ฉันคือฮีโร่
ฉันคือฮีโร่
โดย : อักษราลัย
ฉันเกิดมามีปากแบน ตีนแบน ระหว่างนิ้วมีพังผืดยึดติดกันเพื่อความสะดวกในการว่ายน้ำ ขนของฉันมีสีขาว ปากและเท้าสีเหลืองส้ม แม่บอกว่าเราต้องว่ายน้ำให้เก่ง เพื่อจับปลาเป็นอาหาร
ว่ายน้ำอย่างนั้นเหรอ? แม่ไม่รู้หรือไงว่าฉันกลัวน้ำ ฉันจะทำท่าทางลอยลิ่วพริ้วตัวอยู่บนน้ำอยู่เฉย ๆ แบบนั้น ไม่ยอมมุดลงไปในน้ำเพื่อจับปลา จะต้องมุดไปทำไมในเมื่อมีหญ้า เมล็ดข้าว พืชน้ำ และแมลงก็พอเพียงในการไช้ชีวิตอยู่ได้แล้ว ฉันจึงเป็นเป็ดตัวเดียวล่ะมั้งที่ไม่ชอบอยู่ในน้ำ
วันนี้ฉันเดินเตาะแตะเข้าไปหาแมลงกินชิดขอบบ้าน ฉันเห็น … เห็นพวกพ้องในโทรทัศน์ แสนจะดีใจ รู้สึกว่านี่ล่ะสิ่งที่ใช่สำหรับฉัน มันจะทำให้รู้สึกว่าตัวเองมีความสำคัญขึ้นมามาก เป็ดสีเหลืองหลายขนาดในนั้น ตัวมันดูกระด้างไร้ชีวิตจิตใจ โดยเฉพาะเจ้าตัวยักษ์หลายสิบตัว ท่าทางของมันช่างสง่างาม เอ๊ะ! นั่นพวกนั้นเขาฉีดอะไรใส่พวกพ้องของฉันกันนะ แต่คนที่อยู่ข้างหลัง พวกเขาดูใส่ใจกับพวกฉัน เขายกพวกฉันไว้ด้านหน้าตัวเขา น้ำนั้นทำอะไรพวกฉันไม่ได้ พวกเขายังคงสง่างาม สวยงามเช่นเดิม
ฉันรีบเดินเตาะแตะไปหาแม่ที่ริมบ่อ บอกเล่าถึงความสง่างามของเป็ดพวกนั้นในโทรทัศน์ และฉันอยากเป็นแบบนั้น ฉันอยากปกป้อง อยากเป็นฮีโร่ เหตุนี้รึเปล่านะแม่ที่ฉันไม่ชอบอยู่ในน้ำ บางทีสถานที่ที่เหมาะกับฉันคือที่นั่น ฉันจะเดินทางไปนะแม่ ฉันจะไปเป็นฮีโร่ปกป้องคนเหล่านั้น แม่มองฉันนิ่งเงียบและพูดออกมาว่า
"เรามันก็แค่เป็ด ไม่ใช่ฮีโร่ ไม่มีวันใช่ และไม่มีอะไรเปลี่ยน"
~⚘~
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเต์เน็ต
ฝากติดตามเพจของอักษราลัยด้วยนะคะ
https://www.facebook.com/gooddaywithcandy/