วันนี้วันที่เท่าไหร่?...

วันนี้เรามาเล่าถึงการใช้ชีวิตโดยที่ไม่รูวันแต่รู้เวลากันในขณะที่กำลังพิมพ์อยู่นี้เป็นเวลา 23:21น.  ซึ่งก็เป็นเวลาดึกพอสมควรที่เราจะได้ไปเข้านอนแต่ ผู้เขียนเองกลับที่จะพิิิิมพ์โทรศัพท์ถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวอักษรให้ผู้ที่สนใจได้เข้ามาอ่าน  ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้ก็ต้องขอบคุณมากๆนะ  

    วันนี้เป็นวันเสาร์เราจำได้เพียงเท่านี้เพราะเราเองก็ยังไม่ได้เปิดปฏิทินดูว่าตรงกับวันที่เท่าไร เรารู้แค่วันมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วซึ่งก็ตรงกับวันศุกร์ เราจัดบ้านทำความสะอาด มากกว่าปกติเพราะรู้ว่ากำลังจะถึงวันตรุษจีนนั้นเอง เรามีความขยันมากกว่าปกติเราเองก็รู้ตัวเองได้เรารู้สึกมีความสุขทุกครั้งและทุกๆปีที่ผ่านมา แม้ในแต่ละปีจะมีการเปลี่ยนแปลงของคนในครอบครัวที่หายไป  แต่เราก็ยังต้องเดินหน้าและมีความสุขที่จะยังคงระลึกถึงทุกๆท่านที่จากไปเสมอ  เราเองก็ไม่รู้อะไรมากเกี่ยวกับวันสำคัญของบรรพบุรุษ แค่รับรู้ว่ามีเชื้อสายที่ต้องทำไหว้เจ้าในวันตรุษจีน  

    ถ้าจะถามว่าเราช่วยคุณพ่อคุณแม่ทำอะไรบ้างกับวันที่ผ่านมานะหรอ วันพฤหัสบดีเราไปจ่ายของแห้งกับคุณพ่อ ของแห้งที่ว่านี้ก็หมายถึงของที่ไม่สด ที่สามารถเก็บไว้ก่อนได้ ก็อย่างเช่น เครื่องไหว้ก๋งต่างๆ เหล้า ชา ประทัด  เป็นต้น 

คุณพ่อบอกกับเราว่าพรุ่งนี้เป็นวันจ่ายของสด ก็คงจะเป็นการจ่ายแบบทุกๆปีที่เคยได้ซื้อได้ทำมา  สิ่งจำเป็นต่างๆคุณแม่ได้บอกไว้ในกระดาษแล้วกันลืม ปีนี้คุณแม่มีอาการป่วยเราไม่อยากให้คุณแม่ป่วยอยากให้ท่านหายไวไว  เราเองจะได้ไม่เครียดอะไรต่างนานา เราแค่รู้สึกว่ายิ่งเราโตขึ้นการได้ยินได้ฟัง แม้กระทั่งความรู้กับคนรอบข้างเราก็รู้สึกแปลกไปจากเดิมมาก เราจะพยายามทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน  ห่วงใยทุกคนรักทุกคน ขอให้ดูแลสุขภาพร่างกายให้ดี มีสติในการดำเนินชีวิตให้มาก 

   เราอาจจะยังไม่เก่งในการใช้ภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจลึกซึ้งมากเท่าไร แต่เราจะหัดเล่าเรื่องที่ออกมาจากสิ่งที่เป็นเราให้มากที่สุดนะ 

_____________________ฝันดีนะทุกคน___

            23:56 น.________ว่าแต่วันนี้วันที่เท่าไหร่?♡