ผมรู้สึกตัวขึ้นมาบนเตียงในห้องสลัวๆอากาศหนาวสุดขั้วหัวใจ มองไปรอบๆเห็นหลายเตียงเหมือนกัน ทุกเตียงมีร่างนอนผ้าคลุมตั้งแต่หัวยันเท้า ซี้ด.. โอย.. เจ็บปวดทั้งตัวเหมือนจะขาดสะบั้น ที่นี่มันที่ไหน ทำไมมาอยู่นี่ ผมค่อยๆพยุงลุกขึ้นทั้งที่ยังปวดระบม ข้างหน้ามีประตูมีช่องกระจกเล็กๆเราจะมานอนบ้าที่นี่ทำไม ออกไปดีกว่า
ออกมาข้างนอกค่อยอุ่นหน่อย ทางเดินซ้ายขวาโล่งยาวมีห้องต่างๆเรียงรายติดป้ายตามหน้าห้อง ผ่าตัด สูตินารี เอ็กซเรย์ เฮ่ย! นี่มันโรงพยาบาลนี่หว่า บ้าเร้อะ ผมมานอนนี่ทำไม นึกยังไงก็ไม่ออกว่าเจ็บป่วยโรคอะไร ข้างมองเห็นพยาบาลกำลังเข็นรถคนไข้มาผมควรไปถามเขา
"คุณพยาบาล.. คือว่า...."
"กรี๊ดดด... ดดดด..." อ้าว เธอร้องลั่น หันหลังโกยอ้าว คนไข้ที่นั่งรถเข็นมาตาเบิกโพลงน้ำลายฟูมปากคอพับคออ่อนแน่นิ่งไป
"อะไรกันวะ.. คนพวกนี้เป็นไรกัน" ช่างเหอะรีบกลับบ้านดีกว่า
เลี้ยวซ้ายไปเห็นคน 2-3คนยืนลางๆ ตะคุ่มๆจึงเข้าไปใกล้ๆ ผมแทบผงะ คนหนึ่งหน้าใบหน้าแหกเหวอะหวะลูกตาหลุดร่องแร่ง อีกคนไส้ทะลัก อีกคนไม่มีหัว ทุกคนโบกมือ"มาแล้วเหรอ.. เหอๆ.." นี่มัน.. ผี!! ผีหลอก ผมจ้ำอ้าวแทบตีนพลิก แต่ต้องเบรคตัวโก่ง ข้างหน้านั่น มีร่างคนครึ่งท่อนแค่เอว มันเอามือเดินมาหา "มาใหม่ล่ะสิ กี่วันแล้วล่ะ" ผมคงไม่บ้าไปยืนตอบคำถามมัน พุ่งพรวดไปอีกตึก ตรงคานข้างบนนั่น มีเด็กนั่งห้อยขา แลบลิ้นยาวลงมาแผล่บๆ
"จ๊ากกก... ผี ผีเต็มโรง'บาลรึไงว้อย"
ผมหมดเรี่ยวแรงฟุบลงตรงนั้นทันที
ผมรู้สึกตัวอีกครั้ง ตัวเองนอนฟุบอยู่ข้างรั้วบ้านชั้นเดียวหลังหนึ่ง นี่มันบ้านตัวเองนี่นา มองเข้าไปในบ้าน นั่นภรรยาผมอยู่กับชายคนนึง ไอ้ชัยเพื่อนผม มันมาทำอะไรน่ะ ดูภรรยาผมเธอกำลังโศรกเศร้า
" อย่าคิดอะไรมากเลย ไปวัดเถอะ คืนนี้สวดคืนสุดท้ายแล้ว" ไอ้ชัยพูดเหมือนปลอบเธอ เธอพยักหน้าอย่างเงียบๆ จะไปวัดงานศพใครกัน ใครตาย นี่เกิดเรื่องอะไรกัน ไม่ได้สิต้องไปด้วย
ที่วัดคนมากันหนาตา ส่วนใหญ่ผมรู้จักทั้งนั้น ทั้งเพื่อนทั้งญาติ ดูทุกคนพูดปลอบภรรยาผม เธอร้องไห้ตลอดตาบวมเป่ง
" ไม่น่าเลยนะน่าสงสารจริงๆยืนข้างถนนแท้ๆรถมันยังเสียหลักพุ่งเข้ามาชนจนได้"
"ตัดใจบ้างนะเอ๋ ยังไงเจ้าพลก็ไปดีแล้ว เธอทุกข์มากไป วิญญาณมันจะยิ่งห่วง นั่นเขาพูดอะไรกัน เขากำลังพูดถึงผมอยู่นะ ตายบ้าอะไรก็ผมยืนอยู่นี่
" เฮ้ย พูดไรว้อย ตายบ้าอะไรก็ข้าอยู่นี่ไง นี่ๆ" ผมวิ่งเข้าไปหาพวกเพื่อน คิดว่าจะผลักอกมัน แต่.. ผมวิ่งผ่านร่างทะลุไป อะไร อะไรนี่ เฮ้ยๆ ข้าอยู่นี่ ดูเหมือนไม่มีใครเห็นผมเลย นี่ นี่หมายความว่า..
"ใช่แล้ว นายตายไป3วันแล้ว" เสียงพูดนั่นมาจากนอกศาลา นั่นมันพวกผีที่โรงบาลนี่นา " รถสิบล้อชนนายร่างเละตายคาที่เลย"
"ไปเถอะ ถึงเวลาที่เจ้าต้องไปแล้ว"
รอบๆนอกศาลาผมเห็นพวกผี วิญญาณเต็มไปหมด ผมตายแล้วจริงๆ ที่ผมเห็นผีมาตลอดเพราะ ผีย่อมเห็นผีน่ะเอง ผมคงต้องไปทางของผมจริงๆแล้วสิ...
ขอบคุณภาพประกอบจาก https://www.pexels.com/th-th/photo/2190511/