"พระมหาไพรวัลย์" โพสต์ ไม่มีคาถาศักดิ์สิทธิ์พลังวิเศษใดๆ อย่าประมาท โควิด-19 แมสก์และเจล เท่านั้น
ไม่มีคาถาศักดิ์สิทธิ์หรือพลังวิเศษบนโลกของความเป็นจริงหรอกนะโยม จะมีก็แต่ความเอาใจใส่และการดูแลตัวเองอย่างดีเท่านั้น ที่จะปกป้องคุ้มครองโยมจากโรคภัยทั้งหลายได้
ธรรมะเพื่อการเอาชนะโควิด 19
ในเสทกสูตร พระพุทธท่านตรัสไว้ชัดเลยว่า ผู้รักษาตนก็ชื่อว่าได้รักษาคนอื่นไปด้วย และผู้ที่คิดรักษาคนอื่นไปด้วย ก็ชื่อว่ากำลังรักษาตนอยู่พร้อมๆ กัน
อาตมาเห็นว่า พระสูตรนี้เหมาะสมอย่างมากที่จะยกขึ้นมาเตือนสติและปรับใช้กับสังคมไทยในสถานการณ์ที่โควิดกำลังกลับมาระบาดอีกครั้งหนึ่ง
รักษาตนอย่างไรบ้าง จึงได้ชื่อว่ารักษาคนอื่นไปด้วย ในเสทกสูตร พระพุทธเจ้าท่านตรัสถึงธรรมะ ๓ ประการนะ คือ ๑. มีขันติ คือความอดทน ๒. มีอหิงสา คือความไม่เบียดเบียน และ ๓. มีเมตตา คือความมีใจปรารถนาดีต่อคนอื่น
อย่างที่ทุกคนก็ทราบกันดีอยู่แล้วว่า โรคโควิด 19 มีความร้ายแรงโดยตัวของมันเองมากแค่ไหน และมันได้สร้างผลกระทบทั้งต่อชีวิตและเศรษฐกิจของสังคมไทยหรือแม้แต่สังคมโลกอย่างไรบ้าง
อาตมาอยากให้ทุกคนนำธรรมะในเสทกสูตรมาปรับใช้นะ เป็นเรื่องของการปกป้องตัวเองและให้ความร่วมมือกับสังคมไปด้วยพร้อมๆ กัน
ธรรมะในเสทกสูตร มีประโยชน์ต่อพวกเราอย่างไรบ้าง ?
ในสถานการณ์แบบนี้ เราจำเป็นต้องมีขันติ ขันติในความหมายหนึ่ง ย่อมรวมถึงความมีวินัยด้วย อย่าเห็นความมีวินัยเป็นเรื่องเล็กน้อยไม่สำคัญ เราควรจะต้องตราเอาไว้ว่า การที่โควิดกลับมาระบาดอีกครั้ง สาเหตุปัจจัยหลัก ย่อมมีที่มาจากความไม่มีขันติหรือวินัยของคนบางคนนั่นเอง
การลักลอบเข้าเมืองก็ดี การไม่ยอมกักตัวก็ดี การไม่ปฎิบัติตามหลักอนามัยและข้อบังคับในการอยู่ร่วมกันของคนหมู่มากก็ดี การเห็นแก่สินจ้างก็ดี สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดล้วนเป็นเหตุปัจจัยของการแพร่เชื้อ
นอกจากการมีขันติธรรมแล้ว ในเวลาเดียวกันที่เกิดมีโรคระบาดเช่นนี้ เราจำเป็นต้องมีอหิงสธรรมด้วย อหิงสธรรมในที่นี้ หมายถึงความไม่คิดเบียดเบียนเพื่อนร่วมสังคมเดียวกัน การไม่แสวงหาประโยชน์ หรือการช่วงชิงตักตวงเอาผลกำไรจากความทุกข์ของคนอื่น อาตมาภาวนาว่า เราคงจะไม่เห็นแมสก์ หรือแอลกอฮอล์ราคาแพง อย่างที่เคยเป็นมาอีก
ประการสุดท้ายธรรมะที่จำเป็นมากสำหรับสังคมในตอนนี้ คือเราต้องมีเมตตาธรรม เมตตาธรรมในที่นี้ หมายถึง การมีจิตอันประกอบด้วยความเห็นใจและความปรารถนาดีต่อคนอื่น อะไรที่เราแบ่งปันช่วยเหลือคนอื่นได้ เราต้องแบ่งปันช่วยเหลือ หรือไม่ต้องพูดถึงการแบ่งปันช่วยเหลือก็ได้ อะไรที่เราสามารถปฎิบัติหรือทำเพื่อสังคมส่วนรวม (เพื่อไม่ให้เกิดการแพร่เชื้อ) เราควรจะต้องทำ ทำด้วยใจที่นึกถึงคนอื่นนั่นแหล่ะ อันนี้ก็จัดเป็นเมตตาธรรมอย่างหนึ่ง
เมื่อโรคระบาดเกิดขึ้น สิ่งหนึ่งที่มันสอนพวกเราทุกคนได้ดีที่สุดนั่นก็คือ ความเห็นแก่กันและกัน หรือความเป็นส่วนหนึ่งของกันและกันทั้งหมด ไม่มีหรอกความเป็นตัวคนเดียว สิ่งใดที่เราทำ สิ่งนั้นมีผลต่อผู้อื่นเสมอ และเมื่อสังคมไปไม่รอด ตัวเราเองก็ไปไม่รอดเหมือนกัน