มิติลับ สัมผัสสยอง ตอน ปอบกินคน
ว่ากันว่าผีปอบจะอยู่ในโซนของภาคอีสาน
ซึ่งเราก็เชื่อแบบนั้นแหล่ะว่าผีปอบคงมีอยู่ที่นี้จริงเพราะเราก็ไม่เคยเห็นผีปอบไปโผล่ที่อื่นเลยนะ
แต่ถ้าถามเราว่า เคยเจอผีปอบกินคนไหม? เราตอบได้ทันทีว่า ไม่
ทำไมถึงตอบว่าไม่ เพราะเราไม่ใช่คนอีสานตั้งแต่กำเนิด เราเป็นคนกรุงเทพ แต่เรามีเพื่อนเป็นคนอีสานเยอะมาก มันจึงเป็นจุดเริ่มต้นให้เราได้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้วิถีชีวิตของคนที่นี้
เพราะมีอยู่ครั้งหนึ่ง เราได้มาเที่ยวบ้านเพื่อนที่ภาคอิสาน โดยมีแพลนมานอนบ้านหนึ่งคืนและจะไปเที่ยวในตัวเมืองอีกหนึ่งคืน
ซึ่งบ้านเพื่อนเราคนนี้อยู่ห่างจากตัวเมืองค่อนข้างไกล แต่สภาพแวดล้อมของที่บ้านคือดีมาก คือเป็นชุมชนชนบทอะ อากาศดี ไม่ได้เหมือนอยู่กลางกรุงเช่นเรา
และพอมาถึงบ้านเพื่อน ซึ่งเป็นบ้านไม้สองชั้น เพื่อนก็พาเราเอาของไปเก็บก่อนจะออกไปหายายที่นั่งทำขนมอยู่ข้างล่าง
ตอนที่เราเห็นยายทำขนมอยู่ เราแอบแปลกใจว่า พ่อแม่ของเพื่อนหายไปไหน แต่สุดท้ายเพื่อนก็บอกมาว่า พ่อแม่อยู่ที่นา ช่วงนี้ทำนา พ่อกับแม่จะอาศัยอยู่ที่โน่นซะส่วนใหญ่ ส่วนยายก็จะอยู่ที่นี่คนเดียว แต่ช่วงเย็นๆก็จะมีป้าที่อยู่ข้างบ้านมาอยู่ด้วย ส่วนวันนี้มีเรากับเพื่อนมา ป้าก็เลยไม่มา ให้เราอยู่กับยายแทน
เราก็เลย อ่อๆ เข้าใจ และเราก็ไปนั่งทำขนมกับยาย
และตลอดเวลาที่เรานั่งทำขนมและคุยกับยาย เรารู้สึกว่ายายน่ารักมาก ถึงแม้เราจะฟังอีสานไม่ค่อยออกแต่ยายก็จะแปลให้เราฟังบ่อยๆ
จนกระทั่งถึงช่วงเย็น เรากับเพื่อนก็นั่งกินข้าวพร้อมกับยาย ซึ่งกับข้าวก็เป็นฝีมือยาย เรายอมรับเลยว่า ยายทำอร่อยมากๆ จนเรากินทุกอย่างที่ยายทำหมดเลย
แต่ตอนที่นั่งกินข้าว เราสังเกตได้ว่า ยายดูนิ่งๆไปไม่พูดไม่จาอะไรเลย
และพอกินเสร็จ ยายก็ขอตัวไปนอนเลย เราก็งงว่า ทำไมยายนอนเร็วจัง แต่เพื่อนก็บอกว่า สงสัยยายไม่สบายมั้ง
และหลังจากที่ยายไปนอนได้สักพัก เรากับเพื่อนก็นั่งดูทีวีอยู่ข้างล่าง จนกระทั่งเห็นยายลุกมาเข้าห้องน้ำ
ตอนแรกก็ไม่ได้สงสัยอะไรเพราะคิดว่ายายปวดฉี่ แต่หลังๆมายายเข้าบ่อยมากจนครั้งล่าสุดเพื่อนเราเดินไปถามยายที่หน้าห้องน้ำว่าเป็นอะไร และยายก็บอกว่าเหมือนจะท้องเสีย ให้เพื่อนเราไปตามแม่มาให้หน่อย
ตอนนั้นเพื่อนเราก็เลยทิ้งเราไว้ที่นั้นแล้วเพื่อนเราก็โทรไปบอกป้าให้มาอยู่เป็นเพื่อนเรา ส่วนมันก็ขี่มอไชต์ไปหาแม่ที่นา
และพอมันไปยายไปเข้าห้องน้ำอีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้เราก็แอบเป็นห่วงยายเราจึงจะไปพยุงแกให้มานั่งข้างล่างดีกว่า ไม่ต้องขึ้นไปข้างบนเพราะถ้าปวดท้องอีกจะลงลำบาก
แต่พอเรากำลังจะก้าวเดินไปหายาย ยายก็หันควับมามองเราด้วยสายตาที่น่ากลัวมาก ซึ่งสายตานี้มันไม่ใช่สายตายายที่มองและคุยกับเราในช่วงเย็นเลย
ตอนนั้นเราเริ่มกลัวหน่อยๆและไม่เดินไปล่ะ แต่เลือกที่จะตะโกนถามไปว่า
“ ยายไหวไหม?”
