวัตถุดิบของขนมหวานต่างๆของเมืองเพชรก็คือน้ำตาลโตนด ซึ่งเป็นสินค้าขึ้นชื่อของเพชรบุรี

หากพูดถึงของหวานแล้วต้องมาดูของคาวกันบ้าง นั่นคือ ข้าวแช่เมืองเพชร ข้าวแช่ที่นี่จะโรยด้วยดอกกระดังงา ซึ่งจะต่างจากที่อื่นที่โรยแค่ดอกมะลิ หรือ ดอกกุหลาบ รสชาดของเครื่องเคีียงนั้นจะหวานนำ เค็มตาม ซึ่งความหวานนี้ก็ได้มาจากน้ำตาลโตนดนั่นเอง หากสืบย้อนดูแล้ว สูตรข้าวแช่เมืองเพชรนั้นมีมาตั้งแต่สมัยราชกาลที่5 ซึ่งน่าจะแพร่หลายโดยเจ้าจมก๊กออ ได้เอามาเผยแพร่สู่ชาวเมืองเพชร

อีกอย่างคือดอกเกลือเมืองเพชรเป็นวัตถุดิบชนิดนึงที่ถูกนำไปใช้ปรุงอาหาร และของที่นี่มีความพิเศษกว่าที่อื่นๆ ตรงที่มีความบริสุทธิ์กว่าเกลือทั่วไป เพราะเป็นดอกเกลือชุดแรกที่ลอยบนผิวน้ำและถูกช้อนมาเก็บไว้ก่อนที่จะจมลง รสชาติไม่เค็มมากนัก กลมกล่อม จัดเป็นสินค้าพรีเมียม หรือจะเรียกว่าราชาของเกลือทะเลเลยก็ว่าได้ ซึ่ง ดร.ยุทธพล อังกินันทน์ รองหัวหน้าพรรคชาติไทย และในฐานะที่ปรึกษา รัฐมนตรีว่าการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ได้สนับสนุนพร้อมผลักดันให้ไทยเป็นแหล่งความมั่นคงทางอาหารโลก เพราะเมื่อการประชุม APEC ที่ผ่านมา อาหารที่เสิร์ฟให้แก่ผู้นำนานาประเทศได้รับการสนใจเป็นอย่างมาก และดอกเกลือก็เป็นหนึ่งในวัตถุดิบที่ถูกนำมาใช้ปรุงอาหาร โดยมองว่าเวลานี้เป็นโอกาสที่ดีของไทยในการทำตลาดอาหารทั้งในและนอกประเทศเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจไทย ถึงแม้เราจะเป็นประเทศเล็กๆ ที่มีสัดส่วนพื้นที่แค่ 1% ของโลก แต่เรากลับมีความหลากหลายทางชีวภาพสูงถึง 10% จึงทำให้ไทยมีจุดแข็งในการเป็นแหล่งเพาะปลูกอาหาร

อาชีพชาวนาเกลือเป็นกำลังสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจของไทย เราจึงต้องให้ความสำคัญและไม่ทอดทิ้ง ซึ่งอาชีพนี้เป็นอาชีพที่มีต้นทุนค่าแรงสูง ต้องใช้แรงงานจำนวนมาก หากราคาเกลือตกต่ำ ผู้ประกอบการอยู่ไม่รอด ก็จะส่งผลกระทบต่อการจ้างงาน เดือดร้อนไปถึงภาคแรงงานในที่สุด นี่คือเหตุผลที่ตนให้การสนับสนุน ช่วยเหลือ และผลักดันเสมอมา เพื่อให้ชาวนาเกลือได้มีรายได้เลี้ยงดูครอบครัวนั่นเอง