และพอสิ้นประโยคคำถามจากเรา ยายก็พูดขึ้นว่า
“ อย่ายุ่งกับกู”
ตอนนั้นเราช็อคมากกับประโยคและสายตาที่น่ากลัวของยายทำให้เราไม่พูดอะไรต่อ และเลือกที่จะเดินออกไปรอเพื่อนข้างนอกดีกว่า
และพอออกมาได้แปปเดียวป้าของเพื่อนก็มาเราจึงบอกให้เขารีบเข้าไปดูยาย ซึ่งพอเขาเข้าไปเจอยายเขาก็กรี๊ดหนักมากจนเราต้องวิ่งเข้ามาดู
ซึ่งพอมาเห็นเราก็ช็อคเหมือนกันเพราะตอนนั้นยายกำลังบีบคอตัวเองอยู่
เรากับป้าจึงช่วยกันแกะมือยายออก และในขณะนั้นแม่กับพ่อและเพื่อนก็มาพอดี โดยมีชาวบ้านทีได้ยินเสียงป้ากรี๊ดมาด้วย บวกกับมีหมอธรรม ที่แม่โทรตามมาราวกับว่าแม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น
แล้วหลังจากนั้นก็มีคนไปจับร่างยายไว้สี่คน และมีหมอธรรมมาทำพิธีกรรมการไล่ผีปอบ ส่วนเราก็นั่งกอดแขนเพื่อนด้วยความกลัว
ซึ่งในขณะที่นั่งดูเขาไล่ปอบเราสังเกตได้ว่า ยายแรงเยอะมาก ขนาดผู้ชายจับสี่คนยังจับเกือบไม่อยู่ และทุกครั้งที่หมอธรรมเอาว่านไฟจี้ ยายก็จะกรีดร้องแบบทรมานมาก
และก็เป็นแบบนี้อยู่พักใหญ่ จนทราบว่า ผีปอบที่สิงยายนั้นเป็นปอบที่อยู่แถวๆบ้านยายนั่นล่ะ มันเห็นว่ายายมีช่องให้มันเข้าไปสิงได้มันจึงเข้าไปตอนช่วงเย็นๆ และมันก็พยายามจะบีบคอยายให้ตายด้วย
พอมันพูดจบหมอธรรมก็บอกให้มันออกไปจากร่างยายสะ อย่ามาสร้างสร้างเวรสร้างกรรมกับคนเลย ถ้าหิวก็ไปหากบเขียดกินโน่น
ซึ่งพอหมอธรรมพูดจบ มันก็พยักหน้าเบาๆพร้อมกับขอไปฉี่ก่อน
และหลังจากกลับจากฉี่ เราก็แทบไม่เชื่อสายตาว่ายายกลับมาเป็นปกติล่ะ แต่มีอาการคอแห้งหน่อยๆจึงต้องขอน้ำกิน
พอกินน้ำเสร็จ ยายก็เล่าให้ฟังว่า ก่อนจะเกิดเหตุแบบนี้ แกนอนฝันก่อนว่า
“ เห็นตาฉ่ำที่เป็นปอบ ขึ้นมาบนบ้าน แล้วมานอนเลียมือแก จนแกรู้สึกตัวแล้วตกใจพร้อมตะโกนเรียกชื่อ ตาฉ่ำ ทำให้ตาฉ่ำวิ่งหนีลงบ้านไป แล้วหลังจากนั้นแกก็มีอาการไม่ปกติ ร้อนๆหนาวๆ บวกกับปวดท้อง จนกระทั่งไม่รู้สึกตัวอะไรเลย”
ซึ่งพอยายพูดจบ เรายอมรับว่าเรากลัวมาก และภาวนาอยากให้ถึงพรุ่งนี้เร็วๆ เราอยากกลับแล้ว
จนกระทั่งรุ่งเช้าแม่ของเพื่อนก็พายายไปทำบุญ รดน้ำมนต์ พร้อมอุดทางที่ปอบเข้าตามความเชื่อของคนที่นี้ว่า ถ้าอุดแล้วมันจะหาทางเข้าไม่ได้
ส่วนเราก็เดินทางกลับแต่เช้าเช่นกัน ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้ คงทำให้เราจำไปตลอดชีวิตแน่นอน
สามารถรับชมได้ที่ aplay.tv https://bit.ly/2ZNhwxy